ه گزارش "ورزش سه"، پرسپولیس از جمله تیم هایی است که با توجه به حفظ سرمربی تیم خوب فصل گذشته‌اش با جذب نفرات مورد نیاز به عنوان یکی از مدعیان اصلی لیگ در فصل آتی به شمار خواهد آمد. تیمی که به نظر می رسد کامل است و آمده تا با بهترین عملکرد به حسرت طولانی مدت قهرمان نشدن در لیگ پایان دهد.
تجربه ثابت کرده است ثبات مربیگری به نتیجه‌گیری کمک کرده اما این به شرطی قابل دسترس است که سکان دار تیم بتواند به موقع انعطاف لازم را به خرج دهد تا با توجه به بازی‌های تکراری برابر رقبای تکراری دستش برای رقبا رو نشود. از این رو برانکو که قطعاً تیمش را برای قهرمانی به میدان خواهد فرستاد با توجه به داشته‌هایش می تواند با تغییر در سیستم پایه تیمش(حتی به مرور زمان)، جذابیت بیشتری به پرسپولیس فصل 96-95 ببخشد تا اینگونه از بیشتر ظرفیت‌های انسانی تیمش بهره کامل را ببرد.
انتخاب سرمربی سرخپوشان برای دروازه قطعاً بیرانوند خواهد بود، هرچند سنگربان ملی‌پوش پرسپولیس رقیب مناسبی برای حفظ جایگاهش دارد. مهمترین انتخاب برانکو برای ترکیب تیمش نوع چیدمان خط دفاعیش است. جایی که مهره‌ها، ایده‌ها و سیستم تیم را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
با توجه به حضور سید جلال و در صورت صلاحدید، سرمربی خوش فکر سرخپوشان می تواند با پذیرفتن مقداری ریسک از دفاع خطی 4 نفر دست بکشد و با توجه به توانایی‌های بالای سیدجلال آن را با 3 نفر اداره کند. محمد انصاری در سمت چپ کاپیتان و آرام طبع یا ماهینی در سمت راست او گزینه‌های مناسبی برای همراهی سید جلال در کار دفاعی پرسپولیس به نظر می‌رسند. این خط دفاعی سه نفره به اندازه کافی سرزن، یارکوب و قدرتمند هستند و همین مساله این اجازه را به برانکو خواهد داد تا او از مهره‌های سرشناس و آماده خط میانی و حمله بیشترین استفاده را ببرد.
برانکو در خط میانی دست بازی برای چیدمان نفراتش دارد. اما کمال کامیابی‌نیا با توجه به خصوصیات بازی‌اش می تواند بهترین گزینه برای قرار گرفتن در جلوی 3 مدافع پرسپولیس باشد تا توان پرس کردن روی مهاجمان حریف در پرسپولیس بیشتر شود. برای بازیکنان کناری در سمت راست و چپ پرسپولیس آسوده خاطر است. عالیشاه، امیری، ماهینی و فرشاد احمدزاده بازیکنان انرژیک تیم هستند که قدرت رفت و برگشت‌های زیاد را دارند و اگر بگوئیم در سیستم 2-5-3 فشار مضاعفی روی بازیکنان کناری تیم وارد می‌شود، می توان آنها را جایگزین کرد تا کیفیت کار پرسپولیس پائین نیاید.
مهره‌های آماده و تاثیرگذار بسیاری که پرسپولیس در خط میانی دارد این بخش از ارنج تیم را سخت‌ترین قسمت پازل ترکیبی پرسپولیس 96-95 برای برانکو خواهد کرد. هرچند سرمربی کروات سرخپوشان پایتخت نشان داده توانایی لازم در به کارگیری نفراتش را دارد اما میزان بهره‌وری او از بازیکنانش به شدت وابسته به نوع تاکتیک و ارنج تیمی پرسپولیس است. به همین خاطر برانکو می تواند در سیستم 2-5-3 نوین که بر پایه بهره‌گیری از تعداد نفرات بیشتر در خط میانی و کنترل نبض بازی احیا شده است در روزهایی که نیاز به استحکام این خط دارد از زوج نوراللهی و مسلمان در ترکیب اصلی استفاده کند و روزی که نیازمند ظرافت بیشتری است از زوج مسلمان و احمدزاده و یا حتی ساسان انصاری. خوبی این نفرات این است که همگی بازیکنانی هستند که قدرت حفظ توپ بالایی دارند.
زوج خط حمله پرسپولیس در فصل آتی هم می‌تواند همان ترکیب آشنای طارمی و علیپور باشد. با قدرت سرزنی، دریبلینگ و سرعت بالا که می تواند مقاومت هر تیمی را از بین ببرد. در اینجا ذکر این نکته لازم به نظر می رسد که پازل تاکتیکی برانکو با یک مهاجم، باعث بیرون گذاشتن احتمالی علیپوری می شود که با توجه به نمایش های درخشان و انگیزه بالای این بازیکن، قطعاً به نفع این تیم نخواهد بود. ضمن آنکه استفاده از دفاع 4 نفره هم باعث خواهد شد تا حداقل نیمی از هافبک‌های تراز اول سرخپوشان فرصت حضور در ترکیب ثابت را از دست بدهند که همین مساله ممکن است نارضایتی را در آنان بوجود آورد و باعث پدید آمدن حواشی آزار دهنده که اولین و بزرگترین مانع بر سر راه قهرمانی سرخپوشان پایتخت خواهد بود.
