طرفداری- از سوالات مربوط به فوتبال این است که شیوه شماره گذاری بازیکنان بر چه اساسی است و آیا هنوز هم بر اساس شکل قدیمی شماره بازیکنان انتخاب می شود؟ جواب خیر است اما هنوز برای معرفی و توضیح پست های فوتبال از سیستم شماره گذاری کلاسیک استفاده می شود.
در زیر به بررسی پست به پست بازیکنان در زمین پرداخته شده است. در این یادداشت از اطلاعات ذکر شده در وبسایت بوندسلیگا نیز کمک گرفته شده است.
Goalkeeper (دروازه بان)
دروازه بان تدافعی ترین پست فوتبال است. وظیفه دروازه بانان جلوگیری از باز شدن دروازه است. دروازه بانان تنها بازیکنان فوتبال هستند که می توانند از دست خود برای دفاع از دروازه استفاده کنند اما فقط در محوطه جریمه تیم خود. همچنین آنها لباس متفاوتی نسبت به دیگر بازیکنان تیم می پوشند و دستکش به دست می کنند.
Wing-back (بال تدافعی)
بال تدافعی شکلی مدرن از پست فول بک با وظایف تهاجمی بیشتر نسبت به آن است. آنها در هنگام حمله به مهاجمان اضافه شده و از کناره ها حرکت کرده و سانتر می کنند. البته وظایف دفاعی آنها در رابطه با جلوگیری از حمله بازیکنان کناری حریف پابرجاست. بال تدافعی یکی از فیزیکی ترین پست های فوتبال است.
Full-back (مدافع کناری)
از وظایف اصلی مدافعان کناری می توان به پوشش کناره زمین و جلوگیری از تهاجم بازیکنان کناری حریف اشاره کرد. همچنین آنها پشت هافبک های کناری را پوشش می دهند. همچنین آنها می توانند در هنگام حمله از کناره ها اضافه شوند. بیشتر پرتاب های اوت توسط فول بک ها صورت می گیرد.
Centre-back sweeper (مدافع میانی دو سره)
وظیفه آنها پوشش عمق دفاع در مقابل مهاجمان مرکزی حریف هنگام شکسته شدن سد دفاعی است. آنها زیاد درگیر یارگیری نفر به نفر نمی شوند و بیشتر به بازی خوانی می پردازند. همچنین در هنگام حمله جلوتر رفته و به هافبک ها برای حفظ مالکیت کمک می کنند.
Centre-back stopper(مدافع میانی سد کننده)
وظیفه اصلی آنها جلوگیری از حملات بازیکنان میانی حریف است. آنها در یارگیری ها شرکت کرده و به توپ گیری می پردازند. همچنین آنها باید دارای فیزیک بدنی قوی و قد بلند برای سرزنی در محوطه جریمه باشند.
Centre-back quarter-back (مدافع میانی 1/4 دفاعی)
شکل دیگری از مدافعان میانی سد کننده با وظایف دفاعی کاملا مشابه با آنها هستند. آنها جلوی مهاجمان میانی حریف را با توپ گیری می گیرند اما در حفظ مالکیت توپ فعال تر هستند و از عقب زمین به بازی سازی و کمک به هافبک ها می پردازند.
Defensive midfielder (هافبک دفاعی)
بازیکنان پست 6 بستگی به شیوه بازی شرح وظایف متفاوتی دارند. هافبک های دفاعی با توانایی توپ ربایی همواره جلوی مدافعان را پوشش می دهند و مهاجمان مرکزی حریف را خنثی می کنند و در هنگام حمله کمتر به حمله اضافه می شوند. هافبک های دفاعی با توانایی بازی سازی وظایف دفاعی مشابهی دارند اما در هنگام حمله ضرب آهنگ بازی را در دست گرفته و بازی سازی می کنند. آنها بیشتر از هافبک های دفاعی توپ ربا به حمله اضافه می شوند.
Winger (بال تهاجمی)
اغلب به بال تهاجمی سمت راست بازیکن پست 7 گفته می شود اما در شکلی از شماره گذاری به صورت کلی به بال های تهاجمی بازیکن پست 7 می گویند. وظیفه اصلی بال های تهاجمی حمله از کناره ها و خلق موقعیت و سانتر به داخل محوطه جریمه است. همچنین آنها مدافعان کناری را از جریان بازی خارج می کنند. اغلب سریع ترین بازیکنان زمین بال های تهاجمی هستند.
Inverted winger (بال تهاجمی معکوس)
بال های تهاجمی معکوس دقیقا در همان محدوده ای بازی می کنند که بال های عادی بازی می کنند اما تفاوت آن ها در پای تخصصی است. بال های معکوس چپ پاهایی هستند که در سمت راست بازی می کنند یا بالعکس. با وجود این ویژگی آنها مدافعان کناری را از محدوده بازی خود خارج کرده و راحت تر به قسمت میانی آمده و می توانند بازی سازی کنند و شوت زنی کنند.
Central midfielder (هافبک میانی)
بازیکنان پست 8 شکل های متفاوت و طبیعتا شرح وظایف متفاوتی دارند. هافبک های میانی باکس تو باکس (Box-to-box) همواره میان دو محوطه جریمه رفت و برگشت دارند و همزمان به دفاع و حمله کمک می کنند. آنها به حفظ مالکیت توپ کمک کرده و در بازی سازی نقش بزرگی ایفا می کنند. هافبک های میانی متمایل به کناره ها (هافبک های کناری) عرض زمین را پوشش داده و در دفاع به مدافعان کناری کمک می کنند. همچنین در هنگام حمله عقب تر از بال های تهاجمی به سانتر کردن و بازی سازی می پردازند.
Striker (مهاجم مرکزی)
مهاجم مرکزی نزدیک ترین بازیکن به دروازه حریف است. وظیفه اصلی مهاجم مرکزی گلزنی است. مهاجمان مرکزی باید قدرت بدنی و توانایی حفظ توپ بالایی داشته باشند چراکه می بایست تا قبل از اضافه شدن دیگر بازیکنان به حمله توپ را حفظ کنند. همچنین توانایی سرزنی و قد بلند هم از دیگر ویژگی های مهاجمان مرکزی است.
False 9 (مهاجم مرکزی کاذب)
پست 9 کاذب شکل دیگری از مهاجم مرکزی با وظایف متفاوت است. آنها عقب تر از مهاجمان مرکزی کلاسیک بازی می کنند و بیشتر از آنها به بازی سازی می پردازند. همچنین آنها امکان تبدیل به هافبک میانی را دارند. از ویژگی های مهاجم مرکزی کاذب توانایی دریبل زنی بالا است.
Attacking midfielder (هافبک تهاجمی)
وظیفه اصلی هافبک های تهاجمی بازی سازی برای مهاجمان، از بازی خارج کردن مدافعان حریف و شوت زنی از راه دور است. بازیکنان پست 10 توانایی تکنیکی بالا و خلاقیت و هوش قوی دارند. از لحاظ محدوده بازی آنها جلوتر از هافبک های میانی و پشت مهاجم مرکزی بازی می کنند. تنها پستی که در طول تاریخ شماره پیراهن بازیکنانش با پستشان یکی بوده پست 10 است.
Forward (بازیکن خط جلو)
اغلب به بال های تهاجمی سمت چپ بازیکن پست 11 گفته می شود اما در شکلی از شماره گذاری شماره 11 مختص فوروارد ها می باشد. آن ها میان هافبک ها و مهاجمان بازی می کنند و تغییر پست می دهند. از وظایف آنها می توان به بازی سازی برای مهاجمان اشاره کرد. آنها محدوده حرکتی مشخصی ندارند و در قسمت های مختلف زمین حرکت می کنند و شکل دفاعی حریف را به هم میریزند. با توجه به جابجایی زیاد یارگیری نفر به نفر با آنها بسیار مشکل است. فوروارد ها باید بازیکنانی با وسعت دید بالا باشند.
ارسال شده توسط کاربر، شایگان عابدینی نسب
