مطلب ارسالی کاربران
وقتی که یک مسابقه فوتبال زمینه کودتا را ایجاد کرد !!
در کشور پرو ، مسابقه فوتبال توانست زمینه یک کودتای ضد رژیم را فراهم کند ! ماجرا از آنجا آغاز شد که سال 1964 ضمن مسابقه بین تیم های آرژانتین و پرو _ در ورزشگاه ملی لیما ( پایتخت پرو ) _ هنگامی که پرو گل زد ، "ادواردو پازوس" داور اروگوئه ای آن را گل نگرفت .
همچو که داور گل را مردود شمرد ، ناگهان طوفان بر ورزشگاه نازل شد و ده ها هزار تماشاگر از جایگاهها به حرکت درآمدند و خروشان به طرف داور هجوم آوردند . برای نجات جان داور و پیشگیری از حوادث بعدی ، پلیس بلافاصله وارد میدان عمل شد و به منظور ترساندن مهاجمان چندین تیر هوایی شلیک کرد . اما ، مردم مرعوب نشدند و همچنان به پیشروی ادامه دادند . نیروهای انتظامی به ناچار گاز اشک آور پرتاب کردند که این کار به خشم مردم دامن زد و موج اغتشاش بالا گرفت .
چندی نگذشت که نیروی کمکی هم برای پلیس رسید و از آن ظرف مردم خشمگین شروع به سنگربندی و آتش زدن هر آنچه که در دسترسشان بود ، کردند .
امدادگران آتش نشانی نیز به ناچار به معرکه فرا خوانده شدند و مثل هر آشوب دیگری آژیر آمبولانس ها به کار افتاد . ابعاد ماجرا لحظه به لحظه گسترش می یافت و فضای شهر از دلهره و اضطراب سنگین تر می شد .
این گیر و دار ، سرانجام پایان رسید و مثل هر آتش دیگری شعله های آن فروکش کرد . اما ، در ایان فقط تعداد کشته ها 328 نفر بودند ! زخمی ها ، بماند .
روز بعد ، طبقه روشن فکران پرو از دخالت پلیس و خشونتی که ماموران انتظامی به خرج داده بودند ، سخت انتقاد کرد و در نشریات خود به آن تاخت . ولی پیش از آنکه پلیس بخواهد توضیح دهد که آن اقدام " حساب شده " بوده یا نه ، " دانشجویان چپی " ابتکار عمل را به دست گرفتند و ابتدا اعتصاب کارگران فلزکار و کارمندان بانکها را هدایت کردند و سپس با بهره برداری از بی نظمی حاکم بر شهر لیما این اعتصاب جزئی را به یک "اعتصاب عمومی" مبدل کردند . نیروی انتظامی به مقابله با اعتصاب کنندگان رفت و خواهی نخواهی بر روی چند هزار نفری که ورزشگاه ملی را به تصرف خود درآورده و رستوران های آنجا را غارت کرده بودند ، آتش گشود و به این ترتیب عده دیگری بر تعداد کشته شدگان روز مسابقه افزوده شد . از طرف دیگر 31 زندانی سیاسی ، با استفاده از هرج و مرج موجود ، از زندان گریختند و ... از اینجا به بعد حادثه پشت حادثه : مردم با انجام تظاهرات و جنگ و گریز های خیابانی خواستار برکناری " خوآن لانگوآسکو " وزیر کشور شدند ... وزیر کشور برای تبرئه خود دستور توقیف فرمانده پلیس انتظامی ورزشگاه ملی را صادر کرد و به خدمت 40 نفر از 154 ماموری که بر روی مردم شلیک کرده بودند ، خاتمه داد ... " ارنستوگومز " رئیسز پلیس پرو به عنوان اعتراض به فرمان وزیر کشور استعفا کرد ... افسری هم که فرمان پرتاب بمب های گاز اشک آور را صادر کرده بود با شلیک گلوگه به مغز خود به زندگیش پایان داد ... رژیم پرو ، برای بزرگداشت قربانیان حادثه هفت روز عزای ملی اعلام کرد ... پارلمان پرو طی یک جلسه فوق العاده به اتفاق آرا از فیفا خواست نام "ادواردو پازوس را از فهرست داوران بین المللی خط بزند ... دولت "پرو" از دولت اروگوئه درخواست تحویل دادن " پازوس " را کرد و ... دهها حادثه و پیامد اصلی و فرعی دیگر ، که آینده نشان داد همه در خدمت و تشدید یک هدف بود : سقوط رژیم . چرا که ملت پرو تا وقتی که رژیم وقت با یک کودتا سرنگون نشد ، آرام و قرار نگرفت .
