پپ گواردیولا روز جمعه گفت می خواهد وقتی بازی من سیتی را تماشا می کند حس خاصی داشته باشد. اما شنبه شب او توانست احساسی خاص داشته باشد. طبیعی بود که گواردیولا در مسیر احیای منچسترسیتی فراز و نشیب هایی داشته باشد. اما در بازی روز شنبه یکی از بدترین عملکردهای 5 یا 6 سال اخیر سیتی را دیدیم.
5 دقیقه گذشته بود و سیتی در کینگ پاور 2 بر صفر از حریف عقب بود. دفاع آن ها از هم گسسته بود. وقتی 20 دقیقه از بازی گذشت بازی 3 بر صفر شده بود و این برای پپ یک فاجعه بود. خریدها و کل ایده هایش درباره فوتبال زیر سوال رفته بود.
شاید زود باشد که بخواهیم از سرمربی کاتالانی انتقاد کنیم یا عملکرد او را زیر سوال ببریم. اما مطمئنا سوالاتی وجود دارد که سرمربی کاتالانی باید به آن ها پاسخ دهد. برای مثال این که چرا سیتی با این دفاع فصل را شروع کرد؟
مهاجمان سیتی ضعیف بودند، طبیعی بود که در این بازی غیبت آگوئرو در خط حمله و فرناندینیو در خط میانی به چشم بیاید، اما نه انقدر که با این نتیجه از لستر عقب بیفتند. و اما خط دفاعی. گواردیولا در تابستان 2 دفاع میانی می خواست و همان طور که او در بیوگرافی اش نوشته او در سیتی به سران گفته بود که دفاع این تیم تقویت می خواهد. اما آن ها با یک دفاع میانی شروع کردند.
رسانه ای که بایرن مونیخ را در دوران حضور گواردیولا بررسی می کرد و اخبارش را کار می کرد، نوشته بود این مربی وقتی در پاسخ سوالی سکوت می کند معنی اش این نیست که مخالف است، بلکه این است که هرگز نمی توان او را موافق دید. زمان زیادی از آن دوران می گذرد که او اتوئو، رونالدینیو و دکو را از بارسا بیرون کرد، حالا شاید بگوید به آن ها احترام می گذارد و آن ها عالی تمرین می کرده اند. در هفته های اخیر وقتی درباره دفاع از او پرسیده شود بیشتر تاکتیک های دیپلماتیک استفاده کرده تا ورزشی. پپ معمولا وقتی نمی خواهد درباره موضوعی صحبت کند می گوید:«پیشرفت می کنیم». بعد از بازی با برنلی وقتی از او درباره نبود کلین شیت ها پرسیدند گفت «شاید اوضاع را تغییر دهیم». اما این کار را نکرد.
پپ حتی این که می خواسته در تابستان مدافع بخرد را تکذیب کرد و گفت به این بازیکنان خیلی اعتماد دارد، منظورش شاید خط دفاعی ای است که 30 سال سن دارد! او گفته بود که مدافعانش نیاز به بازی کردن بیشتر دارند تا با سیستم او هماهنگ شوند، پس باید او را سرزنش کرد که چرا از این بازیکنان انقدر زود توقع عملکرد خوب داشته است. گزینه ها این ها هستند: او واقعا باور دارد که خوب هستند، یا این که می داند خوب نیستند و تصمیم گرفته امیدوار باشد تا بازیکنانش بهترین بازی شان را ارائه دهند، اما نباید فراموش کند که بیش از هر چیز سبک مربی گری او می تواند بازیکنان را تحریک کند. به هر حال هر کدام از این طرز فکر ها را که داشته باشد یعنی اشتباه می کند. در واقع پپ روی توانایی های بعضی از بازیکنان بیش از حد حساب کرده است.
گواردیولا همیشه از تیمش می خواهد تا توپ را در نیمه زمین حریف نگه دارند و سعی کنند حملات را از آنجا پایه ریزی کنند. این سیستم در باشگاه های قبلی اش شدنی بود نه فقط به این دلیل که بازیکنان تکنیکی زیادی داشت، بلکه به این دلیل که خط دفاعی تیم هایش قوی بودند.
در سیتی او ژرار پیکه ندارد، کارلس پویول ندارد، ژروم بواتنگ ندارد، خاوی مارتینز ندارد، داوید آلابا یا بازیکنان دیگر ندارد. بازیکنی که به طور مداوم در پستش قوی باشد ندارد.
جان استونز در صحنه گل چهارم بازی مقابل لستر به خاطر پوشش دادن ضعیف مقصر بود، شاید او بتواند مانند پیکه شود، اما مطمئنا زمان نیاز دارد. البته که به زابالتا، کلیشی، سانیا و کولاروف هیچ امیدی نیست.
کولاروف در تابستان به پایان قرادادش می رسد و به نظر به هیچ یک از این بازیکنان پیشنهاد تمدید داده نمی شود. اوتامندی که بازی با لستر را از دست داده بود هم اوضاع خوبی ندارد. اما قبل از این که بازیکنان جدید به تیم بیایند، گواردیولا باید اول تصمیم بگیرد که با بازیکنانی که دارد چه می خواهد بکند. مطمئنا سیتی دیگر انقدر ضعیف بازی نخواهد کرد. اما این نمی تواند یک موفقیت یا دستاورد باشد. جدال اصلی برای او این است که برای تیمش یک خط دفاعی مستحکم بسازد که کارهایی که از آن ها می خواهد را بتوانند انجام دهند. این مشکلی است که پپ باید حلش کند.
