اختصاصی طرفداری- با قهرمانی در جام جهانی، انتظار پوگبایی متفاوت را در فصل جدید در ترکیب منچستر یونایتد داریم. عملکرد این هافبک فرانسوی در جام جهانی و به خصوص در مراحل حذفی فوق العاد بوده و به نوعی موتور محرک تیمش بود. زوج او با کانته توانسته بود علاوه بر دفع حملات حریف، این فرصت را در اختیار پوگبا قرار دهد که آزادانه تر بازی کند و نقش مهمی در پی ریزی حملات تیمش داشته باشد. پوگبا نشان داده است که هر چه قدر راحت تر و آزادانه تر بازی کند بسیار مستعدتر و تاثیر گذار تر در جریان بازی است. او در طول بازی تقریبا هیچ کاری نیست که با توپ قادر به انجامش نباشد. بازیکنان زیادی در دنیا وجود ندارند که با وجود قد بلند، تا این حد تکنیکی باشند ولی پوگبا با این فیزیک تنومندش نبرد یک بر یک را به راحتی از پیش رو بر می دارد. او در پستش از بهترین هاست و در جمع بهترین هافبک های باکس تو باکس جهان قرار می گیرد. شاید تنها ایراد بزرگی که می شود از او گرفت. زیاد کار کردن با توپ است. نکته ای که حتی اسکولز که از برترین هافبک های تاریخ هم هست به آن اشاره کرده است:
او اگر می‌خواهد در منچستریونایتد موفق شود، باید همانند دوران حضور در یوونتوس ساده بازی کند. در حالی که آنچه از بازیکن کنونی منچستریونایتد دیده می‌شود، چنین مساله‌ای به چشم نمی آید. او پیوسته سعی می کند تا ۳ یا بازیکن را از پیش بردارد. در حالی که این مدل بازی کردن صحیح نیست.
انتقاد اسکولز شاید کمی تند به نظر برسد. چون در زمان باخت یونایتد در این عکس العمل را نشان داده است. ولی اگر به شکل دقیق تری به این موضوع نگاه کنیم متوجه می شویم که هر زمان که پوگبا با فکر و ساده تر بازی کرده است بهترین انتخاب را داشته است. به گل سوم فرانسه در فینال جام جهانی نگاه کنید. روی یک ضد حمله برق آسا توپی که به پوگبا رسیده بود را بدون معطلی و مانند یک خط کش برای امباپه فرستاد. صحنه ای که در نهایت در یک رفت و برگشت، توسط خود پوگبا به گل انجامید.
شاید یکی از دلایلی که پوگبا در منچستر نمی تواند این قدر خوب بازی کند به بازیکنان کناری او هم مرتبط باشد. او در زمان ورودش به منچستر زوج فلینی شد. بازیکنی که هر چه قدر در نبردهای هوایی خوب است در کار با توپ ضعف دارد. و این وظایف پوگبا را در بازی دو چندان می کند. پوگبا نیاز به یک مکمل در کنارش دارد که بتواند او را کاملا درک کند. کاری که نه فلینی و نه هررا موفق به انجامش نشدند. با اضافه شدن ماتیچ به یونایتد شرایط پوگبا در فصل گذشته خیلی بهتر شد. ماتیچ یک هافبک بسیار جنگنده و در کار با توپ عالی است و پوگبا دیگر نیازی نیست که تا نیمه زمین خودی به عقب برگردد و از آنجا توپ ها را پخش کند. بهترین مثال را در این مورد گری نویل زده است:
فکر می‌کنم پوگبا وقتی آزاد است خیلی بهتر بازی می‌کند تا زمانی که محدود می‌شود. زمانی را به یاد می آورم که ورون به منچستر آمده بود و در کنار پل اسکولز قرار گرفته بود در حالی که وقتی این دو در زمین آزاد بودند، با برنامه ومنظم بازی می‌کردند. وقتی ورون پیش روی می‌کرد، اسکولز عقب می نشست و برعکس.
با اضافه شدن فرِد به خط میانی شیاطین سرخ در فصل آینده می توانیم شاهد خلاقیت های جدیدی از پوگبا باشیم. ماتیچ در پست ۶ نزدیک به نیمه خودی زمین بازی خواهد کرد، هرارا هم به عنوان یک هافبک میانی و جنگنده بازی خواهد کرد و این پوگباست که به عنوان هافبک سوم تیم علاوه بر کمک به هافبک های تیم در کارهای هجومی هم بیشتر شرکت خواهد کرد. کاری که رئال مادرید با کاسمیرو و کروس و مودریچ و تقسیم صحیح وظایف و درک متقابلی که این بازیکنان با هم دارند توانست بهترین نتیجه ها را بگیرد.
نکته ای که کاملا در تیم مورینیو واضح است. وابستگی یونایتد به پوگباست. وقتی پوگبا بد بازی می کند یونایتد نیز بد بازی می کند. روحیه او شکننده است و اگر مورینیو می خواهد بهترین بازی را از او بگیرد باید بهترین شرایط را برایش فراهم کند. او موفقیت را دوست دارد و به نظر می رسد قهرمانی در جام جهانی تاثیر بسیار زیادی روی روحیه او برای ریکاوری و شروع فصل جدید داشته باشد. توقعی که ما از پوگبا داریم ارائه خلاقیت های تیمی و فردی و تصمیم گیری مناسب و حذف حرکات اضافی در لحظه هاست. او در کنار همه این ها یک شوت زن فوق العاده هم هست نکته ای که بارها در یوونتوس با گل های فوق العاده اش به بیننده نشان داده است و به نظر می رسد با آزادی عملی که در فصل آینده به او داده می شود می توان امیدوار بود که شاهد بهترین ورژن اختاپوس برای فصل آینده باشیم.
