Mojtaba Moradiاين مقاله جز بغض و كينه چيزه ديگه اي نداشت وبه بعضي از جاهاي عجيبش اشاره مي كنم .
"زمان تسویه حساب مونیخی ها با مادریدی ها خیلی زودتر از آنچه که آرتورو ویدال و یاران اش انتظار می کشیدند فرا رسید"
اينكه بعداز باخت يوونتوس به قول معروف دكل نوردي كني و به يه تيم ديگه بچسبي و اميد به باخت رئال داشته باشي تا بلكه يكم از آتيشت كم شه خيلي عجيبه . ولي جالب تر از اون اونجايي است كه مي گه "اما هرگز نمی توانند اشک های ایکر را، در روزهایی که فرزندش در برنابئو به دنبال پدر می گشت را از یاد ببرند" خيلي خنده دار و عجيب است كه داري از سوزش بسيار درباره ي اسطوره رئال صحبت مي كني.
خب وقتي بيشتر نويسندگان طرفداري يوونتوسي باشن اين توهين ها عجيب نيست .اينقدر اين مقاله حماسي بود كه من تعجب كردم گفتم شايد يووه صعودكرده اينقدر مقاله مي نويسن :)))) اين حركت منو ياد خوشحالي بعد از باخت به آرژانتين در جام جهاني انداخت .
