باخ گولوم گلدی باهار
باخ گولوم گلدی باهار آچدی بولاق لار گؤزونو
نگاه کن گل من بهار آمد و چشمه های آب چشم های خود را باز کردند و جاری شدند
یار اینانما بو گؤز یاشلاری باغلار گؤزومو
باشه یار من ، باور نکن که این اشک چشمها من بالاخره مرا نابینا خواهد کرد
قورخورام سنسیز اؤلم، آغلایاسان آرخامجا
میترسم بدون تو بمیرم و به پشت سرم گریه کنی
آخی اؤلسم ملکیم کیم سیلر آغلار گؤزونو
آخه ملکه من آگر من بمیرم چه کسی اشک چشم تو را پاک خواهد کرد
نه قدر گؤینه میشم، نه قدر سیزلامیشام
چه سوختن ها که نکردم ، چه ناله ها که نکردم
نئجه یارسیزلامیشام، یار نئجه یالقیزلامیشام، آه نئجه یالقیزلامیشام
چه بی یار شدم من ، چه بی یار شدم ، چه بی یار شدم
بو کؤنول دفترینه، درد، کده ر یازدی فلک
بر دفتر قلب ، فلک چه دردها که نوشت
بو غریب طالعیمه گؤرکی نه لر یازدی فلک
بر این طالع غریبم ببین که فلک چه ها نوشت
نه یلریم آخی من سنسیزلیگه اؤیره شمه میشم
تقصیر من چیست که بدون تو بودن را نیاموخته ام
منه غربتده کئچن، عؤمرو هده ر یازدی فلک
عمری را که فلک برای من بدون تو نوشته هدر رفته نوشته است
آه نه قده ر گؤینه میشم، گؤز یاشین گیزله میشم
آه که چقدر من سوخته ام ، چقدر اشک چشمانم را پنهان کرده ام
نئجه سنسیزله میشم، یار نئجه سنسیزله میشم
چقدر بی تو شده ام ، یار من چقدر بی تو شده ام
چقدر تشنه تو شده ام ، یار من چقدر تشنه تو شده ام
