*Jose Mourinho ...یه جام اتوبوسی چلسی برای من و اسطوره هامون از صد تا جام با کمک داور شیرین تر و لذت بخش تره
فک کنم واضح منظورمو گفته باشم
سال2011که منچستر با چلسی نیمه نهایی اروپا خوردن به هم اورا تو محوطه جریمه پای رامیرز رو قیچی کرد ولی پنالتی نگرفت داور
دوست داشتم چلسی بره فینال تا انتقام 2009 رو بگیره ولی نشد
من با چشم هام شاهد باخت راحت منچستر جلو بارسا بودم و خوشحالی شون رو که دیدم ناخودآگاه اشک از چشم هام ریخت تو دلم گفتم چرا اینطوری شده؟
فوتبال چرا روی خوش اش رو به من و چلسی نشون نمیده؟
سال بعدش چلسی با اتوبوس از رو بارسا رد شد و قهرمان فینال مونیخ شد
وقتی دیدم اسطوره هامون دارن خوشحالی میکنن بازم اشک ریختم
من اون اشک ها رو دوست داشتم
ارزشش اش برام بیشتر از دیدن قهرمانی بارسا با ناداوری بود
میتونستم از همون قدیم طرفدار بارسا بشم
هم قوی بود هم راحت میبرد تا این ده سال هم چهار بار سی ال گرفته میتونستم با هر بردشون بالا و پایین بپرم و خوشحال باشم ولی من ناراحت بودن رو انتخاب کردم
من مظلوم بودن رو انتخاب کردم
من انسان شجاع تری نسبت به بارسایی هایی هستم که با غرور میان و میگن 2009حق بارسا بود
من طرفدار چلسی ام این است چلسی
