آی اسپورت /خسرو فاضل
در تابستان 2010، مسوت اوزیل که همچنان بازیکن وردربرمن بود، با پیامی غافلگیرکننده از سوی سامی خدیرا، هم تیمی اش در تیم ملی آلمان و بازیکن جدید رئال مادرید مواجه شد. او در اتوبیوگرافی خود، Gunning For Greatness، ماجرا را اینطور بازگو می‌کند:" پیامی سامی، در حقیقت پیامی فوروارد شده از ژوزه مورینیو و به این شرح بود «سلام سامی، نگاهی به ترکیب تیممان در آینده بینداز» در ادامه 11 نام ردیف شده بودند. رونالدو بود، راموس و خدیرا هم بودند. ناگهان اسم خودم را هم دیدم با این که هنوز با رئال قراردادی نبسته بودم. حتما ژوزه از این اتفاق کاملا مطمئن بوده که به بازیکنانش اعلام کرده حامی من در راه پیوستن به رئال است.»
اوزیل بهترین روزهای دوران بازی خود را زیر نظر مورینیو در برنابئو سپری کرد. هر چند در مقاطعی روابط دو نفر دچار چالش هایی نیز می‌شد. سهم مورینیو در زندگی نامه اوزیل، خیلی بیشتر از خاطره ای است که در بالا نقل شد: «او تنها دلیل من برای ترک برمن و پیوستن به مادرید در سال 2010 بود. من باشگاه را انتخاب نکردم، او را انتخاب کرد. تنها میخواستم برای او بازیکن نه هیچ مربی دیگری.«
مورینیو هم البته در تعریف از اوزیل کم نگذاشت. هر دو نفر در سال 2013 مادرید را به مقصد لندن ترک کردند؛ مورینیو به چلسی بازگشت و اوزیل نیز راهی آرسنال شد. مورینیو در همان زمان گفت:"اوزیل بی‌همتا است. نمونه ای از او وجود ندارد. حتی یک نمونه بد. مسوت بهترین شماره 10 جهان است. همه او را دوست دارند و در او گوشه هایی از بازی لوئیس فیگو و زین الدین زیدان را به خاطر می‌آورند."
بعد از یادآوری تمامی این خاطرات شیرین، تعجبی ندارد اگر بشنویم سودای کار دوباره زیر نظر مورینیو، اوزیل را به فکر ترک آرسنال و رفتن به یونایتد انداخته است. اوزیل در پایان فصل بازیکن آزاد خواهد بود و انگار به برخی دوستانش گفته که ایمان دارد مورینیو در پایان فصل برای آوردنش به منچستر اقدام می‌کند.
7 سال از آن روزها گذشته است. اوزیل امروز در کدام بخش از پازل تاکتیکی مورینیو قرار خواهد گرفت؟ پیش از هر چیز باید به این نکته اشاره داشت که یکی از موانع بر سر تمدید قرارداد اوزیل با توپچی ها، اختلاف نظر بر سر دستمزد بوده است. آرسنال با پیشنهاد هفته ای 275 هزارپوند به استقبال تمدید قرارداد رفته بود اما نمایندگان اوزیل صحبت 350 هزار پوند را پیش کشیده بودند. بنابراین یونایتد باید برای کسی حداقل 300 هزار پوند در هفته کنار بگذارد که به مرز 30 سالگی رسیده و آشکارا، فروغ گذشته را ندارد. تنها کافی است به عملکرد او در آخرین بازی آرسنال مقابل واتفورد نگاهی بیندازید. انتقال اوزیل به آرسنال در سال 2013 با 42.5 میلیون پوند، رکورد توپچی ها را شکست و شاید آزاد بودن اوزیل، پرداخت دستمزد سنگین او از سوی شیاطین سرخ را تا حدودی توجیه کند.
بعد از تمامی این مسائل، به نقش او در سیستم آقای خاص می‌رسیم. بدیهی ترین پاسخ به این معما، اضافه شدن خلاقیت به یونایتد خواهد بود؛ تیمی که بعد از رفتن فن‌خال و آمدن مورینیو، بسیار سریع تر شده اما از نظر خلاقیت، آن طور که باید پیشرفتی نداشته است. می‌توانیم ادعا کنیم یونایتد در سال های اخیر از نبود بازیکنی هنرمند رنج برده است. خصیصه ای که اوزیل در طول این سال ها، آن را به امضای بازی خود تبدیل کرده است. باید اذعان داشت تعداد بازیکنانی که زمین فوتبال را همانند اوزیل می‌بینند، بسیار اندک هستند. مورینیو تاکنون بازیکنان زیادی را در پست شماره 10 امتحان کرده است: وین رونی، خوان ماتا، پل پوگبا و این اواخر هم هنریک مخیتاریان.
البته که هر کدام قابلیت های خود را در این پست به معرض نمایش گذاشته اند اما شاید هیچ کدام نتوانسته اند ظرافت اوزیل را در این پست داشته باشند. افزون بر این ها باید در نظر داشت که دلیل عمده ناکارآمدی اوزیل در آرسنال، استفاده از او در پست نامعتارف وینگر بوده است. تنها کافی است به 3 سال حضور او در رئال مورینیو رجوع کنیم؛ مقطعی که او به ندرت از پست شماره 10 خارج می‌شد. آمار پاس گل های او در سه فصل به ترتیب 29، 29 و 24 پاس گل بوده است. البته آمار حیرت انگیز پاس های گل او تنها به مادرید محدود نشد و اوزیل با ارسال 19 پاس گل در فصل 15-2014 لیگ برتر، رکورد لیگ را شکست.
حالا شاید یک سوال حداقل در ذهن مورینیو مانده باشد و آن چگونگی تطابق اوزیل با سبک بازی فیزیکی مورد استفاده مورینیو در لیگ برتر است. دوباره به زندگی نامه اوزیل بازمی‌گردیم. او در بخشی از این کتاب به درگیری خود با مو در بین دو نیمه بازی رئال مادرید مقابل دپورتیوو لاکرونیا در سال 2012 اشاره می‌کند و از قول مورینیو خطاب به خود می‌گوید: «تو فکر می‌کنی دو پاس خوب کافی است. برای رفتن و درگیر شدن با حریف خیلی نازک نارنجی هستی. فکر می‌کنی با خوب بودن در بخش اول قضیه می‌توانی ضعف خود در مورد دوم را پوشش دهی؟»
چندی بعد و زمانی که به نظر اوزیل در اولین فصل خود در لیگ برتر به مشکل خورده بود، مورینیو گفت: «اگر شما از اوزیل انتظار دارید تهاجمی باشد و از این طرف به آن طرف زمین بدود تا توپ را تصاحب کند، اگر می‌خواهید اشتیاق و عطش فوق العاده ای از خود نشان دهد، به شما اطمینان می‌دهم، مسوت هیچ کدام از این کارها را انجام نمی‌دهد.»
انتظارات مورینیو و شرح وظایف اوزیل در اولدترافورد کاملا واضح به نظر می‌رسد. او تنها باید بخشی از بازی را با خود بیاورد که در حال حاضر در تیم مشاهده نمی‌شود و انتظار بیشتری از او نمی‌رود. روبر پیرس، ستاره فرانسوی سابق هایبری در سخنانی گفته بود: «اوزیل یک جنجگو است و دوست دارد در تیمی بازی کند که برای کسب جام می‌جنگد. آرسنال فعلی تیم مورد انتظار او نیست.» شاید یک تغییر جهت به سمت یونایتد، همه آن چیزی باشد که اوزیل نیاز دارد. تغییر جهتی که یک بار دیگر در سال 2012 و در ماجرای انتقال رابین فن پرسی به اولدترافورد، مشابه آن را دیده بودیم.
