مطلب ارسالی کاربران
داستان الهامبخش پگاه زنگنه ( سوم بازیابی اسیایی_کاراته)
«پگاه کاروان ایران»
بازیهای آسیایی ٢٠١٠: ماشین برقی دهکده المپیک که ورزشکاران را به خوابگاه میبرد، واژگون شد. ضربه مغزى پگاه زنگنه امید طلای ایران.
یک هفته بستری در بیمارستان که شهردار گوانگجو هم آمد عیادتش.
سعیدلو معاون احمدینژاد مقابل دوربینها قول جایزهای معادل طلا را داد. اما دریغ از احوالپرسی!
پیگیری درمان و مراقبت در کرمانشاه کاملاً به عهده خانواده بود. پدر و مادر با برادری که در عکس میبینید.
سه سال و نیم دوری از اوج. مدتی مربی تیم ملی شد اما گفت:
«مربیگری آن چیزی نبود که دلم میخواست. عاشق مبارزه بودم و برگشتم روی تاتامی تا از صفر شروع کنم»
پگاه برگشت. استاد کاراته بود. در آدمشناسی هم به درجه استادی رسید. راه دیگری نمیشناخت جز اینکه بجنگد و جایگاهش در تیم ملی را پس بگیرد.
پگاه امروز در ٣٤ سالگی بدون از دست دادن امتیاز، روی سکوی سوم بازیهای آسیایی ایستاد.
او تازه متولد شده. پگاه طلای المپیک توکیو را میخواهد.
@Mehdi_Rostampou