عاقا من آرسنالیم ولی کلا مقاله نوشتن حماسی رو تو فوتبال دوست دارم و کسی از آرسنالیا ناراحت نشه ازین مقاله...
بسم الله الرحمن الرحیم
" دقیقه 88 فینال آلیانز آرنا و سکوت مطلق ژرمن ها... در آشیانه شاهین های مونیخی این شیرهای لندنی اند که علاوه بر چنگال های خود بالها را هم گشودند... گلی که دروگبا با برخاستن به هوا حدود 180 درجه چرخید برای به ثمر رساندنش... و در پنالتی ها در جایی که اولیچ و شواینی پنالتی ها را به هدر دادند خود دروگبا گلوله آخر را زد"
" حماسه ای در استادیوم آمستردام... دقیقه 93 ایوانویچ... و توی دروازه... و این برای دومین سال متوالی بود که قهرمانان محله " فولهام" یک جام اروپایی فتح میکردند... آن هم در دقایق پایانی "
" کرستوفر زولا... فینال راسوندا سولنا به سال 98... ترکیبی از دی متئو ، کلارک ، لی بوئف ، پویت دومینگز ، گرانویل و ویس به سرمربی گری جیان لوکا ویالی... حماسه از جنس جام برندگان اروپا... "
" سوپر کاپ اروپا... قهرمانان صف آرایی کردند... رئال با هیرو ، رائول جوان ، کلارنس سیدورف ، مانوئل سانچز ، فرناندو رندوندو آرژانتینی و البته روبرتو کارلوس برزیلی... به خواب هم نمیدید مغلوب مرد یونانی زمین یعنی گاس پویت شود و قهرمانی ماندگار در سوپر کاپ.... "
همه اینها وصف سالهایی است که چلسی بر فراز قله ها ایستاد... وصف هایی از روزهای خوش چلسی در اوج ناخوشی و بی بضاعتی همچون 98 زولا و همچون 71 اوسگود... روزهایی که ایتالیایی ها چلسی را هدایت میکردند به سمت خوشبختی و البته جوابی به منتقدین امروزی که آنها را 10 سال شناختند...
شاید اگر به تد دریک بازیکن اسبق همشهری هایشان ( آرسنال ) میگفتید باشگاهی که شروع به باز سازی آن میکنی روزی رقیب عزیز دردانه ات " آرسنال میشود باور نمیکرد...
تد دریکی که اولین جام رسمی چلسی در لیگ دسته اول آن روزهای انگلستان به دست آورد...
و البته اولین جام تاریخ چلسی...
روزگار گذشت و چلسی به جنگیدن ادامه داد و البته شکست های زیادی متحمل شدند...
ولی میتوان گفت پایان شب سیه آنها برمیگردد به سال 2003...
جایی که آبراموویچ روسی باشگاه را خریداری کرد و به جمع قدرت های انگلیس برگرداند... قدرت هایی که همگی یکرنگ بودند... از قرمز های اصیل لندن تا شیاطین آتشین منچستر تا لک لک های سرخ مرسی ساید...
ژوزه بعد از 2004-ای که قهرمان اروپا شد با پورتو به چلسی پیوست... بازیکنانی نظیر اشلی کول ، شوچنکو، پیزارو ، لمپارد ، دروگبا ، اوانویچ ، پیتر چک ، شوارزر ، مایکلله ، اسین ، میکل و روبن جذب کرد و برگی از تاریخ لیگ را با جوهر آبی نوشت...
قهرمانی ها رقم خورد... چه با ویالی ، چه با دی متئو ، چه با آنجلوتی و هیدینک ، چه با مورینیو...
روزهایی چلسی بر فراز انگلیس به شایستگی ایستاد...
و داستان همچنان ادامه دارد...
ولی اینبار با یک تفاوت...
با طرفدارانی انبوه که حتی بیرون از مرزهای بریتانیا از تیم خود حمایت میکنند
بسیار بیشتر از روزگار تد دریک...
