خرس آبی (Water Bear)
خرس آبی با نام علمی Tardigrades سخت‌ترین موجود بر روی این سیاره است. می‌تواند یک دهه را بدون آب و غذا دوام بیاورد. در محیطِ دمای نزدیک به صفر مطلق یا داغ‌تر از آب جوش زنده مانده و تابش اشعه با مقدار ۱۰۰۰ که برای انسان مرگ بار است را تحمل کند. این موجود حتی یک بار به فضا رفته و در خلا هم زنده مانده است. آیا آن‌ها از سیاره دیگری آمده‌اند؟
یک تحقیق توسط باب گلدشتاین از طریق رمزگشایی ژنوم نشان داد خرس‌های آبی! مثل باکتری‌ها یک ششم از ژن‌های خود را با سایر موجودات دیگر بر روی زمین شریک هستند. یعنی خرس‌های آبی مجموعه‌ای از مهارت‌های زنده ماندن را از سایر گونه‌های دیگر گرفته‌اند. پیش از این هیچ حیوانی چنین سطح بالایی از «انتقال افقی ژن» را نداشته است. در این نوع انتقال، انتقال ژن از یک موجود به موجود دیگر بدون داشتن رابطه والد فرزندی و یا رابطه سلول مادری صورت می‌گیرد. این نوع انتقال در باکتری‌ها رواج دارد. خرس‌های آبی را می‌توان در خزه‌ها و جلبک‌ها مشاهده کرد.
عروس دریایی
برخی از موجودات مثل لاک‌پشت‌ها، صدف‌ها، کرم پهن و عروس دریایی هیچ وقت پیر نمی‌شوند یا از نظر بیولوژیکی دارای پیریِ جزیی هستند. یعنی به نوعی همیشه جاودانه‌اند! لاک پشت‌ها آرام حرکت می‌کنند و مصرف متابولیسم آهسته‌ای دارند. اما این عروس دریایی است که واقعا فقط جاودانه می‌ماند! او از یک پولیپ (توده‌ای گوشتی) به دنیا می‌آید و هنگام مرگ و بزرگسالی هم به یک پولیپ تبدیل می‌شود. چیزی شبیه به یک دگردیسی معکوس مثل مورد عجیب بنجامین باتون(Benjamin Button)!
کرم پهن(Regenerating Worm)
موجودات بسیار کمی هستند که می‌توانند خود را بازسازی کنند. مثل ستاره دریایی که وقتی اندامی را از دست می‌دهد آن را بازسازی می‌کند. یا مارمولک‌ها که وقتی که دمشان را قطع می‌کنند دوباره رشد می‌کند. اما شاید عجیب‌ترین موجود، یک نوع کرم پهن به نام planaria است. با قطع سر، دوباره سرش جوانه زده و رشد می‌کند! اگر سر planaria را قطع کرده و ریز ریز کنید، هر کدام از آن ریزه‌ها به یک کرم جدید تبدیل می‌شود!
ماهی کور
ماهی کور همان‌طور که از نامش پیداست هیچ چشمی نداشته و بینایی هم ندارد. پس نمی‌تواند رنگ و چیزهای دیگر را تشخیص دهد.
داستان فرگشتی این موجود به زندگی در غارهای زیرِآب که هیچ نوری در آن نیست برمی‌گردد. اجداد این نوع ماهی در آن غارها گیر افتاده و به‌مرور چیزهایی که در آن محیط کارایی نداشتند را از دست دادند، مثل چشم‌ها و رنگ، اما به جای آن چیزهای دیگری مثل تحمل گرسنگی را به‌دست آوردند. آن‌ها اگر غذایی را پیدا کنند تا آن‌جا که جا دارند می‌خورند و تا وعدهٔ بعدیِ غذایی به‌مرور آن را در بدنِ خود مصرف یا هضم می‌کنند.
سلامت استثنایی انسان‌ها
ما هر روز با انواع و اقسام ویروس‌ها و باکتری‌ها روبرو می‌شویم که طبعاً برای انسان مضر هستند و به‌نظر می‌رسد ما باید همیشه بیمار باشیم، اما این‌گونه نیست. چرایی این قضیه به بعضی رفتارها مثل شستن دست و.. برمی‌گردد اما بعضی از انسان‌ها هیچ‌گاه به انواعی از بیماری‌ها مبتلا نمی‌شوند و از نظر ژنتیکی به بعضی ویروس‌ها مقاوم هستند. مثل یک سری افراد که به ایدز مبتلا نمی‌شوند چرا که بدن آن‌ها پادتن ویروس HIV را دارد.
