اکثر عمرم را با فوتبال بازی کردن گذرانده ام و حالا 31 سال دارم. همیشه می گفتم در 30 سالگی بازنشسته خواهم شد. می دانید چه باعث می شود به بازی ادامه دهم؟ عطش برای شناخت نابغه هایی چون پویول، نیمار، مسی و روی کین (درست است که نزدیک بود مرا بکشد). در پایان می گویم، فوتبال یک سفر طولانی است. می بری، می بازی، خجالت زده می شوی، اشتباه می کنی، می خندی، گریه می کنی، کارهای احمقانه انجام می دهی، اما خوشبختانه تبدیل به یک مرد می شوی و همین باعث زیبایی ورزش می شود. برای من، همه این ها یک داستان طولانی است.