مطلب ارسالی کاربران
“و باز هم کریستیانو رونالدو…”
راستش را بخواهید هرگز یادم نمی آید که تیمی چمپیونزلیگ را در حالی برده باشد که حتی در مسیرش به یک پیچ هم نخورده باشد. قطعا بدبین ترین رئالی ها هم البته تصور نمی کردند که تیم این قدر سخت به نیمه نهایی برسد. پیغام زیدان قبل از بازی به اندازه کافی در بدن بازیکنان رسوخ نکرده بود و بازیکنان درون زمین نشانی از خواسته های او نداشتندو. گل اول یوونتوس داشت خاطره بارسلونا در رم را زنده می کرد و رئال تا آستانه بدترین لحظات هم رفت. زیزو سعی کرد با تلاش و دوندگی لوکاس و آسنسیو مسیر بازی را عوض کند اما اوضاع به حدی بد بود که با تغییر سیستم و بازیکن هم حل نمی شد. مربی فرانسوی در حالی که بخش زیادی از بازی مانده بود تعویضی برای انجام دادن نداشت و بعد ازان فقط تعصب به تیم و رونالدو مانده بودند.
صحنه پنالتی باعث شد همه چیز تحت تاثیر قرار بگیرد اما لحظات پایانی رونالدو نشان فوق العاده از این بود که او چه رهبر فوق العاده ای برای تیم است .جدا از آن که طوری پنالتی را زد که انگار دارد در کوچه با رفقای بازی می کند، همه جوره تلاش کرد. پنالتی که بن عطیه روی لوکاس انجام داد هم با پاس او روی سر بازیکن گالیشیایی به ثبت رسید. این بهترین بازی رونالدو نبود اما باز هم او مانع از حذف شد. او موثرترین بازیکن سالهای اخیر چمپیونزلیگ است. بالاتر از مسی و هر کس دیگری.
آنتونیو رومرو
