مطلب ارسالی کاربران
قهرمان جهان و المپیکی که در یک زیر زمین مُرد
خوزه لیاندرو آندراده (اونی که پشت بار ایستاده) یکی از بزرگترین فوتبالیست های تاریخ، دو بار قهرمان المپیک و قهرمانی جام جهانی 1930. سال 1957 در فقر، در حالی که فقط یک تخت در یک زیر زمین داشت مُرد.
معروف بود که هیچوقت به خاطر گل زدن خوشحالی نمی کنه. سال 1925 بعد از قهرمانی المپیک به یک تور تو 9 تا کشور اروپایی رفتن و با تیم های مختلفی بازی کردن در حالی که دکترها بهش گفته بودن به خاطر سیفلیس نباید فوتبال بازی کنه. به خاطر مریضی وزن کم کرد و دچار افسردگی شد. سرعتش رو از دست داد اما هنوز هم تکنیکی ترین بود. تو بازی نیمه نهایی المپیک 1928 بازی با ایتالیا یک چشمش به خاطر سیفلیس کور شده بود، اما بازی کرد. جام جهانی 1930 با قهرمانی اروگوئه و آخرین بازی های ملی آندراده همراه بود. برای هر دو تیم بزرگ اروگوئه پنارول و ناسیونال بازی کرد.
جام جهانی 1950 نوهش ویکتور رودریگز آندراده یکی از بازیکنای تیم جام جهانی اروگوئه بود که قهرمانی دوم رو به دست آوردن. سال 1956 یک ژورنالیست آلمانی به مونته ویدئو رفت تا آندراده رو پیدا کنه. تو شرایط وحشتناکی در حالی که دائم الخمر تو زیر زمین یک خونه، فقط یک تخت داشت پیداش کرد. آندراده عقلش رو از دست داده بود و متوجه سوال هایی که ازش می شد، نمی شد. دو سال بعد در اوج بدبختی فوت کرد.