از نظر فرگشتی، بدن انسان و دیگر موجودات یک سری اعضای بی‌مصرف دارند. این اندام‌ها هیچ فایده‌ای برای جاندار ندارند و تنها باقی‌مانده اندام‌های اجداد آن جاندار هستند. سلول‌های آنها بیهوده انرژی مصرف می‌کند و به وزن جاندار می‌‌افزایند. این اندام‌ها حجمی را بدن اشغال می‌کنند و عملکرد دیگر اندام‌ها را کاهش می‌دهند و در نهایت ممکن است دچار جراحت یا عفونت شوند.
برای انسان می‌توان گفت که این اندام‌ها در اجداد گیاه‌خوار انسان مورد استفاده بودند و اکنون کاربردی ندارند.
سینوسها
پزشکان اطلاعات زیادی در مورد سینوس ندارند اما وجود بسیاری از این سینوسها در بدن انسان قطعی است. سینوسها فضاهای پر شده از هوا هستند که در صورت عفونت، میتوانند تغییراتی در آهنگ و زیر و بمی صدا و همچنین مشکلاتی در چشم ایجاد کنند. سینوسها عامل ایجاد سردرد نیز هستند.
دنبالچه
دنبالچه در واقع قسمت پایانی مهره‌های ستون فقرات انسان است. یادگار دورانی که بشر دم داشت. در واقع دنبالچه مهره‌ای ذوب شده از ستون فقرات است.
لوزه‌ها
دو غده کوچک در دو سوی گلو هستند که احتمال عفونت و همینطور ایجاد ورم در آنها وجود دارد.
لوزه سوم
لوزه سوم توده‌ای از بافت لنفاوی ااست که در قسمت پایانی و پشت بینی قرار دارد و با جذب باکتری و ایجادویروس، در معرض تورم و عفونت قرار دارد. اما با افزایش سن، این عضله کوچکتر شده و اغلب ناپدید میشود.
پلک سوم
دو پلک خود را بکشید و نگاهی به درونچشم بیاندازید. پلک سوم در گوشه سمت راست نزدیک مجرای اشک آور چشم قرار گرفته است. پلک سوم باقی مانده غشای چشم است که هنوز هم در حیواناتی چون مرغ، سوسمار و کوسه ماهی‌ها وجود دارد.
دندان عقل
در گذشته وقتی که بشر از گوشت ماموت تغذیه می‌کرد، دندان‌هایش کنده می‌شد. از این‌رو وجود “دندان عقل” یا دندان‌های آسیا خوب بود. اما امروزه به دلیل رشد نادرست و ایجاد درد و همچنین عدم نیاز به آنها وجودشان غیر ضروری است.
نوک سینه مردان
؟
مو و عضله فولیکول مو
در گذشته وقتی که بشر پرموتر بود و به هنگام احساس خطر و ترس، می‌خواست که بزرگتر و ترسناک‌تر به نظر برسد، عضله فولیکول‌های موهایش باعث می‌شد که به اصطلاح بدن مور مور شود و موها رویبدن سیخ شوند. اما با گذشت زمان، امروزه این عضله تبدیل به یک ماهیچه به درد نخور شده است. این عضله در بسیاری از پستانداران وجود دارد.
آپاندیس
داروین پیشنهاد کرد که آپاندیس بقایای عضوی است که از جد گیاه خواری به ما رسیده است. بقایای عضوی بزرگتر، به نام «روده کور» که توسط آن موجود پیشین منقرض شده برای هضم غذا استفاده می شده است.
