وقتی گزارشگر شبکه ملی رادیویی آلمان در جریان رقابت های المپیک 1988 سئول با گفتن این جملات ((( با بازیهایی که این جوان ارائه میده شاید باید بگم که ما هم صاحب یک مارادونا هستیم. اگر حالا در تیم ملی به تکنیک لیتبارسکی افتخار می‌کنیم، باید در تیم المپیک هم به تکنیک هسلر بنازیم. به نظر میرسه ما بعد از نزدیک به هفتاد سال بالاخره طعم مدال المپیک در رشته فوتبال رو خواهیم چشید))) باعث شد که گوش ها و بعد نگاه همگان معطوف جوان کوتاه قامت متولد برلین شود کمتر کسی فکر اینکه روزی او به یکی از تکنیکی ترین و بهترین ضربات آزاد زن در زمان خود و عامل اصلی کسب تنها مدال المپیکی آلمان ها درفوتبال آن هم در تاریخ کشور خود شود میکرد.
کسی که صاحب کل منطقه ی میانی زمین بود.هسلر از دوران جوانی فوتبالش رو در کنار بزرگانی چون لیتبارسکی و بودو ایلگنر در تیم کلن شروع کرد و تونست به همراه این تیم نائب قهرمانی جام یوفا در سال ۹۸۶ و نائب قهرمانی بوندس لیگا در سالهای ۱۹۸۹ و ۱۹۹۰ و قهرمانی جام حذفی را بدست آورد.اوج کار هسلر جوان در کلن تو سال 1989بود..جایی که انقدر زیبا بازی کرد که تونست عنوان مرد سال فوتبال آلمان و بهترین پاسور بوندس لیگا را بدست آورد.جایی که با زدن یک گل مستقیم از ضربه کرنر و ضربه هد شیرجه ای به هامبورگ خودش رو تو ذهن هوادارا موندگار کرد..جام جهانی 90 که با قهرمانی ژرمن ها همراه بود برای او لقب " پسر محبوب ژرمن ها " رو به ارمغان آورد و بعد از اون رقابت ها سیل عظیم پیشنهادات روانه ی کلن شد ..او از بین آث میلان، بارسلونا، یووه واشتوتگارت ، یوونتوس را انتخاب کرد.
دوران نچندان خوشایند او در جمع سیاه و سفید پوشان تورین تنها یک فصل به طول کشید و هسلر آلمانی راهی پایتخت شد..در رم به همراه رودی فولر و کلودیو کانیجیا مثلث آتشین رم را تشکیل دادند و تو همین تیم بود که باعث ستایش بزرگان ایتالیا شد.گلزنی او از روی ضربه آزاد از ۳۸ متری به لاتزیو در دربی شهر رم و گلزنی از زمین خودی از فاصله ۶۰ متری به ناپولی او را بیش از پیش محبوب مردم رم کرد.. ولی متأسفانه با تمام درخشش مثلث رم، خط دفاع و دروازه بان انقدر بد کار کردند که این تیم نتوانست قهرمانی را از چنگ میلان و یووه خارج کند و به یک قهرمانی و یک نایب قهرمانی در جام حذفی بسنده کردند. بازیهای او در یورو ۱۹۹۲ وانتخاب شدن توماس در ۲ ساله پی در پی به عنوان بهترین پاسور لیگ ایتالیا باعث شد وی به همراه استویچکوف بلغاری (از بارسلونا) و دنیس برگ کمپ هلندی (از آژاکس) به عنوان ۳ نامزد کسب مرد سال دنیای فوتبال معرفی شوند که در این بین مرد بلغاری با کسب اندک آراء بیشتر نسبت به توماس و دنیس توپ طلا را از آن خود کرد و هسلر با ۲ رای اختلاف نسبت به برگ کمپ سوم شد. بعد از رای گیری اکثریت خبرنگاران بر این عقیده بوند که اگر آس رم هم مانند بارسلونا و آژاکس در لیگ قهرمانان اروپا حاضر بود این عنوان را هسلر کسب میکرد.
ولی در همین زمان اتفاق جالبی افتاد. لیست ۵۰ نفره کاندیدهای مرد سال فوتبال ایتالیا اعلام شد که بازیکنانی نظیر (روبرتو باجو، مارکو فان باستن، پائولو مالدینی، رودگولیت، فرانک رایکارد، فرانکو باره سی، جوزپه برگومی، پالیوکا، آندریاس برمه، لوتار ماتئوس، یورگن کلینزمن، رودی فولر، کانیجیا و هاسلرو ...) در آن دیده می‌شدند و در حضور همه این بزرگان توماس هسلر از سوی مربیان، بازیکنان و خبرنگاران ایتالیایی به عنوان بهترین بازیکن سال فوتبال ایتالیا انتخاب شد تا به همه ثابت شود این بازیکن ۲۵ ساله سرآمد کالچیونشینان بوده است.
سخنان بزرگان بعد از این انتخاب و پایان فصل بسیار جالب بود:
فرانتس بکن بائر: هسلر به همه ثابت کرد که حتی از امثال ون باستن و باجو و لوتار هم آماده تر است، پس اینکه چطور فیفا شخص دیگری را به عنوان مرد سال انتخاب کرد برای من جای تعجب دارد.
فابیو کاپلو: در این فصل همه چیز برای ما (میلان) با قهرمانی در اروپا خوب پیش رفت. تنها چیزی که امثال تیم قدرتمند من و البته سایر تیمهای ایتالیایی را اذیت کرد تکنیک هسلر جوان بود. او واقعاً غیرقابل کنترل است.
پائولو مالدینی: من همیشه در کارهای دفاعی مورد اعتماد مربیان بودم اما هر موقع که با رم بازی داشتیم کاپلو تاکید میکرد که امروز محوطه ۱۸ قدم از هر طرف ۳ متر بزرگتره و به دلیل حضور استاد ضربات آزاد در زمین (هسلر) هیچ‌کس حق خطا کردن در این فاصله را ندارد.
جوزپه برگومی (کاپیتان اینتر): واقعاً مسخره است که از یک مدافع بخواهید در اطراف محوطه جریمه هم مرتکب هیچ خطایی نشه. پس ما باید چطور مثلث رم را مهار کنیم.
باره سی (مدافع میلان): ما توانستیم یووه را پشت سر بگذاریم. اما باید بگم این قهرمانی را یووه ۳ سال پیش به ما تقدیم کرد. زمانی که آنها هسلر را نشناخته به رم فروختند تا هم تیم خودشان از آن به بعد سردرگم بازی کند و هم ضربات آزاد او بلای جان تورینی ها در دیدار رفت و برگشت امسال شود. من از هاسلر بابت اون ۶ امتیاز تشکر ویژه می‌کنم.
پس از اتمام دوران بازی در رم و با وجود پیشنهادات فراوان از سوی تیم های اروپایی هسلر راهی کشور خود شد و به مدت 10 سال در تیم های کارلسروهه..دورتموند..مونیخ 1860 و سالزبورگ به بازی پرداخت.
مدیران رم برای قدردانی از زحمات هسلر و بازیهای درخشانش با سرمایه‌گذاری مشترک با خود توماس هتلی را با نام Hassler در رم ایتالیا افتتاح کردند و ۵۵ درصد سهام آن را به نام توماس کردند. این هتل همچنان در رم میزبان توریستها است.
در سال ۱۹۹۲ در رقابتهای جام ملتهای اروپا، آلمان با بازیهای خیره کننده هسلر عنوان نائب قهرمانی را کسب کرد. ۲ ضربه ایستگاهی او در این رقابتها را، هیچ طرفدار فوتبالی از یاد نخواهد برد. در بازی اول قهرمان جهان در مقابل روسیه به دیوار سخت دفاع و دیمیتری خارین پر آوازه برخورد. در حالیکه ژرمنها تا دقیقه ۹۱ از حریف عقب بودند یک ضربه ایستگاهی در پشت محوطه جریمه نصیب آلمانها شد. توماس بدون توجه به کسی توپ را برداشت و در حضور لوتار ماتئوس و آندریاس برمه کاشته زن، به تنهایی پشت توپ ایستاد. با اینکه خارین بهترین گلر دنیا در سال۹۱ بود اما ضربه هاسلر با نهایت دقت، سرعت، قدرت و کات وحشتناک به گوشه راست دروازه رفت و جهش بلند خارین هم به جایی نرسید. این گل تا سالها تیتر بسیاری از شبکه‌های ورزشی در دنیا بود حتی تا ۳ سال این گل در تیتراژ برنامه ورزش و مردم چشم هر بیننده‌ای را در ایران نوازش می‌داد.
صحبتهای بازیکنان بعد از این دیدار شنیدنی بود:
آندریاس برمه: من نفهمیدم چه اتفاقی افتاد فقط توماس را دیدم که توپ رو با خونسردی روی زمین تنظیم میکنه، با اینکه قرار بود من کاشته زن اول باشم ولی نمیدونم چرا به خودم اجازه ندادم پشت توپ بایستم.
لوتار ماتئوس: توماس به دلیل مصدومیت فقط ۵ روز قبل از شروع بازیها به تیم ملحق شد و با توجه به تمرینات، من یا برمه باید ضربه را می‌زدیم. جسارت او واقعاً ستودنی است.
بودو ایلگنر: از زاویه‌ای که من ایستاده بودم کات وحشتناک ضربه توماس رو دیدم بدون شک نه من و نه دیمیتری و نه هیچ دروازه بان دیگری نمی‌توانست این ضربه را مهار کند.
برتی فوگس: ما در سال ۹۰ با ریختن دیواره برلین به روسها نشان دادیم که مردمی سرزنده هستیم. اکنون ضربه توماس در دقیقه ۹۱ در برابر دفاع روسها مرا یاد همان خاطرات انداخت. دیمیتری خارین بعد از بازنشستگی از گل هسلر به عنوان بدترین خاطره ورزشی خود در مطبوعات روسیه یاد کرد و البته ضربه زیبای او را ستودنی خواند.
هسلر همین کار را هم در برابر سوئد تکرار کرد تا آلمان راهی فینال شود. با وجود بازی خوب هسلر در فینال، آلمانها مغلوب دانمارک شدند تا جام را به یاران اشمایکل واگذار کنند. با این حال هسلر در سال ۱۹۹۲ برای دومین بار به عنوان مرد سال فوتبال آلمان برگزیده شد.
پس از ناکامی آلمان ها در جام جهانی 94 و حذف در برابر بلغارستان در سال ۱۹۹۶ و با شروع یورو در انگلیس هسلر بار دیگر به اردوی ژرمنها دعوت شد تا به عنوان کاپیتان دوم آلمان ها کشورش را در راه کسب آخرین جام بین‌المللی همراهی کند. در این رقابتها آلمان ها با اقتدار و به لطف درخشش ۴ بازیکن در چهار خط (کوپکه درون دروازه، سامردفاع و لیبرو، هسلر هافبک بازیساز و کلینزمن کاپیتان و مهاجم) عنوان قهرمانی رو از آن خود کنند و رکورد ۳ قهرمانی در یورو رو به جای بگذارند. برتی فوگس در مورد بازیهای توماس در یورو می‌گوید: پاسهای دقیق و قدرت بازیسازی او در کنار حضور درخشان سامر خط میانی مارا رویایی کرده بود. اوج بازیهای او برابر انگلیس میزبان بود. در شرایطی که بازی در نیمه نهایی یک بر یک به پایان رسید. نوبت ضربات پنالتی شد. من منتظر بودم در این شرایط پر استرس یکی از بازیکنها داوطلب برای زدن ضربه اول بشه و وقتی از بازیکنان سوال کردم دیدم که یکی یکی خودشان رو عقب می‌کشند. خیلی جالب بود بعد از گذشت چند ثانیه از سوال من همه بازیکنان چه فیکس و چه ذخیره کنار من اومدند و توماس به تنهایی روبروی ما ایستاده بود و همگی بدون اینکه حرفی بزنند با چشم به توماس اشاره می‌کردند. هسلر هم بعد از دیدن این صحنه لبخند زد و با اعتماد به نفس کامل گفت همین الان با انتخاب شما ما از انگلیسیها یک پنالتی جلو افتادیم. با این حرف او همه شاگردانم خوشحال شدند. ارزش این حرف او زمانی مشخص شد که هم خودش و هم ۵ نفر بعد تمامی ضربات خود رو تبدیل به گل کردند. در واقع او با همان یک جمله روحیه تیم مارو دوچندان کرد و ما میزبان رو حذف کردیم.
