ساویولا بارسامیخوام این فصلمون رو تحلیل کنم.
واقعیت اینه که ابتدای فصل و با رفتن نیمار، احساس نامطمئنی نسبت به تیم پیدا کرده بودیم. مخصوصا که نیمار در بازیهای دوستانه خیلی فرم خوبی داشت و رفتنش خیلی بد بود
بعد از اون نوبت سوپرکاپ اسپانیا شد و 2 بازی خیلی بد و ضعیف از بارسا. با این 2 بازی، همه حالتی ناامیدانه به خودمون گرفته بودیم و این فصل رو ناموفق دونستیم. هیچ کسی از بارسایی ها، تاکید میکنم هیچ کسی در اون روزها تصور نمیکرد که در 5 هفته مانده به پایان لالیگا، بارسا با 12 امتیاز اختلاف نسبت به اتلتیکو و 16 امتیاز نسبت به رئال، با خیال راحت در صدر جدول ایستاده باشه!!
ولی با شروع فصل، و عملکرد خوب بارسا که اتفاقا با عملکرد بد رئال هم همراه بود، امیدها توی تیم و هوادارا جوانه زد، و شانس کسب جام در تیم رنگ واقعیت به خودش گرفت.
از بازی الکلاسیکو و برد مقتدرانه بارسا در برنابئو، دیگه انتظارها از تیم بسیار بالا رفت واین افزایش انتظارات با صدرنشینی مطلق در لالیگا، شکست اتلتیکومادرید، صعود به فینال کوپادلری و قرار داشتن بازیکنانی مانند مسی، بوسکتس، پیکه اومتیتی و تراشتگن، خرید کوتینیو و بازگشت سوارز به روزهای خوبش ، همین طور روز به روز افزایش پیدا میکرد
حالا دیگه همه در بارسا انتظار سه گانه داشتند. درست در همین لحظه، اتفاقات بد شروع شدن. مصدومیت بدموقع بوسکتس، حواشی اومتیتی، مصدومیت مسی و ناآمادگی اش و ... همه و همه منجر به این شد که در یک بازی همه چیز بد رقم بخوره و در مقابل رم به طرز غیرقابل باوری حذف بشیم. چیزی که همه رو ناامید کرد.
حالا هم اینطور شده که یک فینال کوپادلری مونده، 5 تا بازی لیگ، و یه بارسای نااماده و کم روحیه. سرخورده از حذف برابر رم. سربلند کردن از این قضیه اصلا راحت نیست برای تیم و شواهد نشون میده در این موارد همه چیز میتونه به یکباره از دست بره. چند مورد داشتیم ما در سالهای اخیر:
یاد فصل تاتا میفتم که به یکباره و در 10 روز با سه نتیجه و بازی بد، کل فصل بارسا دود شد و رفت رو هوا. باخت برابر اتلتیکو در اروپا. باخت برابر رئال مادرید در لیگ و باخت برابر گرانادا در لیگ و از دست رفتن صدرنشینی که تا آخر هم دیگه دستمون از صدر کوتاه موند.
فصل تیتو: درست چند روز بعد از شکست در زمین میلان، بارسا در حذفی و در حالی که در بازی رفت بسیار بهتر از رئال بود و با بدشانسی بازی مساوی شده بود. در نیوکمپ 3- 1 میبازه و حذف میشه.
فصل دوم انریکه هم همینطور بود. من خیلی خیلی خوشحالم که پس از حذف برابر اتلتیکو، و 3 باخت متوالی توی لیگ، تونستیم برگردیم و قهرمان بشیم. شرایط خیلی سختی بود.
در نهایت جمعبندی میکنم که در حالی که شرایط تیم در این روزها چندان خوش نیست، ولی میتونه از این بدتر بشه، بازی با سویا هر اتفاقی میتونه بیفته و بازی در لیگ هم میتونه پیچیده بشه. باید برای هر اتفاقی آماده باشیم.
بازی بعدی در زمین دپور هست و دپور بسیار جدی هست برای فرار از سقوط و من بازی سختی رو پیش بینی میکنم. سپس باید در برابر رئال بازی کنیم که در اون هم هر اتفاقی ممکنه بیفته. خدای نکرده تیم ما پتانسیل این رو داره که در هر 2 بازی آینده اش در لیگ ببازه و اختلاف با اتلتیکو میتونه پس از الکلاسیکو به 3 امتیاز کاهش پیدا کنه. در اون صورت هر اتفاقی میتونه برای لالیگا رخ بده
با توجه به انتظارات روزهای اول فصل، کسب دوگانه داخلی نتیجه بدی محسوب نمیشه و خیلی هم خوبه. چیزی که برای من مهمه، اتمام فصل با سری بالا و با امید بسیار هست. دوست ندارم آخر این فصل بد تموم بشه و تلخی اش تا پایان ازارمون بده.
