نتایج ضعیف در جام جهانی، منجر به رفتن فرناندو هیرو از تیم ملی اسپانیا شد.
به گزارش وب سایت نود و به نقل از ۹۰min، وقتی اسپانیا در مرحله انتخابی جام جهانی با ۳ گل ایتالیا را شکست داد، همگان از لاروخا به عنوان مدعی جدی قهرمانی نام بردند. فرم خوب دیگو کاستا در تیم ملی و حضور سنگربانی چون داوید دخیا درون دروازه، اسپانیا را قدرتمند تر از قبل نشان می‌داد.
اما همه چیز ناگهان به هم ریخت. مذاکرات پنهانی جولن لوپتگی با رئال مادرید لوئیس روبیالس را خشمگین ساخت و به قیمت از دست رفتن شغل لوپتگی تنها یک روز پیش از شروع مسابقات تمام شد. فرناندو هیرو، مدیر فنی تیم سکان هدایت اسپانیا را برای اولین بازی مقابل پرتغال به دست گرفت.
با خروج اسپانیا از جام جهانی در مرحله یک هشتم و مقابل روسیه میزبان، ماموریت هیرو در اسپانیا به پایان رسیده و فدراسیون جستجوها را برای یافتن یک سرمربی جدید آغاز کرده است.
در ادامه به ۶ گزینه ای خواهیم پرداخت که می‌توانند روی نیمکت اسپانیا بنشینند.
۱-آلبرت سلادس
این مربی ۴۲ ساله اینک جدی ترین گزینه هدایت لاروخا است. او که هم اکنون سرمربی تیم ملی زیر ۲۱ ساله های اسپانیاست موفق شد این تیم را در سال ۲۰۱۷ به فینال قهرمانی اروپا برساند. رسیدن این پست به سلادس می‌تواند حضور چند بازیکن آن تیم به تیم بزرگسالان را موجب شود. سلادس از معدود نفراتی است که سابقه بازی برای رئال مادرید و بارسلونا را دارد و می‌توان از تجربه خود برای اتحاد بین بازیکنان این دو تیم استفاده کند. با تجربه سال ها همکاری با فدراسیون، او می‌تواند گزینه ای مطلوب برای بازیابی لاروخا باشد.
۲-لوئیس انریکه
او نیز مانند سلادس سابقه بازی برای هر دو غول اسپانیا را دارد. بعد از ۳ فصل هدایت بارسلونا او فصل قبل را به استراحت پرداخت و حال شاید پست سرمربیگری تیم ملی او را به بازگشت ترغیب کند. نام انریکه مدت ها در اطراف دو باشگاه لندنی چلسی و آرسنال شنیده می‌شد اما تکلیف نیمکت هر دو تیم تقریبا مشخص شده و این نکته، شانس ماندن انریکه در کشورش را بیشتر می‌کند. بعید به نظر می‌رسد دوران استراحت انریکه از یک فصل بیشتر شود. او ۶۲ بار پیراهن تیم ملی اسپانیا را در دوران بازی به تن کرده و بهتر از هرکسی می‌داند پوشیدن این پیراهن چه معنایی دارد.
۳-رافا بنیتز
یکی از گزینه های واقع گرایانه بنیتز خواهد بود. رافا فصل قبل نیوکاسل را به لیگ برتر بازگرداند و با بودجه نسبتا محدود توانست این تیم را به مکان دهم جدول برساند که دستاوردی مناسب محسوب می‌شود. نارضایتی بنیتز از روند نقل و انتقالات باشگاه سوالاتی را درباره پایان کار او در سنت جیمز پارک به وجود آورده است. بنیتز تجارب گران بهایی در کارنامه دارد. او والنسیا را بعد از ۳۱ سال به قهرمانی لالیگا و لیورپول را به پنجمین قهرمانی اروپایی‌اش رساند. تیم های رافا فوتبال چندان زیبایی ارائه نمی‌دهند چرا که او تاکتیک را به غریزه و استعداد ترجیح می‌دهد. بنیتز شاید گزینه دلخواه لاروخا نباشد اما شاید همان فردی باشد که آن ها اکنون به او نیاز دارند.
۴-آرسن ونگر
ونگر بعد از ۲۲ سال تصمیم به ترک ارسنال گرفت. از ونگر به عنوان مردی که باعث تحول فوتبال انگلیس شد، نام برده می‌شود. او همیشه و تحت هر شرایطی در متن اخبار حضور داشته است. عدم تمایل ونگر به بازنشستگی و تجربه کافی حضور در عرصه باشگاهی، شاید ونگر را به هدایت یک تیم ملی تشویق کند. او به دور از فشارهای هفتگی مسابقات و البته نقل و انتقالات می‌تواند با خیال راحت به بازسازی اسپانیا کمک کند. فلسفه فوتبالی ونگر و ترجیح بازیکنان با قدرت کافی حمل توپ، می‌تواند او را به گزینه ایده آل اسپانیا تبدیل کند.
۵-میشل
او در فاصله سال های ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۲، ۶۶ بار برای اسپانیا به میدان رفت و ۲۱ گل هم به ثمر رساند. میشل ۲۰ سال را در پایتخت رئال گذراند، در آکادمی این باشگاه رشد کرد و بیش از ۴۰۰ بار پیراهن تیم اصلی را پوشید. او اخیرا از مالاگا جدا شد و تجربه هدایت تیم هایی نظیر المپیاکوس و مارسی را در کارنامه دارد. میشل بعد از ۲۹ سالگی دیگر نتوانست برای اسپانیا بازی کند و شاید با هدایت این تیم، ماموریت ناتمام خود را تمام کند.
۶-آیتور کارانکا
گزینه ای غافلگیرکننده در این میان. این مربی باسکی در زمان بازی یک مدافع بود که برای بیلبائو و رئال مادرید به میدان رفت و به همراه لوس بلانکوس، سه بار قهرمان اروپا شد. کارانکا مربیگری را با حضور در تیم زیر ۱۶ ساله های اسپانیا تجربه کرد و بعدها دستیار مورینیو در رئال مادرید شد. او در سال ۲۰۱۳ سرمربی میدلزبورو شد و این تیم را به لیگ برتر بازگرداند. کارانکا بعد از سقوط میدلزبورو این تیم را ترک کرد و فصل قبل هدایت ناتینگهام فارست را به دست داشت. اگر فدراسیون بخواهد اقدامی رادیکال انجام دهد، بدون شک کارانکا بهترین گزینه است.
