مطلب ارسالی کاربران
آهنگ زیبای High Hopes از Pink Floyd
دانلود و پخش تنها با قطع کردن فیلترشکن امکان‌پذیر است.
High hopes
Beyond the horizon of the place we lived when we were young
آن سوی افق، افق جایی که در جوانی ساکنش بودیم
In a world of magnets and miracles
در دنیای شگفتی ها و معجزه ها
Our thoughts strayed constantly and without boundary
افکارمان همه جا پرسه می کشید، مدام و مرزی هم نمی شناخت
The ringing of the division bell had begun
نواختن ناقوس جدایی شروع شده بود
Along the long road and on down the causeway
درطول جاده طولانی و پایینتر از گذرگاه
Do they still meet there by the Cut
ایا اونا هنوز از اون لا همدیگر رو میبینن ؟
There was a ragged band that followed our footsteps
آنجا گروه ناهمگونی وجود داشت که قدمهای ما را تعقیب کردند
Running before time took our dreams away
میدوییدن تا قبل اینکه زمان آرزو هامون رو ببره
Leaving the myriad small creatures trying to tie us to the ground
ترک کردن موجودات بیشمار کوچکی که سعی در بستن ما به زمین دارند
To a life consumed by slow decay
برای یک زندگی از پا در آمده با یک فساد تدریجی
The grass was greener
سبزه سبز تر بود،
The light was brighter
روشنایی روشن تر،
With friends surrounded
جمع دوستان جمع بود،
The nights of wonder
شب های شگفت انگیزی داشتیم٬
Looking beyond the embers of bridges glowing behind us
به پل هایی که پشت سرمان خراب شد نگاه می کنم
To a glimpse of how green it was on the other side
نظری می اندازم به آن سوی پل که چقدر سرسبز بود
Steps taken forwards but sleepwalking back again
به جلو قدم می گذارم اما در خوابگردی باز به عقب می آیم
Dragged by the force of some inner tide
گویی کششی درونی مرا به سوی خود می کشد٬
At a higher altitude with flag unfurled
تا ابد شور و شوق داریم
We reached the dizzy heights of that dreamed of world
عطشی داریم که هنوز فروننشانده ایم
Encumbered forever by desire and ambition
بازداشته شده با آرزو و جاه طلبی
There`s a hunger still unsatisfied
هنوز اشتیاقی اشباع نشده وجود داشت
Our weary eyes still stray to the horizon
چشمان خسته ما هنوز به سوی افق منحرف میشود
Though down this road we`ve been so many times
با وجود اینکه بارها به پایان این راه رسیدیم
The grass was greener
سبزه سبزتر بود،
The light was brighter
روشنایی روشن تر
The taste was sweeter
طعم شیرین تر بود
The nights of wonder
شب هامون شگفت انگیز بودن
With friends surrounded
جمع دوستان جمع بود
The dawn mist glowing
مه صبحگاه می درخشید
The water flowing
نهر می خروشید
The endless river
رود بی پایان بود
Forever and ever
برای همیشه و همیشه
-----------------------------------------------------
آهنگ با صدای درهم و برهم ناقوس ها و صدای یه مگس که هی چپ و راست میره (!) شروع میشه. به مرور که میگذره صدای ناقوس ها فید میشه توی صدای یه ناقوس اصلی که مسلما صدای ناقوس جداییه . این ناقوس می تونه ناقوس تولد باشه. جدایی از دنیای قبلی و پیوستن به دنیای جدید و یه نقطه عطف. روی صدای ناقوس تم اصلی آهنگ رو می شنویم که با پیانو زده میشه. بعد هم که بیس شروع میشه و گیلمور ترانه رو می خونه. این مرحله، مرحله شکل گیری پینک فلوید رو توضیح میده. یا می تونه دنیای کودکی یه انسان باشه.
آن سوی افق، افق جایی که در جوانی ساکنش بودیم
در دنیای شگفتی ها و معجزه ها
افکارمان همه جا پرسه می کشید، مدام و مرزی هم نمی شناخت
نواختن ناقوس جدایی شروع شده بود٬
این جا گیتار هم اضافه میشه. به نوعی این حس توی شنونده به وجود میاد که آهنگ داره مرحله به مرحله تکمیل میشه و توی هر مرحله یه ساز جدید اضافه میشه (ناقوس-پیانو- بیس- گیتار) در واقع انگار مراحل رشد یه گروه یا یه کودک رو داره بیان می کنه.
به حال حاضر برمی گردیم. نوستالژی شدیدی رو نسبت به اون دوران حس می کنیم.
سبزه سبز تر بود،
روشنایی روشن تر،
جمع دوستان جمع بود،
شب های شگفت انگیزی داشتیم٬
دوباره به همون حال و هوا برمی گردیم.
به پل هایی که پشت سرمان خراب شد نگاه می کنم
نظری می اندازم به آن سوی پل که چقدر سرسبز بود
به جلو قدم می گذارم اما در خوابگردی باز به عقب می آیم
گویی کششی درونی مرا به سوی خود می کشد٬
دوران کودکی رو پشت سر گذاشتیم. پل ها پشت سرمون خراب شد و حالا یاد اون دوران افتادیم که چقدر زیبا بود. دوست داریم به سمت جلو بریم و فراموشش کنیم ولی هر بار ناخواسته به عقب بر می گردیم.
و حالا بلوغ فکری ...
یک سولوی بسیار زیبای گیتار از گیلمور با پس زمینه کیبرد که احساس غرور و افتخار و بزرگی رو با خودش داره و ناگهان دوباره همون تم پیانو و صدای ناقوس. ناقوس جدایی از گذشته و پیوستن به آینده که نقطه عطف دوم آهنگه.
تا ابد شور و شوق داریم
عطشی داریم که هنوز فروننشانده ایم
با تمام وجود به افق خیره شده ایم
هر چند که بارها و بارها از این جاده گذشته ایم٬
این قسمت خیلی حرف ها داره. برای خیلی ها جالب بود که پینک فلوید ۳۰ سال بعد از تاسیسش و در حالی که از آلبوم استودیویی قبلیش ۷ سال می گذشت دوباره بیاد و آلبوم بده بیرون. وقتی راجر گروه رو منحل کرد و دیوید دوباره گروه رو تشکیل داد با آلبوم ٬ یک لحظه غفلت٬ تونست به راجر ثابت کنه که گروه بدون راجر هم همون گروهه. با تور معروف ۲۰۰ روزه ٬صدای دلنشین رعد٬ هم باز ثابت شد که طرفدارهای پینک کماکان با گروه هستند و دیوید هم همون اندازه محبوبیت داره. این جا دیگه می تونست پایان پینک فلوید باشه. ولی وقتی دیوید ریسک می کنه و سال ۹۴ دوباره تصمیم می گیره آلبوم منتشر کنه (که ریسک خیلی خیلی بزرگی هم بود)نشون میده که حرفی برای گفتن داره و هنوز جاه طلبیش رو حفظ کرده. همون جاه طلبی ای که پینک فلوید رو تا این جا رسونده.
به هر حال، توی این قسمت ترانه دقیقا همین مطلب بیان میشه.
دوباره آهنگ به همون حالت غرورآمیز بر می گرده و دیوید می خونه:
٬سبزه سبزتر بود،..
..
جمع دوستان جمع بود
مه صبحگاه می درخشید
نهر می خروشید
رود بی پایان بود
برای همیشه و همیشه٬
و در آخر هم سولوی بسیار بسیار زیبای دیوید رو داریم که یکی از بهترین سولوهاش هم هست. این سولوی دو دقیقه و نیمی آدم رو به همون حال و هوای دوران کودکی می بره و شنونده با تمام وجود این نوستالژی رو احساس می کنه. دست آخر سولو فید میشه و دوباره صدای ناقوس جدایی رو می شنویم. این بار جدایی از این دنیا و رفتن به سوی دنیای ابدی.
-
پ.ن: آدم نیستم که زیادی احساسی باشم ولی از معدود چیزایی که میتونه اشک من رو دربیاره این ترانه هست...
