مطلب ارسالی کاربران
چلسی - وستهام / آغاز کابوسی جدید یا رویایی شیرین؟!
همین دیروز بود که با یک امتیاز تو بریج فصل را اغاز کردیم...
همین دیروز بود که کابوس ها اغاز شد...
همین دیروز بود که کارنیرو و فرن از دست رفتند...
همین دیروز بود که با چشمانی اشک آلود نتایج را مرور میکردیم و مدام حساب میکردیم چند امتیاز تا تیم چهارم فاصله داریم...
همین دیروز بود که فبل هر بازی دعا میکردیم حداکنه ادن گل برنه و برگرده به اوج تا نجاتمون بده ...
فصل دردناکی بود ... تیم شوکه شده بود... بازیکنان انگار باور نداشتن تنها چند هفته قبل پادشاه جزیره بودند...
چه بر سر تیم آماده بود نبود اسطوره ها روی نیمکت و یا پیش فصل خسته کننده...
نمیدانم.... نمیدانم...
شاید شوک نیاز بود ... و چه شوکی راحت تر از اخراج موفق ترین مربی تاریخ ؟
اوایل به نظر میرسید صبر آبرامویچ زیاد شده ...باور کردنی نیست ۹ باخت در لیگ وهنوز جوزه در راس کار؟...
اما آره بالاخره اتفاق افتاد... مورینیو برای بار دوم اخراح شد... البته احراجی که اونو قطع همکاری دو طرفه نامیدند...
مورینیو رفت اما جنون خفته در آخرین مصاحبه اش تیم را رها نکرده بود... هواداران تیم اول شهر لندن به دنبال یک کلمه میگشتند ...خیانت...
کی میدونه که آیا هازارد خود را به مصدومیت زد؟...یا فابرگاس موقغیت ساختن را از یاد برده بود؟... یا تری رختکن را شوراند؟... یا کاستا نا آماده بود یا خود را به نا آمادگی زد؟
نمیدانم ... نمیدانم ... اما بعید است از این بازیکنان حرفه ای همچین کار بی رحمانه ای ... دل هواداران را شکستن گناه کمی نیست ... نمیدانم نمیدانم...نمیدانم مورینیو آن شب راست گفت یا خواست اشتباهاتش را توجیح کند... نمیدانم...اما تفصیر هرکدام که بود گناه بزرگی صورت گرفته بود ... نمیدانم
گاس شکست ناپذیر از راه رسید با کوله ای پر از انرژی و اعتماد بنفس برای بازیکنان و هواداران ....
گاسی که با وجود حذف بی رحمانه و ناعادلانه مقابل بارسای کثیف ۲۰۰۹ در ذهن ما به شکل یک قدیس نقش بسته بود...
گاس آمد تیم تغییرکرد ...اون باخت های راحت و سادمون تبدیل شد به کام بک های عجیبو غریب و مساوی ها تو ثانیه های آخر .... اما ...باز هم تیم در حساس ترین موقعیت لغزید ... پاریسنت ژرمن .. چه کابوسی شده ... تیم بی روحیه ی گاس پس از شکست مقابل اورتون جام حذفی را هم از دست داد و رسما سند بی جام ماندنمان را امضا کرد!
شاید اگر گل هازارد به آرسنال گل بخودی ثبت نمیشد... اگر اسکار پنالتی مقابل واتفورد را لیز نمیخورد... اگر هد کاستا قبل از گل زلتان در بازی رفت بجای تیر به قعر دروازه ی پاریس میرفت داستان دردناک ما هم مانند تمام فیلم های سینمایی با پایانی با شکوه همراه میشد اما افسوس ... افسوس که بخت هم با ما سرجمگ داشت...
فصل ۲۰۱۵-۲۰۱۶ کمتر از یاد هیچ هوادار چلسی فنی برود اما چیزی که مهمه اینه که ما هنوزم هستیم چه خوب باشیم چه بد و مانند خیلی از تیم ها پلاستیک فن نیستیم و همانطور که کینگ هم گفت هواداران تیم ما مانند بعضی از تیم ها نیستند که با اولین باخت تیمشونو عوض کنند ما چلسی فن هستیم و به این افتخار میکنیم
امیدوارم این غیرت را همیشه حفظ کنیم
در انتظار شروعی جدید با سرمربی ای جدید و افتخاری جدید هستیم
