- توز رفتنی بود. خیلی از هواداران یوونتوس هم این موضوع رو می دونستند. تعدادی هم که شک و شبهه در مورد این قضیه داشتند، با صحبت های آنیلی بعد از فینال برلین مطمئن شدن که آپاچی دوست داشتنی رفتنی هست:
" ما با کارلوس صحبت کردیم. اونم در ژانویه. خواسته ی اون این بود که اگه شرایط محیا باشه، دوست داره به آرژآنتین برگرده . "
صحبت های رییس آنیلی هم فقط یک معنا داشت، یوونتوس باید وارد بازار خرید می شد ،،،
-کار برای یوونتوس سخت شده بود. مهاجمی که نقش اولِ فازِ هجومی یوونتوس در فصل گذشته بود، تصمیم به رفتن گرفته بود و پیدا کردن جانشین برای بازیکنی در حد و اندازه های توز، برای هر تیمی کار دشواری است. یوونتوس هم برای این کار، وارد بازار نقل و انتقلاات شد و پائولو دیبالای جوان و مستعد رو به عنوان اولین مهاجم جدید فصل خودش معرفی کرد. بازیکنی که به عنوان مهمان ویژه باشگاه در ورزشگاه برلین هم حظور پیدا کرد. تا قبل از پایان ماه جون، ماریو مانژوکیچ اسم و رسم دار هم در کنار دیبالا به عنوان دومین مهاجم جدید یوونتوس معرفی شد.
- وقتی ماه سپمتامبر برای یوونتوس رسید، انقلابی در خط حمله ای این تیم شکل گرفته بود. آلوارو موراتا تنها مهاجم یوونتوس بود که فصل قبل هم برای این تیم بازی می کرد. توز به کشورش برگشته بود، ماتری که به صورت قرضی در باشگاه بازی می کرد از تیم رفته بود و فرناندو یورنته ی دوست داشتنی - بعد از ورود سیمونه زازا - عرصه رو برای خودش تنگ دیده بود و باشگاه رو ترک کرده بود. کینگزلی کومن هم با اینکه در 2 بازی ابتدایی فصل برای یوونتوس به میدان رفت اما در نهایت تورین رو به مقصد مونیخ ترک کرد. تغییراتی که کمتر هوادارای انتظارش رو داشت. ماسیمو آلگری، سرمربی یوونتوس هم در صحبت های خودش به صورت ملموس اشاراتی به این موضوع که از این همه تغییر راضی نیست داشت. آمار 6 گل زده فقط در 6 بازی هم نشون می داد که شاید این تغییراتواقعا به سود یوونتوس نبوده ،،،
- یوونتوس اما کم کم از بحران خارج شد و خط حمله ی یوونتوس هم شروع به درخشش کرد. آلگری ترکیب هجومی خودش رو پیدا کرده بود. ترکیبی که حول محور پائولو دیبلای جوان و 22 ساله چیده شد. این بازیکن هم تا اینجا با زدن 10 گل در تمامی مسابقات، نشون داده تصمیم آلگری به هیچ عنوان اشتباه نبوده. گران ترین مهاجم تاریخ یوونتوس ( تیمی که امثال باجو، زلاتان، ویری،اینزاگی، دل پیرو و ترزگه به عنوان مهاجم توش بازی کردن ) تبدیل به نفر اول خط حمله ی تیمش شد. مهاجمی که چند هفته ای طول کشید تا وارد ترکیب اصلی تیمش بشه و درخشش خودش رو شروع کنه. آلگری تصمیم گرفته بود مانع از اعمال فشار زیاد بر روی مهاجم جوون خودش بشه و خیلی زود مسئولیت های زیادی رو بر روی دوشش بزاره. اما دیبالا با درخشش و گل های مهم خودش، نشون داد که آماده ی پذیرش مسئولیت های بزرگ هست. مسئولیت رهبری خط حمله ی یوونتوس.
- دیبالا شروع به انجام کاری کرد که فصل قبل، بر عهده ی آپاچی بود. بازی این مهاجم جوان هم شباهت زیادی به کارلوس توز داره. خودش در مورد این قضیه گفته :
" پست من توی زمین یه جورایی ترکوئارتیستا هستش. من توی زمین بین خطوط بازی می کنم و اگه بخوام صادق باشم، 1 سال تمام بازی های توز رو با دقت نگاه می کردم. من تمام بازی های فصل قبل توز رو نگاه کردم و و زمانی که توی تیم ملی با هم تمرین می کنیم، سعی میکنم از حرکات و سبک بازیش کپی برداری کنم. "
- دیبالا گل های مهم و زیبایی برای یوونتوس تا اینجا به ثمر رسونده، اما تو آخرین بازی این تیم قبل از زمستان و مقابل کارپی، موفق به گلزنی نشد. عوضش این ماریو مانژوکیچ با تجربه بود که با 2 گل خودش، مسیر پیروزی رو برای بیانکونری ها هموار کرد. ماریو در بازی مقابل کارپی، باز هم شمِ بی رحم گلزنی خودش رو به نمایش گذاشت و تو 2 موقعیتی که بدست اوورد، 2 گل به ثمر رسوند. 2 ضربه، 2 گل !! 2 گلی که تعداد گل های زده ی این مهاجم در این فصل رو به عدد 9 رسوند. 9 گلی که 6 گلش در 7 بازی گذشته بوده ! گل هایی که تمامش هم مهم و حیاتی بوده و بیشتر از نصف اونا امتیاز های مهم و مستقیم رو برای یوونتوس به ارمغان اوورده. از گل پیروزی مقابل منچستر سیتی بگیرید تا گل های مقابل کارپی و امپولی که باعث پیش افتادن یوونتوس از حریف شدن.
- اگه دیبالا تکنیک توز رو داره و سبک بازی ای شبیه به آپاچی های سابق یوونتوس رو ارائه می ده، مانژوکیچ هم عامل اصلی سردرد و ناله کردن مدافع های حریف هست. مربی سابق این بازیکن در وولسبورگ یکبار در مورد این بازیکن گفت " ماریو می تونه 2 بازی سنگین و فشار بالا رو پشت سر هم انجام بده، اونم بدونِ اینکه لحظه ای توقف کنه ! " و این یعنی ماریو علاوه بر زدن گل و شرکت در حمله های یوونتوس، یکی از مهمترین عناصر دفاعی یوونتوس هم به حساب میاد. پرسینگ شدید و دوندگی های بی امان این مهاجم کروات، بار بزرگی رو از دوش هافبک های یوونتوس برداشته.
- این 2 مهاجم با سبک های متفاوت، تا اینجا نصف گل های یوونتوس در این فصل سری آ رو به ثمر رسوندن. زوجی که تبدیل به انتخاب اول آلگری برای بازی در خط حمله ی یوونتوس شدن. زوجی که در 5 بازی قبلی لیگ بازی رو شروع کردن و نقش های اساسی هم در پیروزی های این تیم بازی کردن. یا با زدن گل یا با دادن پاس گل به یکدیگر. این زوج متفاوت و زیبا، تازه در ابتدای راه خودش هست ،،،
- راستی شاید بگید پس موراتا چی ؟ 2 گلی که موراتا در 2 بازی اول یوونتوس تو اروپا به ثمر رسوند، اونو در کنار اسطوره ای به نام دل پیرو قرار داد. زدن 5 گل در 5 بازی متوالی برای یوونتوس در رقابت های اروپایی. اما بعد از اون و بعد از مصدومیتی که گریبانگیرش شد، موراتا فرم خوبش رو از دست داد. کم کم از ترکیب کنار گذاشته شد و تا قبل از شروع تعطیلات زمستانی، فقط 6 بازی در لیگ از ابتدا بازی کرد. و از اوایل اکتبر تا الان هم، هیچ گلی به ثمر نرسونده. موراتا تمرکز خودش رو از دست داده و امیدواره که بعد از تعطیلات - درست مثل سال قبل - دوباره شروع به درخشش کنه و گل های فوق حیاتی برای تیمش به ثمر برسونه.
- و بعد از این ها سیمونه زازا ! بازیکنی که شدیدا علاقه داره بیشتر بازی کنه و گل های بیشتری به ثمر برسونه :
" من فقط دوست دارم که بیشتر بازی کنم و گل های بیشتری بزنم. اما خب من هیچ وقت اهل اعتراض و غر زدن نبودم و الان هم این کار رو نمی کنم ."
معنی این صحبت ها یعنی زازا آماده هستش تا برای رسیدن به ترکیب اصلی بجنگه. گل زدن در مقابل پالرمو، سویا و از این ها مهمتر زدن 2 گل در مقابل تورینو در کوپا ایتالیا، نشون می ده زازا از هر موقعتی که گیرش بیاد استفاده خواهد کرد. این مهاجم ایتالیایی می خواد به سرمربی خودش نشون بده که آماده ی حظور در ترکیب اصلی هست.
- با همه ی این صحبت ها زازا و موراتا کار خیلی سختی دارن که بتونن تبدیل به زوج خط حمله ی یوونتوس بشن. درخشش فوق العاده مانژوکیچ و دیبالا، کار رو برای 2 مهاجم جوان یوونتوس سخت کرده اما خب موراتا و زازا هم نشون دادن آماده ی مبارزه و جنگیدن برای بازی در ترکیب اصلی هستن. از این رقابت در خط حمله هم، فقط ماسیمو آلگری هست که خوشحال میشه. مربی ای که می تونه به داشتن یک خط حمله ی شاداب و پر انگیزه، اطمینان و افتخار کنه ...
نویسنده : لوکا چتا / مترجم : محمد حسین صفری
