مطلب ارسالی کاربران
Soccernomics:کتابی در باب اقتصاد،افراد،جامعه و البته،فوتبال (4)
ممکن است بعضی از مردم نخواهند که رابطه ی عاطفی شان با فوتبال توسط محاسبات منطقی ما لکه دار شود.از طرف دیگر،دفعه ی بعدی که تیمشان در یک چهارم نهایی جام جهانی در ضربات پنالتی می بازد احتمالا شیشه های آبجوی خود را به سمت تلویزیون پرتاب می کنند. در حالی که در عوض می توانستند ناامیدی خود را با چند بازتاب به طبیعت نظریه ی احتمال صفر و یکی ملایم کنند.
ما فکر می کنیم که زمان خوبی برای بازنویسی این کتاب است.جهان وارد عصر "اطلاعات عظیم" شده است.این عبارت، کوه اطلاعاتی بی سابقه ای که امروز به صورت روزانه جمع آوری می شود را توصیف می کند.این اطلاعات غالبا از اینترنت می آیند(از بی شمار جستجو،صفحات فیس بوک، و ایمیل ها) و از سنسورهایی که بیش از همیشه به اشیای فیزیکی وصل شده اند_از جمله بازیکنان فوتبال در جلسات تمرین_.با یک تخمین میزان اطلاعاتی که روزانه در جهان تولید می شود هر چهار ماه دو برابر می شود.
عصر اطلاعات عظیم به فوتبال هم رسیده است.برای اولین بار در تاریخ این ورزش اعداد زیادی برای استخراج کردن وجود دارند.به صورت سنتی تنها داده هایی که در فوتبال وجود داشت گل ها و جدول لیگ ها بود.(روزنامه ها میزان حضور تماشاگران را منتشر می کردند اما قابل اعتماد نبود).امروز باشگاه ها دارند روند تکیه کردن صرف بر احساسات را متوقف می کنند و بیشتر با شرکت های مرتبط با داده ها مثل پروزون و اوپتا کار می کنند تا بازی ها و بازیکنان را تحلیل کنند.هر روز آنالیزورها داده هایی بیشتر از هر زمان دیگری در مورد تمام حرکات همه ی بازیکنان داخل مسابقه یا در جلسات تمرینی جمع آوری می کنند.
دانشگاهیان نیز دارند وارد این قضیه می شوند.در اواخر دهه ی 1980 زمانی که استفان وارد اقتصاد ورزشی شد،تنها بیست یا سی مقاله علمی کلا چاپ شده بود.امروز اما افراد تحصیل کرده ی بسیاری رو فوتبال کار می کنند.بسیاری از حقایق جدیدی که آن ها کشف کرده اند هنوز به گوش اکثر هواداران نرسیده است.
دیگر منبع جدید دانش کتاب خانه های کتب فوتبال است که بسیار زیاد شده اند.وقتی پیت دیویس کتاب All Played Out: Te Full Story of Italia’90 را منتشر کرد احتمالا حدود بیست یا سی کتاب خوب فوتبالی موجود بود.امروز صد ها کتاب موجود است.بسیاری از این کتاب ها_از جمله_ Bellos’s Futebol_ حاوی حقایقی در مورد فوتبال اند که ما میخواهیم در این جا ارائه دهیم.
جریان داده ها انقدر غیرقابل توقف شده که حتی آدم های درون فوتبال هم دارند در آن غرق می شوند.مایکل لوییز نویسنده ی مانی بال در سال 2009 نوشت"ویروسی که بیس بال حرفه ای را در دهه 1990 آلوده کرد،یعنی استفاده از آمارها برای یافتن روش های جدید و بهتر برای سنجیدن بازیکنان و استراتژی ها،راه خودش را به سمت هر ورزش بزرگ دیگری پیدا کرده است.نه فقط بسکتبال و فوتبال آمریکایی بلکه فوتبال و کریکت و راگبی هم و تا آنجایی که من میدانم اسنوکر و دارت هر کدام امروزه خرده فرهنگی را حمایت می کنند که در آن انسان های باهوش این ورزش ها را نه به چشم یک بازی بلکه به چشم مسئله ای برای حل کردن می نگرند."
