مطلب ارسالی کاربران
پیش بازی استقلال و پرسپولیس
پیش بازی استقلال _پرسپولیس
اکثرا ذهنها به سمت ترکیب دو تیم است .
اما آنچه در این بازی اهمیت دارد این مطلب است که کدام تیم کمتر در مباحث دفاعی اشتباه میکند.
در بازیهای بزرگ تمرکز ، اعتماد به نفس و اشتباهاتِ کمتر مهم است تا سیستم و ترکیب .
ساختار دفاع هر دو تیم از ساختارهای قوی لیگ ماست ،
اما ضعفهایی دارند که بی شک از دید دو مربی پنهان نیستند .
استقلال در ضربات ایستگاهی شکننده است و پرسپولیس در بحث انتقال از حمله به دفاع .
در واقع پرسپولیس به همین دلیل امسال اکثر بازیها را کنترلی بازی میکرد و میدانست اگر بی محابا و یکپارچه حمله کند ، در هنگام از دست دادن توپ دچار بحران جدی میشود و تعادل دفاعی اش را از دست میدهد .
السد در این فصل و الهلال در فصل پیش لیگ قهرمانان به خوبی این ضعف را نشان داده اند . .
.
استقلال هم در این فصل تا توانسته از روی ضربات ایستگاهی گل پذیرفته ، ارسالها چه با کیفیت چه بی کیفیت اکثرا روی دروازه استقلال خطرساز هستند ، الریان ، نفت ابادان ، سایپا سه نمونه ی اخیر این گلها بوده اند .
.
.
اما چه سیستمی مناسب این بازی برای پرسپولیس و استقلال است ؟
بی شک پرسپولیس دو راه دارد یا با روش همیشگی خود بازی کند و امیری و احمد زاده را در کنار دو هافبک دفاعی به میدان بفرستد که معقول بنظر میرسد ،یا با حذف منشا ، یک پلی میکر را به سیستم خود اضاف کند .
پرسپولیس در این دو فصل فقط با همین روش ۴.۴.۲ لوزی و خطی بازی کرده است و هم تمرین اما توانایی بازی با سیستم جدید را دارد که اگر دست به حذف منشا بزند کار برای خط دفاع استقلال اسان میشود . چون آن موقع حسینی و چشمی بخوبی در مقابل یک مهاجم هدف نقش دفاع یورش برنده و پوشش دهنده ایفا میکنند و کنترل مهاجم هدف آسان تر میشود .
ابهام دیگر امیری است ، شاید خیلی ها فکر کنند امیری به آمادگی قبل نیست و‌میشود روی او چشم پوشید ، اما نباید فراموش کنیم ، سمت راست استقلال ، با غفوری و شجاعیان جهت بسیار قدرتمندی است ، و امیری با توجه به سیستم تنفسی و دوندگی و استقامت در سرعتش گزینه مناسب سمت چپ است ، و خروج او‌از ترکیب سمت راست استقلال را پرقدرت تر میکند چرا که سایر گزینه ها رفتارهای دفاعی امیری را ندارند .
بنظر نمی آید خروج احمد زاده که بالانسر حمله و خلاقیت و سرعت در ترکیب پرسپولیس است عقلانی باشد ، پس تغییرات پرسپولیس به یک نفر بیشتر بنظر نمیرسد که باشد و برانکو نهایتن یا برای مقابله با خط هافبک قدرتمند استقلال که تنوع و تجربه ی بیشتری دارند فقط دست به حذف منشا از ترکیب بزند .
.
.
خط هافبک استقلال با حضور باقری به عنوان یک هافبک جنگنده با پاسهای کوتاه و پوشش دهنده فضاهای ابراهیمی در نقش یک هافبک (شاتلر) موثر خود را نشان داده است و ابراهیمی با بالانس فراوان دفاع و حمله در حد یک بازیکن (باکس تو باکس ) و جپاروف نیازی به تعریف ندارد .
نکته ای که میشود در مورد جپاروف گفت از نظر تکنیک ضربه زدن به توپ یکی از بهترین بازیکنان تاریخ آسیاست و تنها ایرادی که از او میشود گرفت این مورد است که او ، با توپ یک جپاروف خطرناک و بدون توپ بخاطر شرایط سنی اش یک بازیکن باهوش ولی منفعل است که قدرت تنفسی بالایی ندارد ، پس منطقی است اگر برانکو بخواهد با اضافه کردن یک هافبک ، استقلال را وارد فاز فرسایش در میانه ی میدان کند .
.
.
در نهایت آنچه اتفاق می افتد انتخاب تاکتیکهای مناسب است ، بی شک شفر و برانکو روی هم حداقل ۷۰ سال است مربی هستند و تمام تصمیماتشان در راستای منطق و استدلال صحیح و شناخت از تیم خودشان است .
دو تیم سعی خواهند کرد فلسفه ی پرس خود را به دیگری تحمیل کنند ، فلسفه ی پرس برانکو بیشتر ، پرسهای مثلثی بوده است در این فصل و در راستای گرفتن توپ از یاری است که پاس برایش ارسال میشود ، اما فلسفه ی پرس شفر در بازیهای داخلی یک پرس آلمانی بر پایه (ultra aggre sive ) است. یعنی فشار بسیار بالا به بازیکن صاحب توپ ، در حالیکه در آسیا در همان فلسفه ی پرس اسپانیایی و مثلثی برانکو استفاده کرده است .
.
.
در خطوط دفاعی همه چیز در مورد ارنج قابل پیش بینی است .
اگر تغییرات متعجب کننده ای در دو ترکیب اتفاق بیفتد باید چرایی اش را بعد از مسابقه تحلیل کرد .
باید دید کدام تیم در طول نود دقیقه سعی میکند ریسکی تر بازی کند و واقعا برای برد به میدان خواهند آمد .
ارادتمند محمد صالحی .
