زادگاه من خرمشهر است . هر چند سالهاست در شیراز زندگی می کنم ، اما مثل هر انسان دیگری به زادگاهم علاقه مندم . مگر می شود خرمشهر را ، پرجمعیت ترین شهر ایران ( با 36 ملیون جمعیت!) را دوست نداشت .هرچند الان فقط 50 هزار نفر در آن زندگی می کنند !!
اما فارغ از اینکه متولد کجای ایران باشی خرمشهر برای همه ایرانی ها یک احساس مشترک را ساخته است
احساسی از غرور و افتخار ...
ارتش تا دندان مسلح عراق 31 شهریور 1359 مرز را رد کرد و وارد خاک ایران شد . خرمشهر نخستین شهر پیش رو بود . صدام در ستاد جنگش گفته بود صبحانه را در خرمشهر میخورد ، نهار را در اهواز میخورد و شام را در تهران و بعد از شام در میدان آزادی تهران برای مردم ایران سخنرانی میکند !! . اما ارتش قدرتمند او در همان خرمشهر و توسط چند صد نفر جوان که فقط ژ-3 و m1 و برنو داشتند 35 روز زمین گیر شد ( مقایسه کنید با کویت که در سال 1990 حتی نیم ساعت هم مقابل ارتش عراق مقاومت نکرد !!)
پس از 35 روز مقاومت و در سحرگاه 4 آبان 1359 و در حالیکه 70 درصد از مدافعان شهر کشته شده بودند بالاخره ارتش عراق به پل خرمشهر رسید و عملا توانست کل شهر را تسخیر کند .
صدام اعلام کرد خرمشهر بخش جدایی ناپذیر از خاک عراق است و نام آن را محمره گذاشت !! و گفت دیگر پای ایرانی ها هرگز به خاک محمره نمی رسد و اگر چنین اتفاقی بیفتد من کلید شهر بصره را به آنها می دهم !.
ارتش عراق دور تا دور شهر را به مزرعه خودروهای اسقاطی تبدیل کرده بود !! تا با این کار حتی از هوا هم سربازان ایرانی امکان ورود به شهر را نداشته باشند .
و به این ترتیب آزادسازی خرمشهر برای ایرانی ها تبدیل به یک موضوع ملی و ناموسی شد . موضوعی فراتر از همه چیز و همه کس ..
و بالاخره 19 ماه بعد و درعملیات شگفت انگیز بیت المقدس معجزه رخ داد . سربازان ایران برای گذشت از موانع متعدد و سخت عراق در اطراف خرمشهر نیاز به فداکاری بسیار داشتند .
بیش از 6000 نفر از بهترین جوانان این سرزمین در عملیات بیت المقدس به شهادت رسیدند تا بالاخره در سحرگاه 3 خرداد 1361 نخستین خط شکنان به مسجد جامع در قلب شهر رسیدند و این خبر در سرتاسر ایران پخش شد که " خرمشهر ، شهر خون آزاد شد "
خوشحالی سراسری ایرانی ها در 3 خرداد 1361 در تاریخ ایران بی سابقه است . خرمشهر به نماد غیرت و مقاومت و پیروزی ایران تبدیل شده بود .
همان روز دو تابلو در ورودی شهر نصب شد .
" به خرمشهر خوش آمدید . جمعیت 36 ملیون نفر " ( جمعیت ایران در سال 1361)
و
" با وضو وارد شوید "
چون وجب به وجب این شهر متبرک به قطره قطره خون شهداست
