فیلم Dunkirk جدیدترین ساخته‌ی کریستوفر نولان، یک شاهکار به تمام معناست که در ادامه مروری به امتیازهای آن خواهیم داشت.
کریستوفر نولان کارگردان مشهور سینما در جدیدترین ساخته‌ی خود، ظاهرا یک شاهکار خلق کرده است. فیلم دانکرک که به روایت نبردی به همین نام در فرانسه و در دوران جنگ جهانی دوم می‌پردازد، با استقبال بسیار گستره‌ی منتقدین مواجه شده است. Dunkirk پنج روز دیگر در آمریکای شمالی روی پرده‌های سینما می‌رود و بازیگرانی چون تام هاردی، کریس رایلنس و هری استایلز در آن بازی کرده‌اند و طبق معمول، هانس زیمر وظیفه‌ی آهنگ‌سازی جدیدترین اثر نولان را بر عهده داشته است.
صبر برای تجربه‌ی دست‌پخت جدید نولان بسیار سخت‌تر شده چرا که منتقدین امتیازهای چشم‌گیری به فیلم داده‌اند. در زمان نگارش این متن، ۲۲ نقد برای فیلم نوشته شده که میانگین امتیاز آن‌ها، ۹۶ از ۱۰۰ است. با وجود اینکه نولان فیلم‌های عامه‌پسندتری نسبت به کارگردان‌های رده‌بالای هالیوود می‌سازد، اما همیشه بین طرفداران سینما اختلاف بوده که آیا او را می‌توان یکی از برترین کارگردان‌های حال حاضر سینما دانست یا خیر که به نظر می‌رسد با دانکرک، کفه‌ی ترازو به سمت این کارگردان خوش‌ذوق انگلیسی سنگینی کرده است. در ادامه مروری خواهیم داشت بر خلاصه‌ی چند نقد منتخب بر فیلم Dunkirk اما قبل از آن نگاهی به خلاصه‌ی داستان این فیلم خواهیم داشت:
فیلم Dunkirk در حالی آغاز می‌شود که صدها هزار سرباز بریتانیایی و قوای متفقین، توسط نیروهای دشمن محاصره شده‌اند. آن‌ها در شرایط غیرممکنی در ساحل قرار گرفته‌اند: پشت آن‌ها دریا است و نازی‌ها نزدیک‌تر می‌شوند.
پیتر دبروج | ورایتی --> ۱۰۰
این همان چیزی است که تماشاگرها از نولان می‌خواند. استاد صحنه‌های خارق‌العاده، برای اولین بار امضای خود را پای یک اثر تاریخی حک می‌کند.
تاد مک‌کارتی | هالیوود ریپورتر --> ۱۰۰
دانکرک یک شاهکار امپرسیونستی است. این اولین کلماتی نیست که در توصیف یک بلاک‌باستر تابستانی که توسط یکی از بزرگ‌ترین کارگردان‌های عامه‌پسند ساخته شده، می‌شنوید. اما دانکرک یک است که مشابهش را کمتر دیدیم، فیلمی که برای ساختش هزینه‌ی بسیاری شده اما بیشتر از آن که صحنه‌های بزرگ و سکانس‌های چشم‌نواز ارائه کند، لحظات شخصی، فوق‌العاده عمیق و درگیرکننده به ارمغان می‌آورد.
جین کرادر | توتال فیلم --> ۱۰۰
تکان‌دهنده، هیجان‌انگیز و احساسی. دانکرک فیلمی باپرستیژ، شجاع و پیروز است که باید آن را چند بار دید، مخصوصا در سینماهای IMAX.
رابی کالین | تلگراف --> ۱۰۰
فیلم خارق‌العاده‌ی جدید نولان اثری جنون‌آمیز و پرشکوه است که باید در بهترین و بزرگ‌ترین پرده‌ی سینما دیده شود. اما ظاهر چشم‌نواز آن در به تصویر کشیدن نبردهای جنگ جهانی دوم خلاصه نمی‌شود، مانند تمام فیلم‌های بزرگ در زیرژانر جنگ، تک تک لحظاتش میخکوب‌کننده است.
نیک ده‌سملین | امپایر --> ۱۰۰
یک تریلر جنگی عظیم، انفجاری و دائما درگیرکننده. کلاس تاریخ نولان هم جشنی تأثیرگذار در ستایش اتحاد است هم تنش‌زا ترین فیلم ساحلی از زمان فیلم Jaws.
کریس ناشاوتی | اینترتینمنت ویکلی --> ۱۰۰
این همان مدل فیلم‌سازی با بودجه‌ی عظیم است که می‌تواند هنر لقب بگیرد. دانکرک همچنین بدون شک بهترین فیلم سال تا به اینجا است.
پیتر برادشاو | گاردین --> ۱۰۰
یک فیلم قدرت‌مند و با ساختی دقیق که داستانی برای گفتن دارد و به خاطر نشان دادن صحنه‌های آخرالزمانی و از مد افتاده گرفتار کلیشه‌ها نمی‌شود. نمایشی از شرم به وسعت یک ساحل که با سربازانی زامبی‌وار از شکست آلوده شده است. دنیایی خشن و مردانه که به ندرت شخصیت مونثی در آن دیده می‌شود. دانکرک بهترین فیلم نولان تا به امروز است.
دنیل کروپا | آی‌جی‌ان --> ۹۵
دانکرک فیلمی به یاد ماندنی، غیرمتعارف و در لحظاتی خیره‌کننده است.
برایان تروت | یو‌اس‌ای تودی --> ۸۸
دانکرک یکی از بهترین موسیقی‌های متن فیلم‌های چند سال اخیر را دارد و آهنگ‌های هانس زیمر به اندازه‌ی یک شخصیت در فیلم نقش بازی می‌کنند. ملودی‌ها شکوهمند هستند و زیمر با خلق آهنگ‌هایی از جنس تیک‌تاک ساعت در صحنه‌های اکشن، نیرویی منفجرکننده به وجود آورده است.
مت سینگر | اسکرین کرانچ --> ۷۰
اگر تمام کاراکترهای فیلم به اندازه‌ی بخش‌های هوایی و دریایی فیلم پرداخته شده بودند، دانکرک فیلم بهتری می‌شد. اما حالا فیلم تجربه‌ای احساسی با ظاهری چشم‌نواز و نبرد‌هایی تنش‌زا است. در لحظات نادر و آرامی، ما به شنیدن صدای سازی نامتعارف در آهنگ‌های هانس زیمر دعوت می‌شویم: صدا تیک‌تاک یک ساعت. یادآوری اینکه در حالی که نولان می‌تواند با زمان بازی کند، قهرمان‌هایش از این کار عاجز هستند.
