ahmad madridistaبا ذلالت.
بد بختی.
بی چارگي.
دوستم ماهواره داشت خونشون.پول بهش دادم رفت شبکه های کارتی رو باز کرد.بيشتر از اونجا ضبط میکردم.که اونم خودش بساطی داشت.
اينترنت هم نبود.
بعضی وقتا که میرفتم تهران يادمه فقط يه جا داشت.همین الان هم تهران معدود افرادی تخصصي گوش ميدن.
موسيقي متال هنوزم شناخته شده نيست برا کل ایران چه برسه اون موقع.
گنج گيرت ميومد اما يه اهنگ خشک و خالی نه.
بعضی وقتا يه اهنگ گيرم ميمود يه ماه باهاش سر ميکردم.
