در دو هفته فاصله بینِ پایانِ چمپیونز لیگ و آغازِ یورو ۲۰۱۶، پیوستنِ ژوزه مورینیو به منچستر یونایتد داغ‌ترین سوژه‌یِ فوتبالِ اروپا است. یکی از انتقاداتی که همیشه از مورینیو شده و باعث نگرانیِ هیات مدیره و هودارانِ منچستر یونایتد هم بوده، توجهِ نه چندانِ زیادِ او به بازیکنانِ جوان و محصولاتِ آکادمیِ تیم‌هایش است. اما این تاریخچه دقیقا چیست؟
پورتو (۲۰۰۲-۲۰۰۴)
از تیمِ پورتویِ مورینیو که قهرمانِ جامِ یوفا (یوروپا لیگِ حالِ حاضر) و چمپیونز لیگ شد، ستاره‌هایی مثلِ دکو، مانیش و ریکاردو کاروالیو بیرون آمدند، بازیکنانی که برایِ تیمِ ملیِ پرتغال و باشگاه‌هایِ بزرگی مثلِ چلسی، بارسلونا و رئال مادرید در سال‌هایِ بعد بازی کردند. درسته که هیچ کدام در زمانِ ورودِ مورینیو در ابتدایِ فوتبالشان نبودند، اما پیشرفتشان زیرِ نظرِ او غیرِ قابلِ چشم‌پوشی است. جدا از این سه ستاره، باید کارلوس آلبرتویِ برزیلی و ۱۹ ساله را به یاد بیاوریم که با زدنِ اولین گلِ پورتو در فینال بدل به سومینِ گلزنِ جوانِ تاریخِ یک فینالِ اروپایی شد.
چلسی (۲۰۰۴-۲۰۰۷)
مورینیو بعد از پیوستن به چلسی این تیم را بعد از ۵۰ سال قهرمانِ انگلیس کرد، دو بارِ پیاپی. بنابراین عجیب نیست که ببینیم توجه به محصولاتِ آکادمی هدفِ اصلیِ او نبوده است. اما چلسیِ مورینیو که قهرمانِ لیگِ برتر شد به هیچ وجه تیمِ مسنی نبود. از بینِ بازیکنانِ اصلی تنها کلود ماکله‌له بالایِ ۳۰ سال سن داشت و مهره‌هایِ کلیدی‌ای مثلِ جان تری (۲۳)، پتر چک (۲۲) و آرین روبن (۲۰) همه کم‌سن بودند. مورینیو حتی به رابرت هوت و گلن جانسون هم در لیگ به اندازه‌یِ کافی بازی داد تا هر دو قبل از ۲۱ سالگی مدالِ قهرمانیِ لیگِ برتر را به دست بیاورند.
اینتر (۲۰۰۸-۲۰۱۰)
اینترِ مورینیو که دو بار قهرمانِ سریِ آ شد و در فصلِ دوم سه‌گانه‌یِ خودش را کامل کرد، تیمی کاملا با تجربه بود. اما حتی در این تیم هم فرصتی برایِ بازیِ پدیده‌هایِ جوان بود. ماریو بالوتلی در دو سال حضورِ مورینیو در اینتر ۷۰ بار برایِ نراتزوی بازی کرد و داویده سانتون در حالی که تنها ۱۸ سال داشت در چمپیونز لیگ مقابلِ منچستر یونایتد به زمین رفت.
رئال مادرید (۲۰۱۰-۲۰۱۳)
رئال مادرید هم مثلِ چلسی شهرتش در پرورش بازیکنانِ آکادمی نیست، به خصوص در دورانی که فلورنتینو پرز تنها هدفش پایین کشیدنِ بارسلونا بود. با این حال در سه سالی که مورینیو رهبریِ رئال را به عهده داشت به ۲۰ بازیکنِ آکادمی در تیمِ اول بازی داد. مهمترینِ این بازیکنانِ آلوارو موراتا و خسه رودریگز بودند. در ضمن مورینیو از رافائلِ وارانی که هنوز ۲۰ ساله هم نشده بود به عنوانِ یکی از بازیکنانِ اصلی در قلبِ خطِ دفاعی‌اش استفاده می‌کرد.
چلسی (۲۰۱۳-۲۰۱۵)
بازگشتِ مورینیو به چلسی با یک قهرمانیِ دیگر در لیگِ برتر همراه شد. در این فصلِ ۲۰۱۵-۲۰۱۴ چلسی تیمی با تجربه متشکل از بازیکنانِ شناخته شده بود، اما در این مقطع هم مورینیو به چند بازیکنِ آکادمیِ چلسی در تیمِ اول بازی داد. لوئیس بیکر، جان سوئیفت و آندرئاس کریستنسن و مهمتر از آن‌ها روبن لوفتس-چیک با ۳ بازی در لیگ و دومینیک سولانکِ ۱۷ ساله با یک بازی در چمپیونز لیگ، از جمله این بازیکنان بوده اند.
