همانند تمام لیست‌هایی که در ارتباط با بهترین های تاریخ نوشته می شوند، مشخص کردن بهترین تیم‌های باشگاهی تاریخ نیز کار آسانی نخواهد بود.
چرا که از کدام معیار ها باید استفاده کرد؟
نتایج به دست آمده توسط تیم ها؟
افتخارات به دست آمده توسط آن ها؟
سبک بازی تیم ها؟
کیفیت بازیکنان؟
تاثیر آن تیم بر نسل های آینده؟
در این لیست همه موارد بالا در نظر گرفته شده و با توجه به آنها فهرستی از 20 تیم برتر باشگاهی تاریخ تهیه شده است.
در این بخش تیم‌های 11تا 15 را با هم بررسی می‌کنیم.
15) ایندپندینته (Independiente) (1970-75)
شاید مناسبت ترین لقبی که می توان برای این تیم در دهه هفتاد در نظر گفت King of Cups یا سلطان جام هاست.
آن ها در این دهه به 12 عنوان قهرمانی مهم دست پیدا کردند.
از جمله این افتخارات می توان به 3 عنوان کوپا آمریکانو ، 1 جام بین قاره ای و 4 کوپا لیبرتادورس اشاره کرد.
ایندپندینته به علت 4 قهرمانی پیاپی و باورنکردنی در جام لیبرتادورس به محبوبیتی بیش از پیش دست یافت.
14) تورینو (Torino ) (1945-49)
تیم فروچو ناوو بلافاصله بعد از اتمام جنگ جهانی دوم اوج گرفت.
از ۱۹۴۵ تا ۱۹۴۹ تورینو قهرمان بلامنازع سری آ بود. ضمن اینکه بازیکنان این تیم، تیم ملی جدید ایتالیا را قبضه کرده بودند.
تیمی که با پایان یافتن دوران فاشیسم پیراهن سیاه از تن درآورده و همان پیراهن زیبای لاجوردی ولقی مشهور اتزوری را جایگزین ساخته بود و همین موضوع سبب محبوبیت ملی پوشان جدید شد، به طوری که بازیکنی مثل والنتینو ماتزولا علی‌رغم اینکه افتخاری ملی کسب نکرد و تنها با تورینو سابقه قهرمانی داشت به یک قهرمان ملی تبدیل شد.
نکته قابل توجهی که در مورد این تیم وجود دارد این است که در 11 می 1947 در طی یک بازی دوستانه بین ایتالیا و مجارستان، که با نتیجه 3-2 به پایان رسید 10 بازیکن از تیم تورینو در تیم ایتالیا حضور داشتند که در تاریخ بازی های ملی ایتالیا این رقم رکورد محسوب می شود.
دوران کاری پرافتخار آنها به تراژدی ۴ می۱۹۴۹ ختم شد. (سانحه هوایی)
13) بوکاجونیورز (Boca Juniors) (1998-2003)
بعد از یک دوره افول و در زیر سایه ریورپلاته بودن، بازگشت به سیستم کلاسیک 4-1-3-2 (چهار یک سه دو) (که در دهه 70 نیز اجرا می‌شد)، آن ها را دوباره به یک قهرمان تبدیل کرد.
در طول مدت 5 سال آن ها به 4 قهرمانی در لیگ دست پیدا کردند و 3 بار نیز جام لیبرتادورس را به افتخارات خود افزودند.
همچنین در این دوره در سال های 2000 و 2003 به ترتیب رئال مادرید و آث میلان را در جام قهرمانی بین قاره ای شکست دادند.
در این مدت آن ها ستاره هایی همچون کارلوس توز و خوان رومان ریکلمه را در اختیار داشتند.
12) سانتوس (Santos) (1955-1968)
اگر حریف به ما یک گل بزند ما سه گل به آن ها خواهیم زد!
این شعار بازیکنان و عوامل این تیم نشان از قدرت و خودباوری آن ها بود که آن ها را به یکی از ترسناک ترین تیم های تاریخ تبدیل کرد.
در دهه 50 و 60 میلادی این تیم در ترکیب خود از حضور بازیکنانی چون کوتینیو گیلمار پپه و البته فوق ستاره ای به نام پله بهره می برد.
این بازیکنان تیم سانتوس را به یک تیم بی رقیب در برزیل تبدیل کرده بودند.
از جمله افتخارات این تیم در این دوره زمانی می توان به 2 قهرمانی در جام بین قاره ای، 2 قهرمانی در کاپا لیبرتادورس و 5 عنوان قهرمانی پیاپی در لیگ اشاره کرد.
آلفردو دی استفانو به علت ترس از قدرت سانتوس، دعوت این تیم برای انجام بازی دوستانه را رد کرد.
11) بنفیکا (Benfica) (1960-1969)
تحت هدایت مربی بی نظیری همچون بلا گوتمان (Béla Guttmann) بنفیکا، اروپا را در دهه 60 میلادی تحت سلطه خود در آورد.
سیستم بازی این تیم 4-2-4 بود؛بازی های زیبا و تهاجمی این تیم از جمله شاخص های برتری این تیم نسبت به دیگر تیم ها محسوب می‌شود.
مهم ترین افتخارات اروپایی این تیم نیز در این دوره رقم خورده است.
آن ها در دو فینال پیاپی در سال های 61 و 62 میلادی با پیروزی مقابل دو تیم اسپانیایی قهرمان جام باشگاه های اروپا شدند.
در سال 1961 با پیروزی 3-2 مقابل بارسلونا برای اولین بار قهرمان این جام شده و در سال 1962 با پیروزی خاطره انگیز 5-3 در برابر رئال مادرید از عنوان قهرمانی خود دفاع کردند.
آن ها در این مدت 7 بار لیگ را برده و 2 بار نیز دبل کردند.
معرفی و بررسی تیم های 6 تا 10در روز های آینده ...
