هر چه بر تعداد سال های حضور رونالدو در رئال افزوده شده، شاهد تغییرات محسوسی در سبک بازی و سبک گلزنی وی بوده ایم.
رونالدو سال 2009 با رقم رکوردشکن 96 میلیون یورو از یونایتد به رئال پیوست و در اولین فصل حضورش در رئال 33 گل به ثمر رساند.
آنالیز گل های او نشان می داد که یک سوم آنها(11) از داخل محوطه جریمه و همچون یک مهاجم مرکزی به ثمر رسیده است. هر چه گذشت، کریستیانو بیشتر به سمت گلزنی از داخل محوطه جریمه و در پست یک مهاجم مرکزی گرایش پیدا کرد؛ به طوریکه در فصل جاری از 12 گلی که به ثمر برسانده، 8 تای آنها یعنی 66 درصد از داخل محوطه زده شده است. جالب تر اینکه 9 گل یعنی 75 درصد نیز با یک تک ضربه وارد دروازه شده اند.
در فصل 2014-2015، رونالدو با 48 گل توانست آقای گل لالیگا و برنده کفش طلا شود. از 48 گل او، 41 گل(85 درصد) تنها با یک تک ضربه وارد دروازه شده بودند. او در اولین فصل حضورش توانست 26 گل در لالیگا به ثمر برساند که 61 درصد آنها با یک تک ضربه بودند.
بررسی ها نشان می دهند که فصل به فصل رونالدو از یک بال تهاجمی، در حال تبدیل شدن به یک مهاحم مرکزی در پست شماره 9 است.
رونالدو سال به سال به حضور در محوطه جریمه حریفان و منتظر ماندن برای رسیدن یک پاس خوب نیز متمایل تر شده است.
او در دو فصل اول حضورش در رئال به ترتیب 135 و 167 بار از بیرون محوطه جریمه حریفان اقدام به شوتزنی کرده بود که بیشتر از آمار شوت های او از درون محوطه بودند. در حالیکه از فصل سوم حضور او در رئال تا به امروز، شوت های از داخل محوطه جریمه او بیشتر از بیرون محوطه بوده اند.
همچنین آمار دریبل های رونالدو نیز از سال 2009 نیز کم و کمتر شده است. او از متوسط 3 دریبل در هر بازی در سال 2009 به متوسط 0.8 دریبل در سال 2016 رسیده است. رونالدو با وجود همه این تغییر و تحولات، همچنان بهترین و گلزن ترین بازیکن رئال است و به احتمال فراوان، دوشنبه نیز توپ طلای چهارمش را دریافت خواهد کرد.
