مطلب ارسالی کاربران

انسلادوس (قمر زحل) دنیایی یخ زده با آبفشان های عظیم

คli pค¢iຖ໐ 08/06/2018 - 04:20 مشاهده پروفایل

484 مشاهده / 3 دیدگاه 9

این مطلب توسط کاربران طرفداری ارسال شده است و دیدگاه طرفداری نیست. قوانین سایت کاربر محور / گزارش تخلف

انسلادوس (Enceladus), ششمین ماه بزرگ زحل است و در سال ۱۷۸۹ و توسط ویلیام هرشل کشف شد.کاوشگرهای ویجر در دهه ۱۹۸۰ بر سطح آن یخ یافتند. انسلادوس فقط ۵۰۰ کیلومتر قطر دارد و تمام پرتوهای تابیده‌شده از خورشید را بازمی‌تاباند. در هنگام ظهر دمای سطح آن منفی ۱۹۸ درجه سانتیگراد است.
سن انسلادوس ۱۰۰ میلیون سال تخمین زده شده‌است. در سال ۲۰۱۴ براساس تحقیقات ناسا مشخص شد یک اقیانوس زیر سطحی به عمق ۱۰ کیلومتر در آن وجود دارد.
از سال ۲۰۰۵ میلادی بشر از وجود یخ‌فشان‌های مرموز در انسلادوس آگاه شده‌است. مدارگرد آمریکایی کاسینی برای نخستین بار در ژوئن ۲۰۰۵ موفق به مشاهده یخ‌فشان‌های عظیم نیم‌کره جنوبی انسلادوس شد. هرچند هنوز خاستگاه چنین پدیده‌ای به‌درستی مشخص نشده، اما به احتمال زیاد این فوران‌ها ریشه در لایه‌ای درونی از آب مایع دارند.
دانشمندان حدس می‌زنند که فشار گرانشیِ اعمال‌شده از جانب زحل، درون خاموش این قمر را بار دیگر زنده ساخته و بدین واسطه بخشی از اقیانوس زیرسطحی و یخ‌بسته انسلادوس را ذوب کرده‌باشد.
انسلادوس یکی از ترسناک‌ترین جهان‌های منظومۀ شمسی‌ است. در این عکس که فضاپیمای کاسینی در ۱ نوامبر سال ۲۰۰۹ از انسلادوس گرفته، این قمر از پشت توسط خورشید درخشان شده است. این درخشش دراماتیک آبفشان‌هایی را نشان می دهد که از سمت قمر زحل در قطب جنوب به قطر ۵۰۰ کیلومتر به فضا منتشر می شوند.
این آبفشان‌های یخی که توسط کاسینی در سال ۲۰۰۵ کشف شدند احتمالا به یک اقیانوس در زیر پوستۀ یخی انسلادوس متصل شده‌اند. آنها مواد را مستقیما برای حلقه خارجی E زحل تامین می کنند و باعث می شوند سطح انسلادوس مثل برف انعکاس پیدا کند. در این تصویر، حلقه‌های یخی زحل نور خورشید را به سمت دوربین‌های کاسینی پخش می کنند. در پس این حلقه‌ها، قمر پاندورا مشخص است که ۸۰ کیلومتر قطر دارد و تا حدی توسط نور خورشید روشن شده است.
در زمان ثبت این عکس رنگی طبیعی کاوشگر کاسینی حدود ۲۴۰۰۰۰ کیلومتر تا انسلادوس و ۵۶۶۸۰۰ کیلومتر تا پاندورا فاصله داشت. فضاپیمای کاسینی ماموریت خود را در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۷ به پایان رساند. ماموریت کاسینی یک پروژۀ مشارکتی میان ناسا، آژانس فضایی اروپایی و آژانس فضایی ایتالیا است. مدارگرد کاسینی و دو دوربین آن توسط آزمایشگاه پیش‌رانش جت ناسا طراحی، توسعه و مونتاژ شدند.

"3 تصویر ابتدایی تصاویر واقعی میباشند."