مایکل کاکس- این روزها از 9 کاذب در فوتبال بسیار زیاد استفاده میشود، اما از آنجایی که در لیگ برتر انگلیس کمتر تیمی از این سیستم استفاده می‌کند وظیفه بازی ترکیبی بیشتر روی دوش مهاجمان است.
بازیکنانی مانند سرخیو آگوئرو و الکسیس سانچس وقتی به انگلیس آمدند خودشان را شماره 9 نمیدانستند، اما تبدیل به مهاجم اصلی شدند و در گلزنی موفق هم هستند. برای رابین فان‌پرسی و کارلوس توس هم همین اتفاق افتاد. حتی هری کین هم که یک شماره 9 سنتی به حساب میآید 10 می‌پوشد.
و حالا روملو لوکاکو. در واقع او بازیکنی است که عقبتر بازی می‌کند، اما مدام پیشروی می‌کند و خودش را در موقعیت گلزنی قرار میدهد و دوباره عقب بازمیگردد. اما حرکاتش گاهی ناامید کننده است و به هیچ وجه برای بازی ترکیبی به اندازه توس و سانچس توانایی ندارد. هرچند که بین شماره9های سنتی او یکی از بهترین‌هاست. این هم همان چیزی است که باعث شده او برای منچستریونایتد بهترین باشد و مخصوصا برای ژوزه مورینیو.
در لیست بازیکنانی که در باشگاههای سطح بالا هستند و فصل گذشته بیشتر از 15 گل زدند تنها دو بازیکن با شماره 9های سنتی قابل مقایسه هستند که آن‌ها هم دیگو کاستا و زلاتان ایبراهیموویچ هستند. هردوی آن‌ها را هم سرمربی یونایتد به فوتبال جزیره آورده است. دلیلش این است که مورینیو برای بازی ترکیبی صبر خیلی کمی دارد و بازی مستقیم را بیشتر ترجیح میدهد و به همین دلیل است که مهاجمان سنتی مناسب او هستند.
البته این به این معنی نیست که لوکاکو قرار است یک مهاجم هدف باشد. البته بازیکنی با قد او و قدرت خوبی که دارد میتواند در نبردهای منطقهای باعث سنگینی کفه ترازو به سود تیمش شود. در واقع لوکاکو بیشتر از هر قسمتی در این زمینه‌ها توانایی دارد. او فصل گذشته 6 گل با ضربه سر زده است و از این نظر فقط کریستین بنتکه و فرناندو یورنته بهتر از او بودند.
لوکاکو بیشتر از بین بازیکنان کانال میزند و به سرعت به سمت دروازه حریفان میرود، این دقیقا همان چیزی است که مورینیو میخواهد؛ تیمی که خوان ماتا و هنریک میخیتاریان را برای بازیسازی و فرستادن پاس‌های عمقی دارد به چنین مهاجمی هم نیاز دارد.
یونایتد تجارب مختلفی با مهاجم میانیهای سنتی در طول سال‌های اخیر داشته است. اما فلسفه این باشگاه بازی کردن با سرعت بیشتر و به صورت مستقیم بوده است.
دوران مربیگری لوئیز فانگال یکی از معدود دورانهایی بود که در آن تیم بازی ترکیبی انجام میداد. اما با سیستم مستقیم بود که زلاتان توانست در یک فصل 28 گل بزند. فراموش نکنید که او بازیکن سرعتی هم نبود و نمیتوانست مدافعان حریف را به عقب براند.
درباره سبک بازی لوکاکو باید به این نکته اشاره شود که او بیشتر اوقات نقشی مانند نقش مارکوس راشفورد دارد. بازیکن 19 ساله شماره 9 نیست از کانال‌ها نفوذ کند و از فاصله نزدیک کار را تمام کند. راشفورد اما انعطاف‌پذیرتر است و میتواند در هر دو طرف زمین هم کار کند؛ هرچند که به طور کل او بیشتر یک مهاجم میانی است و در این پست راحت‌تر است. حتی در خط حمله 3 نفره.
مورینیو به اندازه کافی باهوش هست که از مهاجمان مناسب در پستهای درست بازی بگیرد. اما آیا جایی هست که راشفورد در آن بهتر از لوکاکو باشد؟ نه. این دو مهاجمانی با سبک و شباهت زیاد به هم هستند و به همین دلیل است که راشفورد باید تا حدودی نگران جایگاهش برای بازیهای بزرگ باشد.
با این حال جدا از این که او برای سیستم مورینیو مناسب است، جذبش توسط یونایتد به دو دلیل تعجب داشت.
اول این که انتظار میرفت چلسی شرایط بهتری برای جذب مهاجم بلژیکی داشته باشد و حتی گفته میشود آنتونیو کونته عصبانی است که باشگاه نتوانسته بازیکنی که بیشتر از هم روی او تاکید داشته را برایش جذب کند. همچنین یونایتد با جذب لوکاکو هم خودش را تقویت کرد و هم رقیب مستقیم را تضعیف.
دوم این که بیشتر انتظار میرفت یونایتد آلوارو موراتا را به خدمت گیرد، کسی که مورینیو در رئال مادرید به او اعتقاد داشت. به نظر موراتا بازیکنی باهوشتر از لوکاکو هم بود، اما او در بازی ترکیبی بهتر بود. در کل شاید کمی مهاجم بهتری از لوکاکو بود.
نکته اینجاست در شرایطی که موراتا باید در لیگ جدید تجربه کسب کند، زبان یاد بگیرد و هماهنگ شود، شاید لوکاکو گزینه کمریسکتر بود. همچنین رکورد لوکاکو در جزیره فوقالعاده بوده است. در 5 فصلی که در وست برومویچ و اورتون بوده به ترتیب 17، 15، 10، 18 و 5 گل زده است.
او چهارمین بازیکن لیگ جزیره است که قبل از سن 24 سالگی تعداد گلهای زدهاش در این لیگ را به عدد 80 رسانده است. نفرات قبل از او مایکل اون، وین رونی و رابی فاولر بودهاند.
یکی از نقاط قوت لوکاکو را میتوان اعتماد به نفس بالای او دانست. او بازیکنی با انگیزه است که به سختی تلاشش را می‌کند تا بهترین دنیا شود. خودش گفته 4 الگو دارد و به آن‌ها توجه زیادی می‌کند تا بازی خودش بهتر شود: روبرت لواندوفسکی، لوئیس سوارس، کریم بنزما و ادینسون کاوانی. در منچستریونایتد شرایط برای پیشرفت برای این بازیکن به خوبی فراهم است.
