طرفداری - کریستیانو رونالدو در ذهن و خاطر اکثر هوادار رئال مادرید، به عنوان یکی از بهترین های تاریخ همیشه نقش خواهد بست. رونالدو روح رئال بود و مسلما هیچ بازیکنی شاید تا سالیان سال با این کیفیت پا به این تیم نگذارد. کسی که در کارنامه ارزشمند خود 5 توپ طلا (4 تای آن ها را در رئال مادرید به دست اورد)، سه کفش طلا، 16 جام و 450 گل را می بیند. در این یادداشت که به نقل از سایت معتبر GOAL است، قصد داریم پای صحبت تنی چند از اهالی فوتبال و کارشناسان ورزشی در فوتبال اسپانیا بنشینیم و مقایسه ای بین کریستیانو رونالدو و چهره شاخص و افسانه ای دیگر رئال مادرید، آلفردو دی استفانو داشته باشیم و با آمار و ارقام به پاسخ این پرسش برسیم که چه کسی بهترین بازیکن تاریخ رئال مادرید بوده است؟ سوالی که شاید به همین اندازه نیز برای هواداران رقیب رئال مادرید، بارسایی ها نیز مطرح باشد که از بین لیونل مسی و یوهان کرایف فقید، کدام یک بهترین بازیکن تاریخ این باشگاه هستند.
لقب مرد رکوردها در رئال مادرید بدون هیچ تردیدی برازنده فوق ستاره دنیای فوتبال کریس رونالدو است. 9 سالی که CR7 در رئال درخشید و هم او و هم رئال به موفقیت های فراوانی دست پیدا کردند. رونالدو توانست در سال 2015، رکورد 323 گل زده پسر دوست داشتنی برنابئو، رائول گونزالس را بشکند و تا زمان انتقالش به یوونتوس، با پیراهن رئال مادرید در 438 بازی 450 گل به ثمر برساند و به طور میانگین در هر بازی رکورد 1.03 گل را به نام خود در این باشگاه ثبت نماید. رونالدو خرید بسیار پرمنفعتی برای رئال مادرید در سال 2009 بود و کاملا توانست با بازی های خوب و چشم نوازش در ترکیب لوس بلانکوس، مبلغ 94 میلیون یورویی که صرف خرید او از منچستریونایتد شده بود را به خوبی پس دهد.
رونالدو به همراه رئال مادرید توانسته به 3 قهرمانی متوالی و 4 قهرمانی در طول پنچ سال در لیگ قهرمانان اروپا دست پیدا کند. هنگامی که سایت GOAL در سال گذشته با برخی از هواداران مادریدی یه صحبت می پرداخت، بسیاری از طرفداران این تیم، رونالدو را به عنوان بهترین بازیکن تاریخ باشگاه خود انتخاب نکرده بودند. آن ها اذعان داشتند که رونالدو قطعا یکی از بهترین بازیکنان تاریخ این باشگاه بوده است. فرانسیسکو بویو، گلر سرشناس رئال مادرید در اواخر دهه 80 تا اواسط دهه 90 میلادی در مصاحبه ای با سایت GOAL می گوید:
در تاریخ پرافتخار رئال مادرید، همیشه بازیکنان بزرگ و متمایزی وجود داشته اند. بازیکنی به مانند آلفردو دی استفانو اسطوره باشگاه رئال مادرید بوده است. او نه تنها اسطوره این باشگاه است، بلکه یکی از بازیکنان پرافتخار تاریخ فوتبال است و هیچ کس نمی تواند او را فراموش کند. البته من معتقدم کریستیانو رونالدو در مادرید به همه آن چیزی که می خواسته دست یافته است. برای من سخت است که بگویم او بهترین بازیکن تاریخ رئال مادرید است، اما او مسلما در بین سه بازیکن برتر تاریخ رئال قرار می گیرد.
قهرمانی رئال مادرید در جام باشگاه های اروپا در سال 1960
البته برای این انتخاب باید همه جوانب را بررسی نماییم. بسیاری از طرفداران جوان و کم سن و سال تر رئال مادرید، کریستیانو رونالدو را به عنوان بهترین بازیکن تاریخ این باشگاه انتخاب می کنند. درصورتی که کسانی که سن و سالی از آن ها گذشته از دوران طلایی این باشگاه در طول سال های 1950 تا 1960 یاد می کنند. بویو که خود فاتح 6 جام لالیگا در طول یک دهه و بین سال های 1980 تا 1990 شده در ادامه به ما می گوید:
ما در باشگاهمان بازیکنانی داشتیم که از نظر افتخارات و قهرمانی ها به مانند آن ها وجود ندارد. ما پوشکاش را داشتیم و بازیکنی مثل پاکو خنتو که 6 قهرمانی اروپا را برای رئال به ارمغان آورده است. اما بسیاری از نسل جوان، خیلی از این بازیکن ها را نمی شناسند و به یاد نمی آورند که آن ها چه افتخارات و عناوینی را در طول تاریخ این باشگاه کسب کرده اند.
پای صحبت های پاکو بویو که می نشینیم می بینیم که حق با اوست و بسیاری از هواداران جوان رئالی دوران باشکوه دهه های 50 و 60 میلادی این باشگاه را به خاطر نمی آورند. این که در آن زمان، رئال مادرید یک اسطوره و یک رهبر واقعی به نام آلفردو دی استفانو را در اختیار داشته است. بویو در این باره می گوید:
کریستیانو رونالدو از هر جهت یک ستاره است. او در رئال مادرید و حتی تیم ملی پرتغال به افتخارات زیادی دست یافته است. او با تیم کشورش قهرمان جام ملت های اروپا شده و این خود نشان می دهد که او تا چه اندازه بازیکن فوق العاده ای است. اگر ما ملاک موفقیت های رئال و بازیکنانش را در قهرمانی در رقابت های اروپایی بدانیم پس باید از بازیکنانی به مانند دی استفانو، پوشکاش، خنتو و ریموند کوپا هم یاد کنیم که با این تیم توانسته اند قهرمانی های متوالی و پرتعدادی را در جام باشگاه های اروپا به دست آورند. این یک میراث واقعی و ماندگار در تاریخ رئال مادرید است.
پاکو خنتو یکی از اسطوره های رئال مادرید
هوگو گاتی (Hugo Gatti) گلر پیشین تیم های بوکاجونیورز، ریورپلاته و تیم ملی آرژانتین در دهه 60 تا 80 میلادی در مورد مقایسه دی استفانو با رونالدو می گوید:
برای من واقعا سخت است که هم وطنم (دی استفانو) را با رونالدو مقایسه کنم. من در برابر آلفردو در بازی دوستانه (بازی ریورپلاته در برنابئو) در سال 1965 بازی کرده ام و در سال 1985 خود دی استفانو سرمربی من در بوکاجونیورز بوده است. حرکاتی که آلفردو با توپ انجام می داد، جادویی بود. او بی نظیر بود، او با توپ جادو می کرد و یک گلزن قهار بود. در سن 70 سالگی هم او از همه ما سریع تر بود و حتی می توانست در این سن هم فوتبال بازی کند. او برای من بعد از پله، بهترین بود. آلفردو واقعا در زمان خودش جزو بهترین فوتبالیست های تاریخ بود. بنابراین مقایسه او با کریستیانو دشوار است.
نکته مهمی که باید به آن اشاره کنیم، این است که گاتی یکی از طرفداران سرسخت رونالدو است. او هم اکنون در یکی ار برنامه های تلویزیونی جزو کارشناسان ورزشی در فوتبال اسپانیاست و از نزدیک بازی های رونالدو و دیگر بازیکنان رئال را در برنابئو رصد می کند. او در ادامه به GOAL می گوید:
من یکی از ستایش کنندگان کریستیانو هستم. او شماره یک است. چه درون و چه بیرون از زمین، عملکرد او عالی است. این یک ویژگی خاص است و برای همین هم است که من رونالدو را تا این حد دوست دارم. او یک رهبر واقعی است.
آلفردو دی استفانو در سال 1962 با پیراهن رئال مادرید
از گاتی می پرسیم که امروزه بازیکنانی به مانند رونالدو و مسی، تمامی حرکات آن ها ریز به ریز و با دقت از طریق دوربین های تصویری به نمایش گذاشته می شود؛ اما در مورد دی استفانو و بازی های او کمتر تصویر و یا فیلمی در آرشیوها موجود است. پس چطور باید این بازیکن را دوست داشته باشیم و او را یکی از بهترین ها بدانیم؟ گاتی در پاسخ به ما می گوید:
وقتی که دی استفانو فوتبالش را تمام کرد، فکر کنم 39 یا 40 سالش بود. به نظرم او فوتبالش را در تیم اسپانیول خاتمه داد. با احترام به همه بزرگان تاریخ رئال مادرید از جمله پوشکاش، آمانسیو و کوپا، او بهترین بود. او یک پدیده بود. او وقتی گل می زد، توپ را از دروازه بان می گرفت و باز پشت سر هم pum,pum حمله می کرد و گل می زد. او در زمین همه کار می کرد؛ گل می زد، گل می ساخت و حتی دفاع می کرد. آلفردو بی نظیر بود. تنها بازیکنی که من شبیه به خصوصیات او دیدم، یوهان کرایف فقید بود. برای من آلفردو بهترین در تاریخ رئال مادرید است. برای من بازیکنانی که فوتبال اروپا را دگرگون کرده اند، قابل ستایش و تمجید هستند و آلفردو دقیقا همان بازیکن است. کریستیانو از بسیاری جهات شبیه به آلفردوست. هر دوی آن ها تشنه موفقیت بوده و هستند. کریستیانو عالی است. طبیعت و ذات کریستیانو این است که همیشه می خواهد برنده باشد. او به مانند رافائل نادال در تنیس است. همیشه بیشتر و بیشتر و بیشتر و بهتر و بهتر و بهتر را می خواهد.
خوان ده راموس (Juande Ramos) درست قبل از پیوستن کریستیانو رونالدو در سال 2009 به رئال، در این تیم مربی گری می کرد. این مربی 63 ساله به ما می گوید:
هنگامی که شما بازیکنی به مانند رونالدو و مسی را در تیمتان دارید، فقط و فقط به برنده شدن فکر می کنید. آن ها بازیکنانی هستند که تفاوت ها را رقم می زنند. ذهنیت همیشه برنده آن ها باعث می شود حلال مشکلات تیم شما باشند و وقتی بازی گره می خورد، آن وقت است که تاثیر این بازیکنان بزرگ به خوبی بر همگان مشخص می شود.
او در ادامه به GOAL می گوید:
در بین سال های 2004 تا 2010 رئال مادرید موفق به فتح لیگ قهرمانان نشد و زودتر از آنچه فکرش را بکنید با این رقابت ها خداحافظی می کرد. ولی لوس بلانکوس در طی 5 فصل، 4 بار فاتح لیگ قهرمانان شده و رونالدو هم در این تیم 450 گل زده است. کلید همه این تغییرات اینجاست و آن هم رونالدو است. بنابراین باید رونالدو را در کنار اساطیر بزرگ این باشگاه (رئال مادرید) قرار دهیم.
وی در مورد انتخاب بهترین بازیکن تاریخ رئال می گوید:
فوتبال شرایط خاص خودش را دارد و هر روز این رشته ورزشی در حال تکامل و تغییرات زیاد است. من بازی های آلفردو دی استفانو را ندیده ام، اما می بینم که مردم در مورد او زیاد صحبت می کنند. مردم در مورد دهه پرافتخار 50 تا 60 حرف می زنند و از 5 جام قهرمانی پشت سر هم رئال در رقابت های اروپایی سخن به میان می آورند. من آن ها را ندیده ام و آن بازی ها را به خاطر نمی آورم. پس بنابراین مقایسه این بازیکنان برای من دشوار است. در مورد پاکو خنتو و 6 قهرمانی او هم همان طور که گفتم باید شرایط و موقعیت های مختلف را همگی با هم در نظر بگیریم.
با هم در این یادداشت صحبت های فرانسیسکو بویو، هوگو گاتی و خوان ده راموس را خواندیم. در حالی که همان طور که اشاره شد، بسیاری از نسل جوان رونالدو را ستاره بی بدیل و اسطوره اول باشگاهشان می شناسند. اما باید دانست که تاریخ رئال مادرید بیشتر از این 9 سال حضور رونالدو بوده و این باشگاه پرافتخار اسطوره هایی به مانند رونالدو و دی استفانو کم نداشته است. حال با همه این موارد، نتیجه گیری اصلی این یادداشت را برعهده شما عزیزان می گذاریم. به نظر شما، مرد شماره یک تاریخ رئال مادرید چه کسی است؟
