خب ببخشید دیگه اینقدر سریع اهنگ میذارم :)
بخاطر اینه که چند روز نذاشتم
استینگ رو اکثرا با shape of my heart میشناسن ولی این ترکش برای به من به همون انداز زیبا و تاثیر گذاره... متن یکی از کاربرهای دلرا رو میذارم در موردش
یکی از بهترین آلبوم های 94-93 آلبومی از استینگ به نام Ten Summoner's Tales بود. یکی از بهترین ترک های این آلبوم و البته یکی از بهترین های کل دوران خوانندگی استینگ ترک Fields of Gold هستش
حتی اولین باری هم که این آهنگ رو میشنوی احساس میکنی که باهاش یه عمر خاطره داری (حداقل برا من یکی که اینطوره به نظرم صمیمی ترین آهنگ استینگ همینه). توی این آهنگ مثل خیلی آهنگ های دیگه ی استینگ ریشه های موسیقی سنتی بریتانیایی شنیده میشه.
ماجرا از اونجایی شروع میشه که استینگ عاشق یه خانمی میشه و باش ازدواج میکنه ( از سال 1992 تا همین الان هم این دو با هم "رسما" زن و شوهر هستن). در این مدت یه خونه رو تو حومه ی شهر توی مسیر منتهی به stonehenge میخره که از قضا کنار این خونه مزارع جو و گندم بوده. جالبه که عروسی این زوج عزیز هم توی همون خونه برگزار میشه و به سبک سنتی! و همون طور که میدونید بر اثر تابش نور خورشید این گندم و جو رنگ زیبای طلایی رو به خود میگیرند و منظره ای زیباتر خلق میکنن.
خب! این آهنگ درباره ی لذت روزهای خوش عاشق بودن و قول دادن ها و قرارهای اون دوران ـه و این که زندگی میگذره و یه روزی ما اون روزهای خوش گذشته رو بیاد میاوریم.
توی این آهنگ از آسمون و خورشید و حسود بودن این دو سخن گفته میشه که منظورش شاید این باشه که عاشق یه معشوقی داره (که یا بهش میرسه و یا نمیرسه ؛ اما حداقل یکی رو دوس داره) اما خورشید و آسمون هر روز میان و میرن اما نمیتونن عاشق بشن... پس به عشق ورزی این دو عاشق حسودی میکنن.
همچنین از باد غربی میگه که این باد از در بهار و اوایل تابستان از غرب به شرق میوزه و همیشه بعنوان باد ملایم و مطلوب قلمداد میشه. به کار بردن کلمه طلا هم جدا از ظاهر طلایی رنگ جوها زیر آفتاب میخواد اینو بگه که توی اون لحظات انگار همه چی با ارزش تر میشه و زمین براشون بهشت میشه.
جدا از این که شعر این اثر واقعا قشنگه، استینگ هم شاعرانه و با نهایت احساس شعر رو خونده.
You'll remember me when the west wind moves
Upon the fields of barley
You'll forget the sun in his jealous sky
As we walk in fields of gold
So she took her love
For to gaze awhile
Upon the fields of barley
In his arms she fell as her hair came down
Among the fields of gold
Will you stay with me, will you be my love
Among the fields of barley
We'll forget the sun in his jealous sky
As we lie in fields of gold
See the west wind move like a lover so
Upon the fields of barley
Feel her body rise when you kiss her mouth
Among the fields of gold
I never made promises lightly
And there have been some that I've broken
But I swear in the days still left
We'll walk in fields of gold
We'll walk in fields of gold
Many years have passed since those summer days
Among the fields of barley
See the children run as the sun goes down
Among the fields of gold
You'll remember me when the west wind moves
Upon the fields of barley
You can tell the sun in his jealous sky
When we walked in fields of gold
When we walked in fields of gold
When we walked in fields of gold
