اختصاصی طرفداری | با پیوستن ماریانو دیاز به رئال مادرید، تکلیف شماره 7 این باشگاه که تا فصل گذشته برتن بهترین گلزن تاریخ این تیم بود مشخص شد. به همین بهانه نگاهی انداخته ایم به بزرگترین بازیکنانی که این پیراهن جادویی را در این باشگاه به تن کرده‌اند:
1-آمانسیو آمارو
آمانسیو با شماره 7، چهارده فصل برای رئال مادرید بازی کرد و با ستاره‌هایی همچون آلفردو دی استفانو، فرانس پوشکاش و خنتو توانست یکی از باشکوه ترین دوران تاریخ باشگاه را رقم بزند. او نخستین بازیکن موفق شماره هفت باشگاه بود و توانست ۹ قهرمانی در لالیگا و یک عنوان در اروپا به دست آورد. آمانسیو برای مادرید 344 بازی انجام داد و در این مدت 199 گل به ثمر رساند. او پی چی چی را نيز دو سال پياپی در 1969 و 1970 كسب كرده است.
2- ریموند کوپا
کوپا عضو تیم رویایی رئال در اواخر دهه 50 میلادی بود که در سال 1958، با توجه به عملکرد شگفت انگیزش در این تیم توپ طلا را به دست آورد. او در سال 1956 او به رئال مادرید پیوست و تا سال 1959 در این تیم بازی کرد. کوپا با رئال مادرید موفق به کسب 3 قهرمانی اروپا و 2 قهرمانی لیگ اسپانیا شد و در 79 بازی برای رئال مادرید موفق به ثمر رساندن 24 گل برای این تیم شد.
هر چند دوران حضور این هافبک بازیساز فرانسوی در رئال مادرید بیش از سه سال طول نکشید، ولی بر هیچ کس پوشیده نیست که تا چه حدی، ریموند کوپا در میان هواداران لوس بلانکوس دارای شکوه و احترام فراوانی است. بسیاری بازی‌های ریموند کوپا را فراتر از زمان خودش می‌دانستند و معتقد بودند همانند لئوناردو داوینچی، هنرمند و مخترع ایتالیایی قرن 15 میلادی، که دستاوردهایش فراتر از زمان خودش بود، این هافبک فرانسوی نیز با فوتبال مدرن و زیبایش، پست هافبک را در مستطیل سبز، به قبل و بعد از خودش تقسیم می‌نمود. ریموند کوپا متولد 13 اکتبر 1931 (مهرماه 1310 شمسی) در شهر کوچک نوئه لِس ماینز، کشور فرانسه است. پدر ریموند اصالتی لهستانی داشت و بعد از جنگ جهانی اول، موفق به مهاجرت به کشور فرانسه شده بود.
ریموند دوران کودکی بسیار سختی را تجربه کرده بود و شاید از بچه ای که به همراه پدرش در معادن زغال سنگ فرانسه و 600 متر در زیر زمین کار می‌کرد، می‌گفتند که روزی بهترین بازیکن جهان در زمان خودش می‌شود، کسی این گفته‌ها را باور نمی‌کرد و آن را صرفا یک شوخی می‌پنداشتند. در 14 سالگی ریموند، یکی از انگشتان دستش را در کار در معدن از دست داد ولی با دوران سختی که او پشت سر گذاشت، خیلی زود پخته شد و در 17 سالگی در تیم شهرش، آنژه فوتبالش را شروع کرد. در دو سال حضور در آنژه، ریموند کوپا آن قدر درخشید تا پس از آن، به تیم مشهور لیگ فرانسه در آن روزگار، رنس بپیوندد. کوپا 5 فصل در این تیم فرانسوی بازی کرد و با رنس موفق به 4 قهرمانی در لیگ فرانسه شد و حتی در سال 1953 با این تیم، قهرمانی در رقابت‌های معتبر آن زمان، لاتین کاپ را نیز تجربه کرد. کوپا فوتبال خودش را در رنس، مدیون سرمربی بزرگ فرانسوی این تیم، «آلبرت باتو» می‌داند.
سرمربی‌ای که هم در منزل خودش به ریموند جای زندگی داد و هم استعداد او را به عنوان یک هافبک بازیساز و دریبل زنِ پشت مهاجمین، شکوفا کرد. در سال 1955 و بازی تیم‌های ملی فرانسه و اسپانیا در ورزشگاه «چامارتین»، که تا قبل از بازگشایی ورزشگاه سانتیاگو برنابئو در سال 1947 به عنوان ورزشگاه رسمی تیم فوتبال رئال مادرید استفاده میشد، کوپا با یک گل و یک پاس گل و جلوی دیدگان نزدیک به 125 هزار اسپانیایی، باعث برتری تیم کشورش در برابر اسپانیا شد. «دزموند هکت» نویسنده انگلیسی روزنامه اکسپرس، به این ستاره ریز نقش که دقیقا مشابه و هم قد لئو مسی در ان روزگار بود، لقب «ناپلئون فوتبال» را داد و در گزارشش از آن بازی تاریخی گفت:
امروز من یکی از بزرگترین فوتبالیست‌های تاریخ را به چشم دیدم.
بعد از درخشش در فینال جام باشگاه‌های اروپا در فصل 56-1955 در برابر رئال مادرید که البته آن بازی با حساب 3-4 به سود رئال پایان پذیرفت، کوپا در تابستان همان سال به قوهای سپید شهر مادرید پیوست تا به گفته خود کوپا، وی از دومین تیم برتر اروپا به بهترین تیم تاریخ منتقل شد. ریموند سه سال در رئال مادرید مشغول به بازی گشت تا به گفته بسیاری از مفسرین فوتبال، مربع مرگبار خنتو، دی استفانو، کوپا و پوشکاش در این تیم شکل بگیرد. ریموند در همان دو بازی ابتدایی حضورش در ترکیب رئال مادرید، 4 گل به ثمر رساند تا حتی افسانه ای به مانند، آلفردو دی استفانو نیز جایگاه خودش را در رئال با حضور این ستاره فرانسوی در خطر ببیند. به درخواست دی استفانو پست کوپا در تیم عوض شد و او در رئال مادرید به پست وینگر راست منتقل شد. هر چند این تغییر پست نیز نتوانست از درخشش این ستاره فرانسوی در رئال مادرید بکاهد و او در طول سه فصل حضورش در این تیم، از عوام مهم موفقیت در کسب سه جام باشگاه‌های اروپا و دو لالیگا محسوب میشد.
3- خوان گومز گونزالز
خوان گومز گونزالز که عموما به نام خوانیتو شناخته می‌شود یکی از بزرگترین اسطوره‌های تاریخ این باشگاه به شمار می‌رود. او در سال 1977 به لوس بلانکوس پیوست و عضو برجسته‌ی رئال مادرید موفق در اواخر دهه‌ی 1970 و 1980 شد. از مهمترین افتخارات او می‌توان به کسب پنج عنوان لالیگا، دو کوپا دل ری و دو جام یوفا اشاره کرد. در 84-1983 او با 17 گل زده پی چی چی را برد. خوانیتو در مجموع 287 بار در لالیگا برای رئال مادرید بازی کرد و 85 گل به ثمر رساند و در رقابت‌های اروپایی نیز او 55 بازی و 17 گل در کارنامه‌ی خود دارد.
4-امیلیانو بوتراگوانو
یکی دیگر از بزرگان تاریخ باشگاه با شماره 7 به مدت 11 سال در این تیم به بازی پرداخت. او یکی از اعضای گروه اسطوره ای کوئینتا دل بیتره (گروه کرکس‌ها) بوده است. در این گروه بازیکنانی همچون مانوئل سانچس، مارتین وازکز، میشل و میگل پاردزا او را همراهی می‌‌کردند. بوتراگوانو شش قهرمانی در لالیگا، دو قهرمانی در اروپا، دو قهرمانی در کوپا دل ری و چهار سوپر جام اسپانیا را تجربه کرده است و در 463 بازی برای رئال مادرید 171 گل به ثمر رسانده است.
5- رائول گونزالس
ستاره‌های ریز و درشت زیادی به دست پرز و دیگر رئیسان رئال به برنابئو آمدند. اما هیچکدام نزد اسپانیایی‌ها و به خصوص رئالی‌ها همچون رائول محبوب و دوست داشتنی نشد. رائول در 741 بازی برای رئال مادرید، موفق به زدن 324 گل برای این تیم شد و توانست دوران شگفت انگیزی را با شماره ۷ با این تیم تجربه کند. همچنین اوتوانست شش قهرمانی در لالیگا، سه جام اروپا، دو جام بین قاره‌ای، یک سوپر جام اروپا و چهار سوپر جام اسپانیا را به همراه رئال مادرید به دست بیاورد.
6- کریستیانو رونالدو
فوق ستاره پرتغالی دنیای فوتبال، در حال حاضر بهترین گلزن تاریخ باشگاه رئال مادرید محسوب می‌شود و کلیه رکوردهای باشگاه را در اختیاردارد. او اولین بازیکنی است که موفق شده است برای یک باشگاه صد گل در لیگ قهرمانان اروپا به ثمر برساند. همچنین او موفق شده 451 گل برای رئال مادرید به ثمر برساند. رونالدو 15 جام مختلف را با رئال مادرید فتح کرده است که شامل 4 لیگ قهرمانان، 2 لالیگا، 2 جام حذفی، دو سوپر جام اسپانیا، دو سوپر جام اروپا و سه جام باشگاه‌های جهان است.
