hosein mollazeinalبرادر من اینکه ایران بازیه بسیار دفاعی رو به نمایش میذاره کاملا درسته ...
ولی این وسط چند تا نکته باید مد نظر قرار بگیره :
قبل ذکر مسائل اول باید بگم که بر خلاف اون عکسی که جناب عالی قرار دادین دروازه بان آرژانتین بسیار پرکارتر از گلر ما بود تو اون بازی و ایران بسیار شایسته تر از آرژانتین برای پیروزی بود ...
و اما نکاتی که مد نظر بنده حقیر هست :
اولا که برای پیاده کردن هر سیستم و تاکتیکی باید مهره های متناسب با اون تاکتیک و سبک در اختیار مربی قرار داشته باشه ...
شما(منظورم شخص شما نیست)میفرمایید تیم ایران باید هجومی بازی کنه ، یا حداقلش در ضد حملات زهردار و سریع و خطرناک ظاهر بشه...
هممون میدونیم که برای ارائه یک بازی هجومی و یا پیاده کردن ضدحملات خوب و موفق نیاز به عناصر سریع و بی نقصی هست ...
چرا که در صورت حمله کردن بدون داشتن بازیکنان سرعتی و تکنیکی در دفاع و حمله ،احتمال غافلگیری و گل خوردن بسیار زیاد خواهد بود ...
من از شما دوستان عزیز خواهش میکنم لطف کنید 6 تا از بازیکنان سرعتی تیم ملی عزیزمون رو نام ببرید ...
یکیش رومن عرض میکنم : خسرو حیدری...بازیکنی که ازش به عنوان یکی از گوش های سرعتی و بازیکنی با قابلیت ارسال سانتر در حال دویدن یاد میشه...همون بازیکنی که در بازی با قطر در شرایطی که در نیمه دوم به عنوان یار تعویضی و تازه نفس به میدان اومد ،ایشون در یک صحنه قصد کورس گذاشتن با بازیکن قطری که از دقیقه اول بازی در زمین حاضر بود داشت،درست همزمان با هم استارت زدن و نتیجه عقب افتادن چند متری آقای حیدری از حریف قطری شد...
دفاع چپ تیم ملیمون جناب پولادی...بازی با امارات...در شرایطی که ایران در فاز حمله قرار داشت...توپ لو میره..بازیکن اماراتی صاحب توپ میشه و از سه تا بازیکن ایران جلو میزنه و در نهایت دفاع چپ تیم که میدونه از پس سرعت بازیکن مقابلش بر نمیاد کارت زرد رو به جون میخره و بازیکن رو سرنگون میکنه...
شما میفرمایید که رئال میاد صد و سی و خورده ای گل میزنه در سی و اندی بازی...قبول...اما آیا سرعت دفاع آخر رئال با سرعت دفاع آخر ایران(جلال حسینی)قابل مقایسه هستش؟
وقتی بازیکن های ما از پس سرعت اماراتی ها و قطری ها برنمیان چطور میشه انتظار داشت از پس بازیکنان سرعتیِ کره و ژاپن و استرالیا و ازبکستان بر بیاد...
دوما شما تدارکاتی که تیم های همگروه ایران برای این مسابقات پشت سر گذاشتن رو با تدارکاتی که در اختیار بازیکنان و کادر فنی تیم ملی قرار دادن مقایسه کن...وضعیت انقدر خرابه که مربی تیم از بازی های گروهی برای آماده کردن بازیکن های تیمش و هماهنگ کردن اونها استفاده میکنه ...
سوما شما حاضری تیم حمله کنه ،چشم نواز و همراه با مالکیت بالا بازی کنه ولی آخرش 3-1 ،3-0 یا 2-0 به تیم هایی مثل امارات یا هر تیم دیگه ای ببازه و برگرده خونه؟
این اتفاق قبلا هم برای ما افتاده...سال 96...سال 2000...سال 2004...سال 2011...مایلی کهن با اون همه بازیکن سریع و درجه 1...برانکو با همون بازیکن ها که حالا دیگه با تجربه تر هم شده بودن ...قطبی با اون شور و هیجانی که به تیمش منتقل میکرد...
نتیجش چی شد؟
هیچی به جز رسیدن حسرت فوتبال این مملکت به 40 سال(اگر اشتباه نکرده باشم)...
ببخشید که طولانی شد...
