عادل فردوسی پور به کرات در گفتگوهای خویش و کلیپ های مختلفی که در راستای حمایت از کیروش تهیه می کند، برای اقناع مخاطبِش از #مغالطه استفاده می کند و شاید کمتر کسی متوجه این نکات ریز اما غلط انداز شود.
درین مطلب چند نمونه از ده ها مغلطه ی ایشان را در این مدت اخیر که به قصد حمایت از کیروش صورت گرفت مرور می کنیم:
مغلطه: مُغالِطِه یا مَغلَطِه دلیل آوردن اشتباه یا غیرمجاز برای ساختن استدلال می‌باشد که از نظر علم منطق به یکی از دلایل زیر نادرست باشد:
نخست آنکه دست‌کم یکی از مقدمات گزاره نادرست باشد؛
دوم آنکه مقدمات گزاره، متضمن نتیجهٔ گزاره نباشد.
مغالطه جزئی از برهان است که به‌طور قابل اثباتی در منطق آن، ایراد وجود دارد و بنابراین کلِ برهان را نامعتبر می‌سازد. مغالطه ممکن است برای وارونه کردنِ حقیقت(ها) به کار رود.
✔مغلطه های مکرر عادل فردوسی پور برای نجات کیروش!
۱. قیاس مع الفارق:
از طریق اهمال در شرایط استدلال استقرایی پدید می‌آید که موضوع آن سرایت حکم یک امر به امر دیگر باشد بدون آن که شباهت کاملی میان آن‌ها وجود داشته باشد.
مربی تیم ملی به کرات با مربی باشگاهی درگیر می شود و بعد از سوتِ پایان جام جهانی در برنامه زنده به صورت رگباری نیم ساعت مربی باشگاهی را زیر تیغ حملات خود قرار می دهد و به او انواع تهمت ها را می زند و حتی پا را فراتر گذاشته و او را به ناکارآمدی و دلالی و تجارت و فامیل بازی متهم می کند( سه سال حضور در باشگاه پرسپولیس و سه قهرمانی و یک دومی و حضور در جمع چهار تیم و معرفی چند ستاره). طبیعی ست که درین شرایط مربی باشگاهی از خودش دفاع کند و اتهام ها را پاسخ دهد. حال به برنامه عادل فردوسی پور رجوع کنیم که چگونه درصدد تطهیر و بیگناه جلوه دادن کیروش است!
⚠ ابتدا به لیگ برتر انگلیس فکت می دهد و درگیری مورینیو و ونگر را با جزییات بررسی می کند و سپس با مقایسه ی درگیری کیروش و برانکو پرداخته و بیان می دارد در جهان فوتبال این درگیری ها کاملن طبیعی ست!
⚠⚠عادل فردوسی پور نمی داند مقایسه کردن درگیری مربی تیم ملی با مربی باشگاهی، هیچ شباهتی به درگیری دو مربی لیگ داخلی ندارد؟!
دو مربی لیگ داخلی اول از هرچیزی رقیب هستند و ممکن است در طول سال برای موفقیت خودشان گاه با همتای خویش به جنگ و جدال بپردازند و این جدال کلامی با قصد و نیت قبلی و برای شکست دادن رقیب صورت می گیرد و قابل توجیه است اما درگیری مربی تیم ملی با مربی باشگاهی و دخالت در مسایل داخلی باشگاه ها در چه کشورهایی رخ می دهد؟! مربیان تیم ملی در تمام دنیا با مربیان داخلی تعامل دارند اما اخلاق غیرحرفه ای و درخواست های غیرمنطقی کیروش که انتظار دارد فراتر از قوانین فیفا و با حربه زور و تهدید بازیکنان را برای زمان زیادی در اختیار داشته باشد به راحتی با جمله: "هر مربی دنبال منافع خویش ست" توجیه می شود". مسخره نیست؟!
⚠⚠⚠ در جهان فوتبال اگر درگیری های کلامی مورینیو با مربیان خارجی را حذف کنیم عملن می بینیم ۹۹ درصد مربیان فوتبال که باهم رقابت شانه به شانه هم دارند با هم نوع خودشان هیچ مشکلی ندارند و به طریق اولی این مشکل در سطح ملی هم به تدرت مشاهده شده است!
۲. قیاس ناقص: این استقرا در صورتی است که همه ی افراد مورد نظر بررسی نشده باشند. به این صورت که ما در تعدادی از آن ها صفتی معین بیابیم و سپس حکم کنیم که همه ی افراد آن موضوع دارای آن صفت هستند.
⚠عادل فردوسی پور با گلچین کردن نظرات کارشناسان خارجی و تقطیع نظرات آنان و مصاحبه با آن دسته که از بازیهای تیم ملی فوتبال ایران ستایش کردند در صدد القای این نظر است که ما چقدر خوبیم که خارجی ها همگی ما را ستایش می کنند!
شایعه شده بود در سال ۲۰۱۰ تلویزیون کره شمالی تک گل این تیم در باخت روبروی برزیل را روی آنتن برده و اعلام کرده که ما قهرمان جهان شدیم و مردم به خیابان ها ریختند و به شادمانی پرداختند!
در ایران کسانی که به نت دسترسی دارند و نظرات مختلف را بررسی می‌کنند قطعن نظرات گری لینه کر و یان رایت و هری کین و برخی دیگر را که به شدت به سبک بازی تیم ملی حمله کردند، شنیده اند و قطعن فریب مصاحبه های گزینشی و تقطیع شده فردوسی پور را نمی خورند اما تکلیف عده ای که تنها رفرنس و مرجع خبری آنان عادل فردوسی پور چیست؟! جشن خیابانی نتیجه ی همین بی خبری بود، نبود؟!
۳.مغالطه رسيدن به نتايج نامعتبر:
مغالطه‌اي است كه امروز مردم در صحنه‌هاي مختلف اجتماع با آن روبه رو هستند. دراين سبك مغالطه فرد حين بحث مقدمات را مي‌چيند وسپس نتيجه‌اي را به دست مي‌آورد كه اصلا در مقدمات وجود ندارد.
کارشناس و منتقد سبک بازی تیم ملی از بازی اتوبوسی تیم ملی انتقاد می کند و بیان می دارد برای رسیدن به گل باید مالکیت توپ را در اختیار داشت، موقعیت سازی کرد و سپس از موقعیت گل استفاده کرد.
⚠به جواب ِ عادل فردوسی پور توجه کنید:
الف: فوتبال مالکانه اسپانیا جواب نداد.
ب: ما دفاعی بازی کردیم و دو گل خوردیم
ج: روسیه با فوتبال دفاعی صعود کرد
نتیجه:
کیروش بهترین شیوه تاکتیکی را برگزیده و شایسته احترام است نه انتقاد!
نکته اینجاست:
روسیه دفاع مطلق نکرد، اتوبوس پارک نکرد، هروقت توانست ضدحمله زد و موقعیت درست کرد، گل خورده را جبران کرد و بازی را مدیریت کرد. این با سبک بازی تیم ملی ایران که در یک سوم میانی جمع می شدند و دفع توپ می کردند و به اوت دستی ها و ضربات ایستگاهی در جریان بازی دل بسته بودند خیلی تفاوت دارد!
۴.مغالطهٔ توسل به ترس: مغالطه‌ای است که در آن فرد تلاش می‌کند که حمایت از نظر خود را با ایجاد ترس و غرض‌ورزی به سمت رقیب ایجاد کند.این نوع از مغالطه در سیاست و بازاریابی امری عادیست.
⚠ابزار فردوسی‌پور و دوستان و حامیان کیروش یادآور سیاست دیرینه "از رقیب لولوخورخوره درست کن تا مردم از تو حمایت کنند" است که البته در سپهر سیاسی ایران به کرات رخ داده و جبهه و حزبی مشخص درین سالها بدون اینکه تلاش کند با اقدامات ایجابی افکار عمومی را همراه خود کند با ترساندن مردم از رقیبِ تندرو توانسته است در عرصه سیاست آرای مردم را جلب کند. در فوتبال ایران هم هرگاه کسی از کیروش انتقادی می کند عادل فردوسی پور و دوستان ایشان با مانور دروغین روی این موضوع که اگر کیروش برود علی دایی و امیر قلعه نوی شکست خورده در کمین هستند، عملن منتقدان را جاده صاف کن ورود این قشر قلمداد می کنند و راه را به روی منتقدان می بندند و در عوض مردم را به اعتماد و حمایت از کیروش دعوت می کنند!
۵.مغالطهٔ توسل به احساسات:
تأثیر روانی بر مخاطب و استفاده از احساسات و عواطف برای منحرف کردن او از مقام استدلال.
⚠ به کار بردن جملاتی ازین قبیل که #کیروش از ماها ایرانی تر است و اینقدر روی ایران عِرق دارد که با مربیان تیمهای ملی رقیب وارد درگیری لفظی می شود و تحریک احساسات هواداران فوتبال برای حمایت از کیروش در همین راستاست در حالی که اگر بخشی از این کارها توسط مربی ایرانی صورت می گرفت شاید هجمه های مختلف از سوی فردوسی پور می بودیم!
۶. آرزواندیشی:
جای‌گزین کردن امید و آرزو به‌جای استدلال!
عادل فردوسی پور در جام جهانی ۲۰۱۴ از ماندن کیروش سخن می گوید و باور دارد روزهای روشن در راه است. تیم ملی ایران از جام ملتهای آسیا حذف می شود و بعد از بازی های جام جهانی ۲۰۱۸ که عملن در بعد پیشرفت فنی تفاوتی با ۴ سال پیش نداریم اما عادل فردوسی پور با وعده صعود از گروه در جام جهانی ۲۰۲۲ خواهان ابقای مربی تیم ملی می شود!
۷. پارازیت: ایجاد وقفه در ارائهٔ یک سخن یا پیام یا ایجاد مانع در رسیدنِ آن به مخاطب.
عادل فردوسی پور بارها وسط حرف مخالفان خود می پرد و رشته کلام را از آنان می گیرد. این کار باعث عصبانیت مخاطب می شود و وی را از ادامه بحث منحرف می کند.
سهراب بختیاری زاده که نه سواد کافی برای حرف زدن داشت و نه شعور لازم برای ساکت ماندن، دیشب بالغ بر ده بار حرفهای روانخواه را قطع کرد و رشته کلام را با حرفهای بی ربط از او گرفت؛ تو گویی با همین هدف و به صورت توجیه شده دست به این اقدام می زد!
۸. ارزیابی یک‌طرفه: تنها به نقاط ضعف یا قوت موضوعی اشاره کردن و نادرستی یا درستی آن را نتیجه گرفتن!
⚠فردوسی پور تاکنون نپرسیده کارلوس کیروش درین ۷ سال چه تغییرو تحول اساسی در فوتبال پایه ها داده است؟! چند مربی ایرانی زیرنظر ایشان تربیت شده اند؟!
بازدهی پنجمین مربی گرانقیمت دنیا در فوتبال ایران چه بوده است؟! چرا ما با ۴ توپ در چهارچوب در ۳ بازی یکی از ضعیف ترین تیم های جام جهانی بودیم؟!
چرا در سه بازی کمتر از تیم عربستان روبروی اروگوئه پاسکاری داشتیم؟!
اگر گل به خودی بوهدوز و پنالتی اشتباه جلوی پرتغال را حذف کنیم این تیم چه فرفی با ۴ سال پیش کرده است؟!
مشکل اینجاست که از دید فردوسی پور هر تصمیمی که کیروش می گیرد بهترین است و هر روشی و سبک بازی که انتخاب می کند بی ایراد است و هر حرفی منتقدان می زنند عیب و ایراد دارد و ناشی از بیسوادی ست چگونه می توان انتظار داشت نقد و بررسی درستی از تیم ملی ارائه شود؟!
کلیپ را ببینید!
چه کسی زودتر از همه موضع خودش را تغییر می دهد؟!
چرا عادل فردوسی پور از تمام تئوری ها و اعتقادات سابق خودش برگشته؟!
چرا وقتی با امیر قلعه نوی مناظره می کند از خواسته مردم برای بازی زیبا و دیدنی و هجومی حرف می زند و دوندگی بازیکنان تیم ملی را زیر سوال می برد اما امروزه نه تنها سکوت می کند بلکه مدافع دفال اتوبوسی تیم ملی کیروش است؟!
چرا عادل فردوسی پور بابت صدها اشتباه خود یک بار تا حالا عذرخواهی نکرده است؟!
چرا یک بار نپذیرفته اشتباه داشته؟!
قضاوت با خودتان...
