طرفداری - داستان مربوط به فصل 2006-2007، بعد از قهرمانی ایتالیا در جام جهانی و البته کالچوپولی بر می گردد. یک رئیس عجیب به نام پیرو مانچینی، در یک فصل، کونته و ساری را از تیمش اخراج کرد. درام در آخرین هفته سری بی به اوج خود رسید. جو فوتبال ایتالیا بیش از همیشه در پی کالچوپولی متشنج بود و یوونتوس و ناپولی در سری بی بودند!
اگر بگوییم باشگاه آرتزو در ژوئن 2007 نتوانست در سری بی بماند، کمتر کسی باور می کند که مربیان باشگاه در آن فصل، کونته و ساری بودند. رئیس آرتزو مطمئنا کاری تاریخی در آن فصل انجام داد که هر دو مربی را در یک فصل اخراج کرد.
تیم با کونته فصل را آغاز کرد اما شرایط بسیار بد پیش رفت و تیم در 9 هفته ابتدایی حتی یک پیروزی هم به دست نیاورد دوران حضور کاپیتان سابق یوونتوس به سه ماه هم نرسد و از کار برکنار شود. جانشین او کسی نبود به جز مائوریتزیو ساری. آرتزو با ساری در 18 بازی، فقط 19 امتیاز کسب کرد. دوباره کونته به جای ساری به کارش بازگشت و این بار فوق العاده کار کرد. همه چیز زیبا بود تا آنکه در دقیقه آخرِ آخرین بازی، حکم سقوط آنها امضا شد. کونته نمی دانست از عصبانیت چکار کند.
واقعا شرایط برای کونته ظالمانه بود. او در 9 بازی باقیمانده فصل، 7 پیروزی به دست آورد. با این حال کونته قرار بود مربی بزرگی شود و در سری آ و لیگ برتر قهرمان شود. در این بین، ساری هم با عملکرد فوق العاده در ناپولی، احترام زیادی را در سراسر جهان کسب کرده و او را با فوتبال زیبا می شناسند. وقتی این موفقیت ها کسب شد، پیرو مانچینی گفت:
آنها در آن زمان هنوز پتانسیل خود را نشان نداده بودند.
البته کسی از نتایج کونته در آن زمان با آن شرایط شگفت زده نبود. هدایت آرتزو اولین تجربه مربیگری او بود اما در آن زمان هم شور و اشتیاق و میل او به پیروزی کاملا مشخص بود. نحوه آمادگی تیم و انتقال ذهنیت پیروزی، هنوز در ذهن دروازه بان آن زمان آرتزو یعنی والتر برسان باقی مانده است. او در یک مصاحبه با اسکای اسپورتس گفت:
آن فصل، اولین تجربه مربیگری کونته بود. در اولین ماه های حضورش، تاکید شدیدی بر از دست ندادن توپ داشت. در واقع کونته هیچ کاری به تیم حریف نداشت و فقط روی تیم خودمان متمرکز بود. ما شکی نداشتیم که او یک رهبر واقعی است و در تیم ما خیلی محبوب بود اما نتایج خوب رقم نمی خورد و خیلی زود اخراج شد.
به داستان برگردیم. در هفته نهم، کونته مقابل تیم محل تولدش یعنی لچه شکست خورد و دیگر پیرو مانچینی متقاعد شد که باید او را اخراج کند. ساری در حالی جانشین کونته شد که 10 سال بزرگتر بود و یک فصل هدایت پسکارا را در کارنامه داشت. ساری به هیچ عنوان، مانند کونته سابقه درخشان در دوره بازی نداشت و یک کارمند بانک بود. با این حال، دانش فوتبال و خلاقیت داشت. هواداران ناپولی حتما این را خوب می دانند.
سرمربی کنونی چلسی، خیلی خرافاتی بود. در آرتزو، هر بار که تیمش را به زمین می فرستاد، مقداری نمک روی چمن ورزشگاه می پاشید. حتی یک بار از همسرش مارینا خواست طی بازی آرتزو در اتوبوس بنشیند! پیرو مانچینی این کارهای ساری را "شیدایی و دیوانگی" می خواند اما والتر برسان چنین نظری ندارد:
ساری مثل یک سرباز بود. ما اجازه داشتیم فقط کفش مشکی بپوشیم و حتی اجازه نمی داد موهایمان را با کش ببندیم.
با این وجود، برسان فکر می کند ساری یک مربی بزرگ است و لحظات خاصی را با او تجربه کرده است. همانطور که اشاره شد، ایتالیا در یک انقلاب فوتبالی به سر می برد. آتزوری قهرمان جهان شده بود اما تیم های مختلف ایتالیایی یکی پس از دیگری در دادگاه به اتهام ارتباط با داوران، جریمه می شدند. یوونتوس با سقوط به سری بی همراه با امتیاز منفی، بیشترین جریمه را به خود دید. میلان، لاتزیو و فیورنتینا دیگر تیم هایی بودند که جریمه شدند. آرتزو هم در دادگاه مجرم شناخته شده بود. آرتزو با ساری در مقابل تیم های یوونتوس و ناپولی در سری بی به تساوی 2-2 رسید. همچنین تا مرحله یک چهارم نهایی کوپا ایتالیا بالا رفت اما در یک بازی بسیار نزدیک، با نتیجه 2-1 از میلان شکست خورد. برسان می گوید:
حُسن کار ساری این بود که تعهد شدیدی به کارش داشت. باورنکردنی بود. امکان نداشت ما به یک بازی برویم و کاملا آماده نباشیم. همه چیز را در مورد خودمان و حریفمان می دانست. مانند یک دائره المعارف بود. وقتی یکشنبه ها می خواستیم بازی کنیم، حتی می دانستیم حریف چه غذایی خورده است. از نظر فردی و تیمی واقعا آماده بودیم.
آرتزو، به دلیل اتهام به ارتباط با داوران با 6 امتیاز منفی لیگ را آغاز کرد. در میانه ماه مارس با ساری از تریستینا شکست خورد تا در قعر جدول قرار بگیرد. ساری در حالی که به تماشای اخبار محلی از تلویزیون نشسته بود، متوجه شد پیرو مانچینی او را اخراج کرده است. مانچینی در مورد دلیل اخراج گفت:
بازیکنان تیم به شدت کونته را می خواستند.
برسان با رئیس کاملا هم عقیده نبود اما نتایج کونته در بازگشت خیره کننده بود. در اولین دیدار خانگی، آرتزو با کونته 3-0 پیروز شد و بعد 5 پیروزی متوالی کسب کرد. 22 امتیاز از 9 بازی قطعا نتیجه تیم هایی است که در کورس قهرمانی هستند. برسان می گوید:
زمانی که کونته بازگشت، کاملا دگرگون و متفاوت شده بود. مثل این بود که 5 سال گذشته باشد و نه فقط 3 ماه! کونته مثل یک هیولا شده بود. کاملا آماده بود. تیم را با سیستم جدید 4-2-4 به میدان فرستاد و نتایج فوق العاده بود. ما عالی بازی می کردیم. شکست ناپذیر شده بودیم. اگر آن 6 امتیاز در ابتدای فصل از ما کم نمی شد، در سری بی می ماندیم.
در حالی که یک بازی به پایان فصل باقی مانده بود، به نظر می آمد آرتزو مشکلی برای بقا نداشته باشد. رقیب آنها اسپتزیا قرار بود در تورین، مقابل یوونتوس صدرنشین بازی کند. بیانکونری، باشگاه سابق کونته در کل فصل در تورین شکست نخورده بود و اسپتزیا برای بقا نیاز داشت آنها را در تورین شکست دهد. همه چیز برای آرتزو خوب پیش رفت اما در آخرین دقیقه بازی، اسپتزیا موفق شد گل بزند و 3-2 مقابل یوونتوس پیروز شود تا کونته و تیمش سقوط کنند.
کونته از عصبانیت نمی دانست چکار کند. اگر آنها 6 امتیاز منفی نداشتند، حتی با شکست یوونتوس در تورین هم به سادگی در لیگ می ماندند. کونته همچنین از دست تیمش سابقش عصبانی بود. بعد از بازی با چهره ای پر از عصبانیت گفت:
من همیشه برای هواداران یوونتوس احترام خاصی قائلم اما برای این تیم کنونی یوونتوس، احترام کمی قائلم. در فوتبال، حرف زدن آسان است. با آن کالچوپولی و کسر امتیاز از ما به نظر می آید از شر آدم بدها راحت شده اید و حالا فوتبال پاک است! همه باید خوشحال باشیم که فوتبال پاک است! سه بار بسلامتی این فوتبال پاک جدید!
آرتزو حتی پس از بازسازی مالی در سال 2010، هنوز به سری بی بازنگشته اما کونته و ساری، در سال های بعد از آن، فوق العاده بودند. کونته با باری و ساری با امپولی راهی سری آ شدند. برای آرتزو و بازیکنانش سال سختی بود اما برسان می گوید:
من واقعا خوش شانس بودم که با هر دوی آنها کار کرده ام. اگر در آن زمان از من می پرسیدید کدام یک از آنها آینده درخشانی دارند، بدون شک می گفتم کونته چون او ذهنیت برنده را به تیمش القا می کرد. با این حال حالا هر دوی آنها مربیان بزرگی هستند. سبک کاری آنها کاملا متفاوت است اما هر دوی آنها به موفقیت و رسیده به اهدافشان اعتیاد دارند. آنها شایسته تمام موفقیت هایی هستند که کسب کرده اند.
حالا چلسی در این تابستان مائوریتزیو ساری را جانشین کونته کرده اما این اتفاق قبلا هم در آرتزو افتاده بود. ساری قبلا در مورد آن فصل در آرتزو و آن اتفاق ها و رابطه اش با کونته گفته بود:
با آنتونیو خاطرات آن سال را مرور کردیم و فقط به آن خندیدیم.
باید دید باز هم این دو مرد سال های آینده وقتی یکدیگر را می بینند در مورد تعویضشان در چلسی هم شوخی می کنند یا خیر.
