6- پاول ندود
ندود هم مانند کرسپو ، شانس حضور در فینال را پیدا کرد، اما در 2003 یوونتوس مغلوب میلان شد. هر چند وی در فینال اولدترافورد محروم بود و نتوانست برای تیمش به میدان برود.
5- رونالدو
هم نام پرتغالی تاکنون 4 بار قهرمان اروپا شده است، اما مرد مریخی با وجود بازی در تعدادی از پرافتخارترین تیم های اروپا هرگز قهرمان این جام نشد. پی اس وی، بارسا، اینتر، رئال مادرید و میلان تیم های این فوق ستاره برزیلی و بهترین بازیکن جهان در سالهای 1997 و 2002 بودند، اما وی هیچگاه قهرمان اروپا نشد.
4- لیلیان تورام
مدافع فرانسوی هم مانند ندود در فینال 2003 مغلوب میلان شد، با این تفاوت که او 120 دقیقه در بازی حاضر بود ومانع گلزنی حریف شد، اما گل نشدن پنالتی های ترزگه، زالایتا و مونترو موجب ناکامی بانوی پیر شد. تورام در تیم رویایی پارما قهرمان جام یوفای 1999 شد و یک سال بعد از قهرمانی بارسا در 2006 به ان تیم پیوست.
3- میشائیل بالاک
نائب قهرمانی با یک تیم در این رقابتها به اندازه کافی ناراحت کننده است، اما بالاک با دو تیم به چنین نتیجه ای دست یافته است: نخست با لورکوزن در 2002 و 6 سال بعد همراه با چلسی. گل به یاد ماندنی زیدان در 2002 و لیز خوردن جان تری در فینال مسکو مانع رسیدن هافبک آلمان ها به جام قهرمانی شدند.
2- زلاتان ابراهیمویچ
مهاجم فعلی منچستریونایتد صاحب رکورد بیشترین بازی (119 بازی) بدون رسیدن به جام قهرمانی این مسابقات است. مرد سوئدی یک سال قبل از قهرمانی اینتر در 2010 این تیم را ترک کرد و سپس همین کار را در بارسا هم تکرار کرد. آژاکس، یوونتوس، میلان و پی اس جی هم با وجود او نتوانستند قهرمان شوند.
1- جیانلویجی بوفون
بوفون تنها بازیکنی است که بیشتر از کاناوارو لباس تیم ملی ایتالیا را پوشیده است. بوفون 3 بار در تیم بازنده فینال لیگ قهرمانان با پیراهن بانوی پیر مغلوب میلان، بارسلونا و رئال مادرید حضور داشته است.
