طرفداری- اگر جدال حساس میلان و رم را از دریچه آمارهای عددی بررسی کرده‌باشید، مطمئنا با چندین تناقض و البته سوال مواجه خواهید شد. تعداد پاس‌های دو تیم(بلند،عمقی و حتی سانتر) بسیار به‌هم نزدیک است، اما در سوی دیگر اختلاف فاحشی میان خلق موقعیت دو تیم وجود دارد، با وجود برابر دو تیم در تعداد پاس حدودا ۶۰۰، منشا اختلاف فاحش در خلق موقعیت دو تیم چیست؟ ابتدا نگاهی دقیق تر به آمار و البته ترکیب دو تیم داشته باشیم:
| فاکتور | میلان | رم |
| پاس | 580 | 551 |
سانتر | 23 | 15 |
| پاس در عمق | 5 | 4 |
| پاس بلند | 49 | 46 |
| درصد صحت پاس | 89 | 85 |
| موقعیت گل | 26 | 6 |
| ضربه ایستگاهی | 5 | 1 |
| درصد مالکیت | 51 | 49 |
در همه فاکتورها، روسونری نسبت به شاگردان دی‌فرا برتری داشته پس دلیل به تعویق افتادن این برد تا دقیقه ۹۶ چه بود؟ تنها از دست دادن موقعیت‌ها؟ مسلما نه! حتی اگر با آمار عجیب خلق موقعیت رم مواجه شوید که حتی از خلق موقعیت هاکان‌چالهان‌اوغلو (۷) نیز کمتر است.
ترکیب میلان(۳-۳-۴):
ترکیب رم(۲-۱-۴-۳):
برنامه‌های دو تیم در پرس،دفاع،تهاجم:
۱-برنامه میلان برای پرس در زمین رم:
در کنش‌های دفاعی، مسلما مانولاس راس مرکزی مثلث دفاعی رم موثرترین نقش ممکن را دارد اما هدف میلان از کار انداختن توانایی بازیسازی بالای فدریکو فازیو (با هر دو پا) بود، برای درک توانایی بالای فازیو در ارسال پاس کلیدی و بلند (که پلن اصلی رم در این بازی بود)، کافی است به گل زیبای ادین ژکو در استمفوردبریج روی پاس فازیو رجوع کنید. چیزی که در آرایش آماده پرس اولیه میلان مشهود است، آرایش اشتباه خطی ده روسی و انزونزی است که باعث تسهیل کار زوج بیلیا – کسیه در مهار خاویر پاستوره، پست ده شناور تیم رم، می‌شود. برخلاف فازیو، مارکانو حداقل در برهه ابتدایی فصل، مدافعی کم مهارت تر در بازیسازی نشان داده‌است و طبیعی است که پاس‌هایی که از فازیو به کارسدروپ داده می‌شود، به مراتب از پاس‌های ارسالی مارکانو به کولاروف کمتر باشد، واکنش میلان به این مسئله، جلوتر بازی کردن داویده کالابریا ( نسبت به رودریگز) حداقل تا حدود دقیقه ۶۵ بازی بود که آرایش میلان را به ۲-۳-۱-۱-۳ تبدیل کرده بود و در مواردی به3-2-1-1-3 در تاکتیک پرس میلان تنها نقش پوشش دهنده فضا را داراست هرچند که نوک حقیقی پرس بوده و هاکان نیز بطور مشخص همواره فازیو را تحت‌فشار می‌گذارد.
هیت مپ کالابریا:
هیت مپ رودریگز:
۲-بوناونتورا مهم ترین مهره میلان در کنترل نبض بازی:
بر خلاف تفکر معمول و صرفا بر اساس تصاویر، بوناونتورا کمتر در پرس‌ها حضور موثر داشته و مهم‌ترین نقش جک، عقب نگه داشتن پست هشت یا حتی شش حریف است، اشتباهی که گتوزو در بازی با ناپولی برای کمک به باکایوکو در عقب کشیدن بوناونتورا انجام داد و نتیجتا آلان موفق به دادن پاس گل شد!طبیعتا این عقب بردن پست شش رم، به کسیه اجازه می‌داد تا در کنترل فضا و محدود کردن گزینه پاس‌های شیک و ژکو، به بیلیا کمک بیشتری داشته باشد. تفکرات دفاعی گوزو حداقل در مورد کالابریا و بیلیا جواب داد و این دو مجموعا ۱۰ توپگیری داشتند.
۳- چرا هاکان نسبت به سوسو پرس را از عقبتر انجام می‌دهد؟
تمایل بیشتر پاتریک شیک به سمت راست باعث این عمل شده بود، از طرفی هیگواین با دوندگی با هدف پوشش فضا، مرتبا گزینه فازیو را محدودتر می‌کرد تا هاکان بجای پرس فردی، به پرس منطقه‌ای روی بیاورد، یعنی به محض آزاد شدن گزینه پاس فازیو، به سمت مدافع آرژانتینی هجوم می‌برد و از خط هافبک سه نفره و از کسیه و بوناونتورا جدا می‌شد.
هیت مپ شیک:
۴- اشتباه رم در پرس:
نقشه رم برای پرس در زمین حریف،به‌صورت دو نوک حقیقی پرس و یک نوک کاذب ( پاستوره ) و پشت این مثلث، زوج ده روسی – کولاروف و انزونزی – کارسدورپ در کناره‌ها و آرایش خطی ده روسی – انزونزی بود. آرایش خطی و بیش از اندازه نزدیک ده روسی – انزونزی باعث ناتوانی مثلث دفاعی رم در جلو آمدن به‌موقع و فاصله زیاد خطوط می‌شد، البته خواسته اصلی رم استفاده از توپ های بلند در ضرب سوم یا دوم بود اما این سبک پرس آن هم در زمین دقیق ترین تیم ایتالیا در پاسکاری ( ۸۹٫۴ %) و با وجود دونارومای ماهر در بازیسازی، چیزی شبیه خودکشی بود.
۵- تصمیمات نادرست سوسو:
سوسو و چالهان‌اوغلو مجموعا ۹ بر به سمت دروازه رم اقدام به شوت‌زنی کردند، اما چه چیزی مانع ثمربخشی این موقعیت‌ها شد؟ ساده است،تصمیمات غلط و البته با زمان زیاد.
۶- چالهان‌اوغلو چه زمان از خط هافبک سه‌نفره جدا می‌شود؟
زمانیکه فاصله هیگواین و فازیو زیاد و فدریکو آماده ارسال پاس بلند باشد.
فازیو محتمل‌ترین گزینه پاس باشد.
توپ تحت فشار پرس وارد محوطه جریمه رم شده و خط سه نفره هافبک با حمایت خط دفاع به حمایت از هیگواین و سوسو بپردازند.
۷-تغذیه نشدن ژکو و خارج شدن پاستوره از جریان بازی:
در اکثر دقایق بازی، ادین ژکو حتی در زمان مالکیت توپ توسط بازیکنان عقب زمین رم، مجبور به عقب نشینی تا نیمه‌های زمین می‌شد تا ناکارآمدی سیستم صرفا بر پایه توپ‌های بلند دی‌فرا در نیمه اول، بیش از پیش نمایان شود، سیستمی که با آرایش اشتباه ده روسی – انزونزی و پرس فازیو توسط هاکان، به راحتی از کار افتاد و کار بیلیا در مهار پاستوره نیز تسهیل شد.
۸-دفاع سه نفره میلان ( بدون حضور کالابریا):
ممکن است در صحنه روبرو به حضور توپ در کناره سمت راست و طبیعتا جمع تر شدن مدافع سمت چپ به سمت مرکز توجه کرده باشید و این امر را تنها یک کنش دفاعی تلقی کرده‌باشید، اما این یک تغییر موقت در آرایش با توجه به حضور یا عدم حضور توپ در یک منطقه خاص نیست، این یک پلن از پیش تعیین شده در فاز تهاجمی تیم میلان است.
۹-هیگواین هافبک‌ترین ۹ دنیا:
یک صحنه عجیب که یکی از اصلی‌ترین پلن‌های گتوزو را توضیح می‌دهد، هیگواین به عنوان تنها مهاجم نوک میلان، در میانه میدان و عقبتر از هاکان، سوسو و حتی کالابریا قرار گفته‌است! ال پیپیتا در بازی با رم، بیش از آن‌که یک نوک صرف باشد،یک تله برای هاکان و سوسو بود تا این دو مهاجمین اصلی تیم باشند، هیگواین در داخل محوطه جریمه ۲ ضربه به سمت چارچوب زد، این در حالی‌است که دو وینگر میلان مجموعا ۶ شوت به سمت چارچوب در داخل محوطه داشتند. تله هیگواین تنها برای وینگرهای میلان کارساز نبود، بلکه در توپ‌های نزدیکتر به مرکز محوطه، بوناونتورا هدف اصلی تله بود. البته باز هم از پرس اشتباه انزونزی – ده روسی نمی‌توان به راحتی عبور کرد و موقعیتی که با هوش هندسی پایین کسیه و تصمیمات اشتباه سوسو از بین رفت. یک تصمیم درست دیگر از هیگواین را نیز در صحنه می‌توانید مشاهده کنید.
۱۰- ضعف ده روسی و انزونززی در پوشش فضا و یار:
بیش از حد جمع بازی کردن ده روسی و انزونزی( دو هافبک با خصوصیات تقریبا مشابه جز در ارسال پاس بلند)، باعث ضعف این دو در بازیسازی و ایستا بازی کردن این خط هافبک شد. نتیجتا یکی دیگر از پلن‌های دی‌فرا که ارسال پاس کلیدی توسط ده روسی با هدف ضرب سوم، حمله ثانویه(با اضافه شدن پاستوره و فولبک‌ها) و پاس عمقی بود،با شکست مواجه شد.
۱۱- ضعف سیستم دی‌فرا در کناره‌ها:
با داشتن مهاجم ایستا و پست ده کمتر جنگنده‌ای مانند پاستوره، ضعف سیستم ۳ دفاعه در کناره‌ها اصلا عجیب نیست. این ضعف مخصوصا در سمت چپ خط دفاعی(حتی با توجه به این نکته که گل اول میلان از سمت راست خط دفاعی رم بود) نمود بیشتری داشت، ده روسی در تشخیص فضای خطرناکتر(وسط یا کناره) ناتوان است.
۱۲-پاستوره سردرگم در پرسینگ:
بازهم پاستوره در پرس تیم رم حضوری سردرگم دارد و کسیه با یک پاس بلند می‌توانست به خط حمله میلان برتری عددی ببخشد که این کار را باز هم دیر انجام داد. اما با این حال این پاس، فازیو را مجبور به پیش‌روی به سمت راست کرد، انزونزی و شیک استیل بلاک درستی نداشتند( شیک ذاتا یک وینگر کلاسیک نیست) و فازیو مجبور به انجام خطا شد.
۱۳- تله هیگواین در مرکز(بوناونتورا):
باز هم پلن اصلی گتوزو در تله هیگواین و این بار در مرکز(دفعات قبل کناره‌ها). کارسدروپ این بار به درستی چالهان‌اوغلو را مهار و مانولاس و فازیو در تله هیگواین گرفتار و او را مهاجم هدف تشخیص می‌دهند، برای تشخیص سردرگمی خط دفاعی رم در تشخیص مهاجم هدف، کافی است به علامت دستان دهروسی برای مهار هیگواین توجه کنید.
۱۴- اصلی‌ترین دلیل ناکامی میلان در گلزنی:
هاکان چالهان اوغلو در حدود ۸۰ دقیقه‌ای که در زمین حضور داشت، خلق موقعیتی بیشتر از همه بازیکنان رم داشت و در کار توپگیری و پرس نیز فوق‌العاده عمل کرد، اما تصمیمات اشتباه زیاد وینگر راست و چپ روسونری، شاید اصلی‌ترین دلیل کمتر گل زدن میلان در این بازی بود. میلان در فاز انتقال توپ از دفاع به حمله عالی عمل کرد و به خوبی برنامه اصلی خود که دور زدن خط پرس اولیه شیک – ژکو – پاستوره و خط ثانویه انزونزی – ده روسی بود، پیاده کرد. روسونری حتی اصلی‌ترین برنامه خود در فاز تهاجم کامل را نیز که تله هیگواین بود پیاده کرد اما در ضربات آخر با تصمیمات اشتباه زیاد وینگر مهاجم هایش مواجه شد.
۱۵-تفاوت پرس دو تیم:
بر خلاف رم، پرس میلان تنها برای سخت‌تر کردن کار رم در بازیسازی بود نه به عنوان یک هدف در خط حمله، در طرف دیگر میلان علاوه بر پلن‌های یاد شده، همواره تهاجم با آمادگی دفاع و توپگیری را انجام می‌داد ( فاصله کم خطوط) چیزی که نقطه ضعف اصلی رم در نیمه اول بود. چیزی که در همین صحنه بسیار به تبدیل شدن به گل نزدیک بود.
۱۶- صحنه گل اول میلان:
در دو صحنه از گل،ضعف انزونزی در پوشش فضا و تله هیگواین بخوبی مشخص است.
۱۷-تعویض درست دی‌فرا(الشعراوی):
در نیمه دوم، دی‌فرا با تعویض الشعراوی به جای مارکانو، سیستم بازی تیمش را به ۱-۳-۲-۴ تغییر داد،این تغییر چندین فایده داشت.
حل مشکل رم در کناره‌ها با داشتن یک وینگر کلاسیک، غیرخطی کردن آرایش ده روسی انزونزی (جلوتر بودن دهروسی و عقب ماندن بوناونتورا مانند بازی ناپولی) و سپردن پرس منطقه‌ای به انزونزی، نزدیک تر بازی کردن پاستوره به خط عافبک مخصوصا در پرس و تمرکز بیشتر تیم رم در تهاجم بر روی فضای میان مدافعین وسط و فولبک‌های تیم میلان.
۱۸- وینگر کلاسیک نبودن شیک:
به صحنه گل مردود میلان توجه کنید، شیک با پیش زمینه‌ای به اسم تهاجم غیر کامل و آماده بازپس گیری توپ آشنا نیست، نتیجتا پاستوره به جای عقب نشینی از وسط، مجبور به تمایل به سمت راست می‌شود در اشتباهاتی سلسله وار که از شیک شروع می‌شود، ده روسی نیز مجبور به پوشش هاکان چالهان اوغلو می‌شود و انزونزی که در نیمه دوم، مامور پوشش فضای جلوی خط دفاع شده‌بود، برای پر کردن جای پاستوره، در پوشش فضا ناکام می‌ماند و تنها کارسدروپ در پوشش عمق متمایل به راست موفق عمل می‌کند. در نتیجه هیگواین به‌راحتی پشت خط دفاعی صاحب توپ می‌شود.
۱۹-تکرار اشتباه بازی ناپولی توسط گتوزو:
بوناونتورا هرگز به اندازه کسیه در پرس یار حریف شرکت نمی‌کند. نقش اصلی بوناونتورا، عقب گذاشتن پست هشت تیم حریف در اکثر بازی‌هاست. همین عقب کشیدن برای کمک به باکایوکو در بازی ناپولی، باعث آزاد شدن آلان و ارسال پاس گل برای مرتنز شد.
۲۰-یک اشتباه مهلک از دی‌فرا در تعویض:
با توجه به توانایی بالای ده روسی در ارسال پاس بلند و کلیدی، بهترین آرایش ممکن برای رم،۳-۳-۴ بود که دی‌فرا با تعویض کریستانته به جای پاستوره می‌توانست این کار را انجام دهد که در حرکتی عجیب به سیستم ۱-۳-۲-۴ با محوریت پست ده کریستانته روی آورد که بدترین سیستم ممکن بود،در حالی که ۳-۳-۴ با محوریت رجیستا بودن انزونزی، بهترین آرایش ممکن بود،اما دلیل اصرار دی‌فرا به ۱-۳-۲-۴ چه بود؟
در سیستم ۳-۳-۴ شما حداکثر با یک نوک اصلی ( ۹ تیم) و یک نوک کاذب ( یکی از وینگرها) می‌توانید در زمین حریف پرس انجام دهید،اما در ۱-۳-۲-۴ شما با دو نوک اصلی(۹ و یکی از وینگرها) و یک نوک کاذب(پست ده) پرس انجام دهید.همان نکته‌ای که تحت عنوان حساب باز کردن رم روی اشتباهات میلان در خط دفاع، گفته بودیم. این اصرار در حالی که خط دفاعی میلان تنها یک بار اشتباه کرده‌بود، بسیار عجیب بود.
۲۱- قمار گتوزو روی کوترونه:
با برتری نسبی رم روی پاس‌های ده روسی، گتوزو چالهان‌اوغلو را با کوترونه تعویض کرد تا ده روسی مجبور به عقب‌نشینی شود که همین‌طور هم شد، اما به‌شدت باعث ضعف خط دفاعی شد که البته این قمار جواب داد.
۲۲- صحنه گل دوم:
بعد از سانتر اشتباه سامی کاستیخو، پلن حمله آماده دفاع میلان اجرایی شد و کالابریا سومین توپگیری‌اش را انجام داد(روی محدود شدن تمام گزینه‌های پاس انزونزی)
در صحنه دوم ،تمام گزینه‌های پاس هیگواین محدود شده است ،جز یک گزینه کم تر محتمل که کوترونه را وادار به دریبل‌زنی می‌کرد(توانایی کم کوترونه در دریبلینگ)در صحنه سوم، هیگواین با به عرض زدن،ده روسی را آماده بلاک شوت فیک خود و مانولاس را نیز آماده جلوگیری از دور زدن خط دفاعی می‌کند،در حالی که نقشه اصلی هیچ‌کدام از این دو نبود و ده روسی به‌جای بلاک،آفساید را پر کرد.
