میهمان *به ورزشگاه های زیادی می گویند جهنم، زمانی به وست والن، بعدش آلیانز، مدتی هم اولدترافورد که از همه ی آنها معروفتر بود، اما من می گویم جهنم ابعاد خشنتری دارد، اگر جهنم در الیانز و اولترافورد و امثالهم شبیه به صدای مهیب هزاران طرفدار یک رنگ دارد، در مساحتی بزرگ و غول آسا که با انوار گوناگون تزئین شده، اینجا در دل شهر لندن، جهنم شکل واقعی خود را نشان می دهد، نه خبر از صدها هزار هوادار یک رنگ است و نه سر و صدای انها گوش و امواج صوتی را می شکند ... اینجا انگار داستان قیامتی آرام و تاریک را دارد که دور تا دورش را مردمان در هیبت قضات و راویان و شاهدان دادگاه پر کرده اند، تیم ها می آیند در این شهر تا بازخواست شوند، آنها از سکوتش خواهند ترسید، ... به نزدیکترین شکلی که تا به آن هنگام مشاهده کرده اید، دورتان صدها نفر از هئیت شاهدان جمع اند، که نگاه خیره آنها به چشمان شماست، و این آن جهنم واقعی است ...
