رم 3-0 بارسلونا. نتیجه ای که کسی قبل از بازی تصورش را هم نمی کرد. رم با شایستگی تمام صعود کرد و بارسلونا باز هم از صعود به نیمه نهایی باز ماند. حال می پردازیم به 5 دلیل اصلی حذف بارسلونا مقابل رم:
1- اشتباه تاکتیکی والورده
والورده از ترکیب مشابه بازی رفت استفاده کرد در حالی که حضور دمبله از ابتدا می توانست وزنه سنگینی برای بارسا باشد. بوسکتس که با مصدومیت خود را به این بازی رسانده بود، بی شک ضعیف ترین بازی فصل خود را داشت. همچنین تمرکز تیم روی دفاع از کناره ها بود و به همین خاطر، بازیکنان از عمق و میانه زمین قافل شده بودند. والورده کسی بود که اول فصل بارسلونا را نجات داد و در بسیاری از بازی های این فصل، دانش خود را به رخ می کشید اما در بدترین موقع و حساس ترین لحظه اشتباه کرد.
2- اشتباهات بچه گانه خط دفاعی
وقتی ده روسی توپ را برای ژکو ارسال کرد، اومتیتی به جای بستن راه نفوذ، نظاره گر هجوم ژکو به سمت ترشتگن بود. البا هم کاری از دستش بر نیامد. ترشتگن هم که مدتی است از فرم اصلی خود به دور است، نتوانست عکس العمل مناسبی از خودش نشان دهد.
روی گل دوم، ناهماهنگی بین بازیکنان خط دفاع، ژکو را مقابل پیکه قرار داد و پیکه با تکلی نامناسب، زمینه ساز گل دوم رم از روی نقطه پنالتی شد.
گل سوم روی یارگیری اشتباه بازیکنان به ثمر رسید. جایی که سمدو ی کوتاه قد مسئول مهار مدافع یونانی رم بود.
3- رم قدرتمند
بازیکنانی که به صعود باور داشتن، هوادارانی که جو وحشتناکی ساخته بودن، زمینی که مناسب بازی روی زمین نبود... رم هیچ فشاری در بازی تحمل نمی کرد چراکه هیچ کس به صعود انها باور نداشت. در عوض بارسا فشاری بی اندازه را تحمل می کرد. ترس از حذف دوباره در مرحله 1/4، جو خفه کننده هواداران پرشور رم، دوندگی های بی امان بازیکنان رم به خصوص ده روسی،قدرت ناینگلان، به علاوه گل زود هنگام ادین ژکو و اشتباهات خط دفاعی بارسا، همگی دست به دست هم دادند تا حسرت صعود به نیمه نهایی 3 ساله شود.
4- عدم تحرک مسی و سوارز
بارسلونا در 80 دقیقه اول بازی، تنها دو ضربه در چهارچوب داشت. به قول مایکل اوون، بارسلونا با وجود مسی و سوارز 8 نفره دفاع می کردند. در حمله هم چیزی از خود نشان ندادند و کاملا خنثی بودند. سوارز هیچگاه خود را در موقعیت مناسب قرار نمی داد و هرگاه توپ به دستش می رسید، با یک پاس اشتباه و یا کم کردن سرعت بازی، اجازه ضد حمله زدن را از بارسا می گرفت. مسی هم (که هنوز اثرات مصدومیت درش دیده می شد) نتوانست مثل همیشه با پاس های استثنائی یا با حرکات انفجاری، تیم را نجات دهد.
5- مدیریت اشتباه
اما ریشه اصلی تمام مشکلات بارسا در این سال ها از اشتباهات مدیریتی در خرید و فروش بازیکنان نشات می گیرد. به خط هافبک رئال مادرید و یا منچسترسیتی نگاه کنید. ایسکو، مودریچ، کروس، داوید سیلوا، دی بروین همگی جزو بهترین هافبک های چند سال اخیر هستند. هافبک هایی که می دانند با توپ باید چه کار کنند و بدون توپ، با دوندگی بی امان خود آرامش را از حریف می گیرند. میانگین سنی پایین خط هافبک تیم های قدرتمند در مقایسه با خط هافبک بارسا با میانگین سنی 31 سال، نشان از ضعف شدید آبی اناری ها در میانه میدان دارد.
از ترکیب اصلی بارسا، تنها روبرتو، اومتیتی و ترشتگن زیر 30 سال سن دارند و البا هم 29 ساله هست. فروش بازیکنانی مثل تیاگو، سانچز و نیمار و خرید بازیکنانی مثل توران، گومز و... ضعف تیم مدیریتی در نقل و انتقالات را نمایش می دهد. به همه اینها، نیمکتی ضعیف که نمی تواند تاثیری در جریان بازی بگذارند هم اضافه کنید.
مشکل بارسلونا در مراحل 1/4 سال های اخیر، گل نزدن و عدم خلق موقعیت در بازی های برگشت است. اینجاست که ضعف بزرگ بارسا کاملا عیان می شود؛ 0 گل زده در بازی های برگشت مرحله 1/4! وقتی خط هافبک قدرتمندی نداشته باشی، طبیعتا موقعیت های کمی خلق می کنید. بزرگترین نقطه قوت بارسلونا در زمان گواردیولا که خط هافبک قدرتمندش بود، حالا تبدیل به نقطه ضعفی بزرگ شده. رم هم به خوبی از این ضعف استفاده کرد و به خط هافبک بارسا اجازه ی در اختیار گرفتن توپ و میدان را نداد. لیگ قهرمانان، لیگ بهترین هاست و مسلما بارسا فعلا و با این وضع جایی در کنار قهرمانان نخواهد داشت.
خستگی بازیکنان در مقاطع حساس فصل، یکی دیگر از مشکلات بارسلونا در سالیان اخیر است. چیزی که والورده برای فصل بعد باید برای آن برنامه ریزی کند.
همانطور که بوسکتس بعد از بازی گفت، بارسلونا به تغییر اساسی نیاز دارد.
نتیجه ای که می توان گرفت، این است که کلید موفقیت بارسلونا در فصل بعد فقط در دستان دو نفر است: بارتومئو و ارنستو والورده.
