. ما نسل فوتبال کلاسیک بودیم,نسل لذت از فوتبال باتی,بودا,خرگوش,اورتگا,روماریو,ریوالدو,اوون,شیرر,شرینگهام,اندی کول,دوات یورگ,کانتونا, فاولر,زولا,مالدینی,دلپیرو,کافو,ویری,تولدو,توماسون,شوچنکو,کامورانسی,هیگوئیتا,ژینولا,ادمیلسون,البر,حمیدزیچ,ندود,جادوگر کوچک,زامورانو,سالاس,ردندو,کارلوس,زیدان,فیگو و ده ها بازیکن دگه ,بدون کینه و نفرت . عاشق فوتبال . ولی همیشه یه جای کار میلنگید,همیشه و همه جا همه رکورد ها سیاه و سفید بود . حتی با کمی برگشت هم بین افتخارات پلاتینی و رومنیگه و ... باز همیشه صدر جدول ها سیاه و سفید بود . اما از یه جا رونالدوی خستگی ناپذیر ظهور کرد ,پسر مغرور و جاه طلبی که از روز اول صدر هر جدولی رو هدف قرار داده بود, . و بعد نوبت جادوگر کوتاه قامتی به اسم مسی بود,پسری که انگار برادر تنی توپ فوتبال بود و همیشه در کنار هم . کل کل های رنگی ما کنار ,مهم اینه که ما تجربه لذت بردن از انقلاب رنگی شدن تمام رنکینگ رکوردهارو داشتیم . کری خونی های رنگی به کنار ,مهم اینه که آیندگان حسرت مایی رو میخورن که هم دوره ی دو ابر فوتبالیستی بودیم که حتی تو شب هایی که تو زمین راه هم رفتن رکورد جابجا کردن . عاشق فوتبال باشید تا درک کنید لذت دیدن بازی این دو اعجوبه ی تکرار نشدنی رو . جهانبخش
