شد شعار روي لبهايم علي(ع)
زنده ام با عشق مولايم علي(ع)
مونس اين قلب تنهايم علي(ع)
در دو دنيا هست آقايم علي(ع)
بعد ذکر قل هو الله احد
از علي مرتضي گيرم مدد
تا قيامت شاه من باشد علي(ع)
راهنماي راه من باشد علي(ع)
نيمه شب ها ماه من باشد علي(ع)
مرهم هر آه من باشد علي(ع)
يک سر و گردن ز هر شاهي سرم
چون غلام خانه زاد حيدرم
بي گمان زهرا نموده ياوري
تا کنم شاه نجف را نوکري
عشق نوشيدم ز شير مادري
حمدلله حيدري ام حيدري
رمز اين دلدادگي يا فاطمه ست
مزد عشاق علي با فاطمه ست
هر کلامش بوي قرآن مي دهد
شيعه را يک عمر سامان مي دهد
سائلان را يک به يک نان مي دهد
مرده را با يک نظر جان مي دهد
تا نفس در سينه دارم بي عدد
ذکر لبهايم بود حيدر مدد
آن يلي که جنگ راصاحب شده
يک تنه بر لشکري غالب شده
شيوه ي جنگيدنش جالب شده
در جهان فخر ابيطالب شده
لافتي الا علي در شأن اوست
شيعه زير پرچمش با آبروست
کيست حيدر؟عشق پيغمبر بود
کيست حيدر؟ساقي کوثر بود
کيست حيدر؟فاتح خيبر بود
کيست حيدر؟اول و آخر بود
بر دل هر شيعه دارد او نظر
بعد احمد(ص)او بود خير البشر
يا علي من از شما دارم شرف
قلب من با تير عشقت شد هدف
يا علي شاهنشه کوي نجف
وقت مردن دامنت گيرم به کف
من که با ذکر شما دارم نفس
يا علي محشر به فريادم برس