مطلب ارسالی کاربران

20 اکسپرس! به بهانه ی پایان بیستمین دوره ی جام جهانی...

Ehsan A 07/14/2014 - 08:00 مشاهده پروفایل

1,691 مشاهده / 10 دیدگاه

این مطلب توسط کاربران طرفداری ارسال شده است و دیدگاه طرفداری نیست. قوانین سایت کاربر محور / گزارش تخلف

هنگامی برزیل انتخاب ایستگاه شماره ی 20 جام جهانی لقب گرفت، شاید احتمال این که روماریو دست از ایراد های همیشگیش برندارد داده می شد، اما کسی فکر نمی کرد که ملت برزیل، جام جهانی را نخواهند. حق هم داشتند. می گفتند: "جای آنکه 3 میلیارد دلار برای فیفا درآمدزایی کنید، شکم های ما را سیر کنید." ولی دیگر زمان این حرف ها گذشته بود. و مردم هم آرام آرام کنار آمدند. یورگن کلینزمن، مهاجم افسانه ای ژرمن جمله ای را بیان کرد که همه ی واقعیت در آن نهفته بود. "فوتبال به خانه ی خود برگشته است."
نمره ی 20 برای نامبر 20
جام عالی بود. از آن هایی که دلت نمی خواست تمام شود. از برد با ته مزه ی "سوشی" میزبان گرفته تا له شدن ماتادورها زیر دست و پای هلندی های مغرور. از چشمک دوست داشتنی کاستاریکا به گروه مرگ تا پنچر شدن اتوبوس یونان به وسیله ی "جیمز" و رفقا. از یکه تازی خروس لابه لای مرغ ها تا درخشش "حالی به حالی" افتخار پارس و از مانشافت تا مانشافت! جامی برای لذت بردن. رقابتی که روسیه و الجزایرش هم قشنگ بود. دلنشین و آهنگین بود. کسی که فوتبال را برای لذت از فوتبال می خواست و احیانا شاید جام جهانی قبل به دلش ننشسته باشد فرصت خوبی داشت تا کمی با خاطرات ماندگار 1998 همزاد پنداری کند. جام بیستم از آن جام هایی بود که باید بازی های سردش را سوا کرد تا بهترین بازی هایش را.
...از آن بترس که سر به توی دارد!
وقتی که فالکائو آمادگی حضور در جام را و ترکیب 23 نفره ی کلمبیا را در خود ندید، کمتر کسی فکر می کرد که جیمز و بقیه بتوانند تیمشان را سربلند از جام بیرون ببرند. غزلی که سرخوشانه برای الجزایر هم خوانده می شد. اما، فوتبال است دیگر، گاهی دلش می خواهد گند بزند به همه ی پیش بینی ها. کلمبیا تنها تیم مرحله ی گروهی بود که توانست با "بازی زیبا" هر 9 امتیاز مرحله ی گروهی را به حساب خود واریز کند. پنچر کردن اتوبوس شروعی بود برای شاگردان پکرمن که در ادامه، ساحل عاج را هم بردند و "تخمه ژاپنی" صرف کنان، با اروگوئه هم "بای بای" کردند و سربلند از جام کنار گذاشته شدند. الجزایر را اما باید پرچم دار بازی زیبا در مرحله ی گروهی دانست. تیمی که به معنای واقعی "مانشافت" بود. شاید اگر به پست مانشافت اوریجینال نمی خوردند حکایتی دیگر و شاید زیباتر برای پایان جام نوشته می شد. الجزایر آنقدر زیبا بازی می کرد که برای خیلی ها عنوان "تیم دوم" را داشت.
no country for old mind
پیرمردها شاید هنوز جایی داشته باشند، پکرمن، ون خال، تابارس. اما ذهن پیر دیگر پاسخگو نیست. دلبوسکه و اسپانیا، هاجسون و انگلیس، فیل بزرگ(؟) و برزیل و با کمی تخفیف، پراندلی و ایتالیا. پشت پا زدن به حقیقت، ندیدن واقعیت، لجبازی با نظر اکثریت، ادامه ی حماقت، تحقیر و شاید، پشت پا زدن به آرمان های یک ملت. حقیقتی که برای اکثر این نام ها تکرار شد. در روزگاری که روز به روز متد های مختلف در فوتبال پیاده می شود، چشم بستن بر روی واقعیت و پافشاری احمقانه بر روی نظری که شاید حتی نمودی از یک لجبازی بچه گانه تعبیر شود، نتیجه ای جز تحقیر ندارد. چه انگلیس باشی و خالق فوتبال، چه برزیل و خانه ی فوتبال، چه اسپانیا و قهرمان جهان، حماقت به خرج دهی، از گروهت هم صعود نمی کنی، بالا هم بروی چنان ننگی بر پیشانیت ثبت شود که "تحقیر" اصل مطلب را ادا نکند!
مانشافت
هوادار فوتبال لذت برد از این تیم. پرتغال و برزیل و آرژانتین، رونالدو و مسی و نیمار. عروسک های خیمه شب بازی دنیای تبلیغات فیفا، یک به یک اصل فوتبال بر پیشانیشان هک شد. همه برای رونالدو، همه برای نیمار و همه برای مسی، در مقابل 11 نفر برای 11 نفر پودر شد. ارتش جرمنی، قهرمانانه جام را آغاز کرد. 4 گل مقابل یاران رونالدو. آلمان تنها مقابل تیم هایی به دردسر افتاد که "تیم" بودند. همانند الجزایر یا فرانسه. اما حکایت "10نفر واسه یکی دیگه!" که پیش می آمد، بای بای! آلمان قهرمانانه و سزاوارانه بر بام فوتبال جهان ایستاد و پس از فریتز والتر کاپیتان همیشگیشان، بکن بائر قیصر محبوبشان و لوتار ماتیوس فرمانده ی مغرورشان، "بالا بردن جام به سبک فیلیپ لام"!
باستین 7
سرسام آور بود، خطا پشت خطا و درد پشت درد. آلمانی که گویی باز هم از فلسفه ی آلمانی فاصله گرفته بود در فینال انگار داشت "کم می آورد". ولی باستین می جنگید، درگیر می شد، پاس می داد، خطا می کرد و صد برابر بر رویش خطا می شد و درد می کشید. سابقه نداشته یک بازیکن در زمین همزمان از 4 ناحیه مصدوم شود و درد بکشد، صورت، زانو، مچ پا و روی پا، یک به یک مصدوم شدند و به درد آمدند، خودش شاید با خودش می گفت: "یک امشب را بیخیال درد". بکن بائر وار، جنگید و جنگید و جنگید تا قهرمان شد. قهرمان جهان نه، قهرمان ملتی که معنی تلاش و کوشش را خوب می فهمید، قهرمان مردمی که از هیچ به همه چیز رسیدن را درک کرده بود. باستین، دیشب آلمانی ترین انسان کره ی خاکی بود.
پسر طلایی
آلمان و آرژانتین، فیفا، مسی و بقیه، توپ جام جهانی. در یک کلام، سفره ی آدیداس پهن بود. پسرک تخس اما منتظر نشد به او تعارف بزنند. خودش رفت وسط، رقصی تماشایی داشت، مسحور کننده، شاباش بود که به پای او ریخته می شد. بزرگتر مجلس که از این خودسری در برنامه هایش جا نداشت، در حالی که اشک پسرک سرازیر می شد، او را از جمع کنار گذاشت. غافل از اینکه قرار بود آن رقص جاودانه شود.چه بزرگتر مجلس خوشش بیاید، چه نیاید، جیمز رودریگز، منتظر نماند و با 6 گلی که به ثمر رساند "خودش" سهم خودش را از سفره ای که پهن بود سوا کرد تا در تاریخ فوتبال جاودان بماند.

داغ‌ترین‌ها 👇🏻👇🏻👇🏻

دیدگاه‌ها (10 دیدگاه)

مشاهده 0 دیدگاه جدید

Moxtar Bavaria

با تشکر از محمد رضا احمدی برای بازگرداندن این پست
و تشکر از خودم:)

Pouya M

این خیلی خوب بود احسان.
متن بسیار گیرا بود :))

mohammad raul

عالی نوشتی

MΛИS♡♡Ŕ rahimi

مرسی دوست عزیز زیبا ودلنشین"
البته حقیقتی بود که مختصر ومفید عنوان شد "

♥ Fußballgott

مرسی خیلی خوب بود
فقط یه نکته کوچیک که البته ربطی به موضوع اصلی نداره
شاباش نه ! شادباش
بازم مرسی

Ahmad .

احسان یه سوال داشتم///سال 2010 بهترین بازیکن فورلان شد با 23 درصد رای...دومی اشنایدر با 21 درصد و سومی ویا با نزدیک 17 درصد///امسال هم اول مسی شده بعد مولر و بعد روبن..میدونی کیا رای میدن؟؟؟؟

حامد بارسا

بیخیال دوستان، مسی واسش مهم نیست که این جایزه رو گرفته، شما چرا مختون رو میترکونید؟
این جایزه دوره قبل میتونست به اسنایدر یا اینیستا برسه، که نرسید... قبلترش رونالدو جای اولی کان با نمایش افتضاحش تو فینال! یا زیدان تو 98 ، که به نظرم نمایشش تو فینال میتونست تایید کنه گرفتن جایزه رو ... که نگرفت به هر حال.
میخواین میلیمتر بذارین واسه جایزه، باید تمام جوایز داده شده رو تو تاریخ این جام زیر سوال ببرید! :دی

اگر نویسنده هم میگه منظورش اون برداشتی که شما کردین نبوده، قبول کنید.

ختم کلام :D

mohammad -

"""هوادار فوتبال لذت برد از این تیم. پرتغال و برزیل و آرژانتین، رونالدو و مسی و نیمار. عروسک های خیمه شب بازی دنیای تبلیغات فیفا، یک به یک اصل فوتبال بر پیشانیشان هک شد. """

کی و کجا برزیل و آرژانتین و پرتغال و نیمار شدند عروسک خیمه شب بازی فیفا و تبلیغاتش که حالا اصل فوتبال هک بشه روشون؟

این رو خواهشا با مدارک کافی اثبات کنید...

Shahab Zamani

متن خیلی خوبی بود بنظرم. اگه بخوام قسمت های خوبش رو دوباره اینجا بنویسم کار درستی نیست چون کل متن خوب بود و دوباره نویسی متن کار درستی نیست :)
ولی اون قسمت پیرمردها خیلی خوب بود. :)) به اضافه اون قسمت که درمورد کار ۱۱ نفر با هم گفته بودی. مسی و رونالدو به دلایل خیلی زیادی باعث شدن که تیم برای اونا بازی کنه. دست خودشون هم نیست بنظرم. سطحشون فراتر از بقیست و این خود به خود وابستگی میاره. مخصوصا توی تیم ملیشون این قضیه بیشتر نمود پیدا میکنه.
درمورد اینکه برخلاف انتظارها جام خیلی خوبی از آب دراومد هم موافقم. هم پرگل هم پر از شگفتی. از الجزایر و کاستاریکا و کلمبیا و ایران خودمون بگیر تا اسپانیا و انگلیس و ایتالیا و برزیل. از ستاره های کوچیکی که فراتر از اسمشون بودن. ستاره هایی که سرآمدشون جیمز رودریگز بود تا اسم های پرآوازه ای که خیلی راحت کنار رفتن. درکل جام فوق العاده ای بود. پر از شگفتی.
ممنون بابت متنتون. برخلاف خیلی از مطالبی که اینروزها توی سایت میبینیم کاملا ارزش وقت گذاشتن رو داشت.

پوریا آرسنال بارسلون

مسی به این جوایز بی ارزش هیچ نیازی نداره .... مطمطن باش بی ارزش ترین جایزه ای بود که گرفته .... فقط جام مهم بود که نشد ....