بنده به عنوان یکی از اولین افرادی که حامی کلوپ بودم و داستانهای پیش اومده سره قضیه کلوپ رو در فروم بایرن همگی به یاد دارید, از یک سال و نیم قبل در پروفایلم در سایت طرفداری خواهان پایان همکاری دورتموند با کلوپ و انتخاب توماس توخل بودم. اون زمان نه دورتموند در بحران بود و نه بحثی از جدایی کلوپ . یادم نمیره که ۱۸ ماه قبل هنگام بیان نظراتم چه جملات رکیک و دور از ادبی نثارم شد و مورد تمسخر قرار گرفتم در وبسایت طرفداری و همچنین سایت دورتموند. در اینکه کلوپ مربی فوق العاده خوبی هست شکی نیست اما از ۱۸ ماه قبل و با دیدن بازیهای دورتموند میشد فهمید که کلوپ با دورت ب پایان راه رسیده, و اولین نفری که این موضوعو بیان کرد خوده من بودم , منی که حدود ۵-۶ سال قبل بر سر موفقیت کلوپ در همین سایت بارها مطلب نوشتم و انصافا زمان هم ثابت کرد کلوپ با فتح دو بوندسلیگا - دو سوپر کاپ المان - یک جام حذفی و یک نایب قهرمانی در سی ال - یک نایب قهرمانی در جام حذفی و دو نایب قهرمانی در بوندسلیگا , ارزش اون همه حمایت و صد البته شنیدن توهین جماعتی نوک دماغ بین رو داشته. منتهی کلوپ که مربی بسیار خوبی هست دیگه در دورت جواب نمیداد به سان بقیه مربیان بزرگی که هر یک در مقاطعی به بن بست خوردند و رفتند از کارلتو گرفته تا هیتسفیلد و هاینکس (بجز دوره اخرش در بایرن) و قیصر گرفته تا سایرین.
مسلما کلوپ در تیمی دیگر و با شرایطی دیگر میتونه حتی موفقیتهای بسیار بیشتر از انچه در دورتموند به دست اورد بیاره.
انتخاب توخل بی شک بهترین تصمیم ممکن بود و هیچ گزینه دیگری بهتر از توچل برای دورت وجود نداشت. اگر توخل برای دورت هندونه در بستس پس لابد کلوپ برای دورت و پپ برای بارسا هم هندونه در بسته بودند.
اتفاقا توخل ابدا هندونه در بسته نیست و از الان میشه دوران موفقیت دورت با توچل رو در ذهن مجسم کرد.
برای فصل اول تنها انتظار از توخل کسب سهمیه سی ال و بازگشت مجدد دورت به لیگ قهرمانانه.
برای تیمی غرق در بحران و نابود از لحاظ روانی که سرمربی خودشو از دست داده و احتمالا کاپیتان خودش + بازیسازش رو در تابستون از دست میده و با نگرفتن سهمیه سی ال بودجه محدودی داره نباید انتظار شق القمر داشت . انتظار گرفتن سهمیه ابدا ربطی به جاه طلبی باشگاه نداره. بلکه شدیدا و قویا بر مبنای واقع گرایی و اصول و حساب و کتابه.
دورت نه سرمایه بایرن و ولفسبورگ رو داره و نه سهمیه سی ال که بتونه ازش در جهت تقویتش در تابستون استفاده کنه.
فان خال وقتی ب منچستر رفت تیم هفتم جدول رو تحویل گرفت و با هزینه ای بالغ بر ۲۴۰ م یورو تونست سهمیه رو بگیره و تمام مدیران و طرفداران تیمش راضی هستند برای سال اول . مسلما در سال بعد دیگه کسب سهمیه برای هواداران و مدیران منچستر موفقیت ب حساب نمیاد همونطوری که در سال اول انتظار از توچل کسب سهمیه است و در سال دوم انتظارات فراتر از کسب سهمیه.
یک نکته رو هم بگم و اون اینکه کسب سهمیه در سال بعد در بوندسلیگا برای هر تیمی بجز بایرن و تا حدودی ولفسبورگ , چیزی کم از قهرمانی نیست و ۴ تیم لورکوزن شالکه گلادباخ و دورتموند در کنار بایرن و ولف ۶ مدعی کسب سهمیه سی ال هستند اونم در شرایطی که ۴ تیم فقط سهمیه میگیره و با اذن ب اینکه تمامی ۶ تیم یاد شده در تابستون در جهت تقویتشون گام برمیدارن که همین موضوع رو سختتر میکنه. منتهی وضعیت دورت نسبت ب ۵ تیم دیگه به مراتب ناامید کننده تر هست. چون هم مربیش رو عوض کرده و هم تعداد زیادی از بازیکناش رو قراره بفروشه و تعداد زیادی بازیکن بخره که همین موضوع تطبیق پذیری خریدهای جدید و همچنین خوده توخل با باشگاه تیم رو وارد مرحله گذار میبره اما با این وجود کسب سهمیه توسط این تیم در حال گذار باید انجام بگیره و هیچ عذر و بهانه ای مورد قبول نیست.
به احتمال فراوان راموس کهل اشملزر کوین لانگراک هوملس میکی گوندوگان کرچ یوجیچ فروخته میشن و حتی احتمال فروش پیچک و کمپل هم هست. با این همه تغییر و تحول و وضعیت فعلی, حرف از قهرمانی بوندسلیگا برای سال اول توسط توخل بیشتر به یک جوک شبیه هست.
