1- فکرش را هم نمی کردم که در یک فصل عجیب و غریب فوتبالی که در آن استقلال و رئال 4 گل از رقبای سنتی خوردند دو تیم کوچک شادمانم کنند، اما این اتفاق افتاد. اول فصل کلا دو یا سه بازیکن استقلال خوزستان را می شناختم و دو بازیکن لستر را، اما برای قهرمانی هر دوی آنها خیلی خوشحالم شدم چرا که آنها کوچک های دوست داشتنی بودند که شاخ غول ها را شکستند و نشان دادند که با امید و باور خیلی کارها می شود کرد.
2- اگر نفت آبادان هم به لیگ برتر صعود کند جشن من کامل می شود. اگر فقط یک بار در ورزشگاه آبادان حاضر شده باشید می دانید که نفت یک تیم نیست، یک شهر و یک تاریخ و یک فرهنگ است.
3- معلوم است که از قهرمانی استقلال خوزستان خوشحالم. پرسپولیس های نارحت خوشحالی ما را جعلی می دانند و می گویند رئال زاراگوزا چه ربطی به رئال مادرید دارد؟ خب این کمی از بی اطلاعی می آید. « رئال » در زبان اسپانیایی به معنی سلطنتی است و این به معنای هم خانواده بودن نیست ، اما استقلال تهران و خوزستان و اهواز هم خانواده هستند. ریشه ماجرا هم بر می گردد به جام تخت جمشید و تیم هایی مثل تاج اهواز و تاج آبادان و البته پرسپولیس گرگان و بندرگز! ، عزیزان باید بدانند که خوزستان یکی از استان هایی بود که آبی در آن محبوب تر از قرمز بود و برای همین استقلال های این استان تیم های محبوب تری از قرمزها ( که فولاد میراث دارشان است ) هستند. هم خانواده بودن هم با علاقه مشترک، نام مشترک و رنگ مشترک معنا پیدا می کند. درست است که از قهرمان نشدن پرسپولیس خیلی خوشحالم اما از همان هفته اول لیگ بعد از نتایج استقلال تهران نتایج دو استقلال دیگر را هم دنبال می کردم و طبیعی است که از قهرمانی یکی از آنها خوشحال باشم و از سقوط آن یکی ناراحت، این هم ربطی به هیچ چیز دیگر ندارد، آنها تیم های دوم و سوم من بودند و اگر نفت هم به لیگ برتر می آید می شود تیم سوم من.
4- حکایت امیر قلعه نوعی و یحیی گل محمدی متفاوت است، قلعه نوعی استقلال بدون خودش را دوست ندارد و حاضر است هر کاری بکند که استقلال بدون او موفق نشود، یحیی اما هیچ وقت از عدم موفقیت پرسپولیس خوشحال نمی شود. رفتار پرسپولیسی ها با او درست نبود.
5- بازنده بزرگ لیگ امسال به نظر من روزنامه های استقلال جوان و پیروزی بودند که کارکرد رسانه را به چاله میدان تنزل دادند.
6 - باشگاه های بزرگ ما هنوز هم از نداشتن مدیر رسانه ای و روابط عمومی و مشاور رسانه ای ضریه می خورند. پرویز مظلومی بعد از باخت فجیع در دربی بدترین واکنش ممکن را ارائه می دهد و شجاعت عذرخواهی نشان نمی دهد و پرسپولیس ها هم قبل از مهمترین بازی فصل شان در رسانه ها از ده گل زدن به راه اهن می گویند و مربی و بازیکنان تیم حریف را چنان غیرتی می کنند که دود به چشم خودشان می رود. توپالیدیس قبل و بعد از بازی بیشتر از اینکه از سقوط بگوید جواب آن بازیکنی را داد که گفته بود ده تا می زنیم به راه آهن.
7- می گویند پرسپولیس چون بازیکن بزرگ نداشت قهرمان نشد. خب این تیم را برانکو بسته و خودش نخواست بازیکن بزرگ در تیمش باشد. یادتان باشد این همان برانکویی است که حریف فوق ستاره هایی چون دایی، مهدوی کیا، کریمی و .. در تیم ملی نمی شد و در تیمش بازیکن سالاری حس می شد. همین سوشا و طارمی یک دهم ستاره کم تیم برانکو را اذیت نکردند...
8- برانکو در دو بازی نفت و راه آهن بدجوری به مشکل خورد، هر دو حریف با بازی بسته و ضد حمله تیم او را به شدت دچار مشکل کردند. واقعا اگر آن پنالتی گرفته نمی شد بعید بود راه آهن گل بخورد. در واقع او در مهمترین بازی های فصلش هیچ پلان B نداشت. برانکو مربی بسیار خوبی است و من حداقل چند سال قبل ارتباط خیلی خیلی خوبی با او داشتم و بسیار برای او احترام قائلم. اما لطفا او را بیش از حد بزرگ نکنید.
9- دوست دارم رئال 11 جامه شود اما اگر قهرمان هم نشود خیلی ناراحت نمی شوم چرا که این اتلتیکو استحقاق یک جام قهرمانان را دارد و مهمتر اینکه بارسلونا را حذف کرده، برای من همین که لستر و استقلال خوزستان قهرمان شده اند و پرسپولیس و بارسا نه ( لالیگا و کوپا دل ری مال شما، ما که بخیل نیستیم ) کافی است که یک فصل خوب رقم بخورد. روزهای بدش چهار گل خوردن ها بود، اما در کل آخر ماجرا خیلی بهتر از چیزی شد که بعد از چهار تا خوردن ها فکر می کردیم.
دکتر امیرصدری
____________________________________________
لطفا توهین نکنیم!
نظر شخصی است!مخالفتی داریم،به راحتی از کنارش رد بشیم!یا با حفظ احترام پاسخ بدیم!
"نظر شخصی" #لطفا_فحش_ندهید!
