مطلب ارسالی کاربران
بیایید جلوی فهممان اتوبوس پارک نکنیم....
شاید گاهی وقتها تو بازی فوتبال اگه جلوی دروازمون اتوبوس پارک کنیم تا توپی از خط دروازه رد نشه یا با حملات بی امان و بیرحمانه به حریف اجازه حمله کردن ندیم بتونیم به نتیجه دلخواهمون برسیم اما اگر جلوی فهممون اتوبوس پارک کنیم ، طوری که هیچ روزنه ای برای عبور حرف حق وجود نداشته باشه یا جوری حرف بزنیم که به مخاطبمون اجازه حرف زدن ندیم ،این فقط جلوی رشد و پیشرفتمون رو میگیره و باعث درجا زدنمون میشه.
باید یه ذهن انعطاف پذیر داشته باشیم تا براحتی حرف حقو بپذیره .ذهنی که همیشه یه پلن بی یا سی داشته باشه و همیشه ایده های مختلف و احتمالات ممکن رو در نظر بگیره تا اگر زمانی حرفی زده شد که مطابق میلمان نبود به بن بست نخوریم و خیلی راحت باهاش کنار بیایم.
حرف حق اگر واقعا حق باشه مثل یک رودخونه زلال میمونه که از دل هر سنگ سختی هم راه خودش رو پیدا میکنه.حالا هرچی این سنگ سخت تر باشه، این خودش هست که درد و رنج بیشتری هم تحمل خواهد کرد.
کاش ذهنی داشتیم که براحتی و بدون هیچ مقاومتی راه رو برای جریان زلال حقیقت باز میکرد.اونوقت این جریان پاک تمام سموم و پلشتیهایی که تو ذهنمون انباشته شده رو با خودش می شست و ذهنی سرشار از مهر و عشق و پاکی رو به ما هدیه میکرد.ذهنی که هم خود مارو ارتقا میداد و هم تلا لو نورش دیگران رو بالا میبرد.
بیاید جلوی فهممان اتوبوس پارک نکنیم....
