طرفداری- شاید زمانی که شایان مصلح چند بیت شعر را در مولودی امام حسن (ع) می‌خواند حتی تصورش را هم نمی‌کرد که با شکایت یکی از ارکان اصلی نظام مواجه شود. شکایتی که می‌تواند زندگی فوتبالی‌اش و احتمالاً پرسپولیس را تحت تأثیر قرار دهد اما گویا فوتبال ایران باید هر از چندگاهی به این پالس‌های ناگهانی خو بگیرد.
شایان مصلح، دفاع چپ پرسپولیس در یکی از مجالس مولودی شعری خواند که با منتسب شدن به 3 تن از خلفای راشدین توهین تلقی شده و با واکنش شدید اعضای فراکسیون اهل سنت مجلس شورای اسلامی مواجه شده است و احتمالاً آتش شکایت این نمایندگان دامن او و پرسپولیس را خواهد گرفت.
این که مسئله شعرخوانی شایان مصلح در یک محیط کاملاً غیرورزشی رخ داده نمی‌تواند دلیل متقنی برای تبرئه این بازیکن باشد. شاید اگر در یکی دیگر از نقاط جهان چنین اتفاقی رخ می‌داد حداقل در بُعد ورزشی خطری متوجه بازیکنی نمی‌شد اما مصلح حتی برای یک ثانیه هم که شده باید تصور می‌کرد که در چه کشوری و با چه مذاهبی قرار دارد و خواندن چنین اشعار توهین‌آمیزی به یک فرقه حاضر در جامعه ایران آن هم جلوی چند دوربین فیلمبرداری می‌تواند برای او مسئله‌ساز شود.
از سوی دیگر او درگیر قضیه‌ای شده است که حتی شاید با گفتمان نیز قابل حل شدن نباشد. دین! نگاه به دین در ایران کاملاً یک‌سویه و توهین به مذاهب در هر بُعدی می‌تواند غیرقابل بخشش باشد. یعنی اگر کار به محرومیت این بازیکن از پرسپولیس کشیده شود بعید است گرشاسبی و همکارانش بتوانند کاری از پیش ببرند چراکه اگر آن‌ها هم پا پیش بگذارند در مذان اتهام و حمایت از یک فرد توهین کننده به دین قرار خواهند گرفت.
جوزدگی شایان مصلح در حساس‌ترین مقطع فصل می‌تواند برای پرسپولیس گران تمام شود. هرچند که او در ترکیب اصلی این تیم نیست اما اگر وی محروم شود دست برانکو برای تعویض‌ها و جایگزین کردن مصدوم‌ها و محروم‌ها از این هم بسته‌تر خواهد شد.
از سوی دیگر در اینکه اشعار شایان مصلح گرایش به توهین به اهل سنت دارد شکی نیست اما چرا چنین شکوائیه ای از سوی نمایندگان مجلس باید بزرگ شود؟ در مجالس مولودی و عزاداری کم نیستند کسانی که به آشکارا و با ذکر نام نسبت به برخی خلفای راشدین اظهارنظر می‌کنند. حالا اینکه یک بازیکن فوتبال را سیبل قرار داده‌اند چه مفهومی می‌تواند داشته باشد؟
و سوال دیگر اینکه چرا نگاه نمایندگان مجلس به مقوله توهین یک جانبه گرایانه است و نسبت به توهین افراد دیگر به فوتبالیست‌ها اقدامی انجام نداده‌اند. در شکوائیه صراحتاً از قدرت نظارتی مجلس سخن به میان آمده، زمانی که بازیکنانی از همین تیم پرسپولیس که دست بر قضا اسطوره تیم ملی نیز بودند توهین شد نمایندگان مجلس چه واکنشی داشتند؟
در متن شکوائیه عبارت «اهانت‌های مطرح‌شده در جمع عمومی» دیده می‌شود، برای مثال بد نیست به سخنان حسن عباسی، تئورسین اصولگرایان فلش بکی بزنیم. این بخشی از سخنان حسن عباسی در مجامع عمومی است:
نشان شجاعت حکومت بر سینه فوتبالیستی (اشاره به علی دایی) که خانه او در لاس وگاس که مکان فسق و فجور است چه می‌کند؟ یک فوتبالیست کجا به درد جامعه می‌خورد؟ فوتبالیست آدم لمپنی است که بود و نبودش در دنیا و آخرت ما هیچ تأثیری ندارد! کدام یک از قهرمانان فوتبال دردی از جامعه را دوا کردند؟ من مثل رئیس جمهورهایی نیستم که نشان درجه یک شجاعت را بر روی سینه آقای علی مثلاً کشک بزنم که در لاس وگاس آمریکا خانه داشته باشد.
علی دایی به فسق و فجور متهم شده! فوتبالیست‌ها لمپن شناخته شده‌اند. در ادامه دایی به کشک نیز تعبیر شده است! همان علی دایی که حالا با بیشترین نرخ اعتماد از سوی مردم ایران به عنوان نماینده آنان در سرپل ذهاب مشغول امدادرسانی به زلزله زدگان است.
بد نیست وقتی یک جوالدوز به دیگران می‌زنیم سوزنی نیز به خود فرو کنیم. از مراسم مولودی که شایان مصلح در آن شعرخوانی کرد بیش از یک ماه می‌گذرد. اگر پس از این مدت امکان گشودن چنین پرونده‌ای برای این بازیکن فراهم شده چرا برای چنین سخنرانی‌هایی نمی شود پرونده سازی کرد؟
