مطلب ارسالی کاربران
سن ایکر تا ابد دوستت داریم
سال 2015 سال غم انگیزی بود ببسیاری از اسطوره های فوتبال خداحافظی کردند اما خداحافظی غریبانه ی ایکر کاسیاس خیلی تو ذوق بود شاید هنوز دهه ی دوم زندگی من کامل نشده باشه اما میتونم حال عاشقان ایکر رو درک کنم ایکر مرد بزرگی بود و برای منم محبوب و همونجور که میدونین محبوبیت رنگ نمیشناسه حتی اگه من آبی اناری باشم و اون یک مادریدیسمو اصیل عشق من به ایکر طی سالهای گذشته بیشترم شد زماینیکه مورینیو اونو نشوند رو نیمکت و دم نزد وقتیکه هوادارا اونو هو کردند بازم جیکش در نیومد و از همه مهمتر اون کار فوق العاده انسانیش که به ملاقات بچه های مدرسه ی کودکان استثنایی رفت و اجازه داد همه شون بهش پنالتی بزنن ایکر از لحاظ فنیم حرف نداشت تا جایی که هروقت یه سیو خوب از یه دروازه بان میدیدم اولین اسمی که به ذهنم میرسید نام بزرگ ایکر کاسیاس بود ایکر باید بدونه که اینقدر بزرگو دوست داشتنی هست که حتی اردو گاه دشمن هم به او احترام میگذارد اما همه ی ما میدونیم که فوتبال کم کم داره به برند ها و مدلی تبلیغاتی تبدیل میشه و شاید اسطوره هایی مثل ایکر که مفهوم کلمه ی تعصب رو به ما فهموندند نتونند زیر بار این مسئله برند و تاب بیارند زمانیکه بازیکنان پولکی بدترین عملکرد رو به جا میزارند و اسطوره ها هو میشوند ایکر باید بدونه که اینقدر بزرگه که شاید شاید شاید میلیونها نفر بعد از خداحافظیش بار ها اشک ریختند ایکر باید بدونه اینقدر بزرگه که نیاز نداره اسمش در ذهن من و امثال فلورنتینو پرز باقی بمونه چون اسمش سالهاست که با فونت درشت در دفترچه ی تاریخ حک شده اما صد ها حیف که این فوتبال نماد های مثل سن ایکر را ب تدریج از دست میدهد همه ی اینها را نوشتم تا بگویم که ایکر عزیز تا ابد دوستت داریم
